Honden worden zonder tanden geboren, maar zullen tegen de tijd dat ze volwassen zijn twee volledige sets groeien. Soms verliezen volwassen honden echter niet al hun melktanden wanneer hun volwassen tanden doorkomen en dit kan problemen veroorzaken. Weten waar u op moet letten en of veterinaire interventie al dan niet gerechtvaardigd is als uw hond zijn melktanden behoudt, kan grotere problemen later in het leven van uw hond helpen voorkomen.
Hondentanden zijn ook bekend als melktanden, melktanden of puppytanden en deze eerste reeks tanden begint op een leeftijd van ongeveer drie tot vier weken te verschijnen. Op de leeftijd van ongeveer een maand hebben puppy's 28 melktanden en ze zullen deze tanden hebben totdat hun volwassen tanden doorkomen en ze eruit duwen. Melktanden zijn niet bedoeld om permanent te zijn en zouden eruit moeten vallen wanneer de volwassen tanden tussen de drie en een half en zeven maanden oud zijn.
Honden hebben 42 volwassen of permanente tanden die de melktanden zouden moeten vervangen als ze ongeveer zeven maanden oud zijn. Puppy's zullen tandjes krijgen als ze ongeveer drie en een half tot vier maanden oud zijn en zullen op items kauwen om het ongemak van de losbarstende volwassen tanden te verlichten en de melktanden los te maken. Als de volwassen tanden doorkomen, worden de melktanden meestal losgemaakt en vallen ze vanzelf uit. Volwassen tanden moeten dan de hele levensduur van uw hond meegaan, tenzij parodontitis of trauma leidt tot verlies.
Vastgehouden melktanden zijn melktanden die nog in de mond zitten nadat de volwassen tanden zijn doorgebroken. De wortels van melktanden worden normaal gesproken weer in het lichaam opgenomen, wat resulteert in losse tanden die gemakkelijk uitvallen en ruimte laten voor volwassen tanden. Maar met vastgehouden melktanden worden de wortels niet opnieuw geabsorbeerd en vullen de melktanden de ruimte waar de volwassen tanden zouden moeten zijn. De tanden die bij honden het meest worden vastgehouden, zijn de hoektanden en snijtanden, maar eventuele melktanden kunnen worden behouden.
Sommige hondenrassen zijn vatbaar voor het vasthouden van melktanden, maar het kan elke jonge hond overkomen. Brachycephalic of smushed-face honden zoals mopshonden, Shih-tzus en bulldogs, samen met kleine rassen zoals chihuahuas en Pomeranians hebben meer kans op melktanden die niet weg willen. Af en toe hebben grotere rassen dit probleem ook, maar het komt veel minder vaak voor bij honden met grotere monden. Er kan ook een genetische aanleg zijn om melktanden te behouden, dus als de ouders van een puppy melktanden hadden, is de kans groter dat hun puppy's dat ook zullen doen.
Sommige hondenbezitters maken grapjes dat het hebben van veel vastgehouden melktanden het lijkt alsof hun puppy haaientanden heeft vanwege de extra set, maar deze aanhoudende tanden kunnen zelfs problemen veroorzaken. Verdringing, verkeerde uitlijning, onjuiste kaakontwikkeling, verzwakt glazuur, een onjuiste beet en zelfs uiteindelijk parodontitis kunnen het gevolg zijn van achtergebleven melktanden. Voedsel en bacteriën komen gemakkelijker vast te zitten tussen de extra tanden, wat resulteert in tandaandoeningen en infecties, extra tanden kunnen het glazuur op andere tanden wrijven en verzwakken, achtergebleven melktanden kunnen geïnfecteerd raken en soms kunnen achtergebleven melktanden zelfs de normale groei van kaakbot belemmeren .
Omdat vastgehouden melktanden later problemen kunnen veroorzaken voor een hond, is het het beste om ze vroeg of laat door uw dierenarts te laten trekken. Veel hondenbezitters kiezen ervoor om eventuele resterende melktanden te verwijderen wanneer ze hun hond laten steriliseren of castreren, omdat deze procedure gewoonlijk wordt uitgevoerd op dezelfde leeftijd als wanneer alle volwassen tanden zijn doorgekomen op de leeftijd van zes tot zeven maanden. Als de vastgehouden melktanden te lang in de mond blijven, kunnen er problemen ontstaan, zoals abnormale groei van het kaakbot of verslechtering van het glazuur, die mogelijk niet kunnen worden gecorrigeerd.
Het trekken of trekken van melktanden vereist anesthesie omdat het een pijnlijke en delicate procedure is. De dierenarts zorgt ervoor dat de hele melktandwortel wordt verwijderd zonder de volwassen tandwortel te beschadigen. Er kunnen ook tandheelkundige röntgenfoto's worden gemaakt om de volledige verwijdering van de melktandwortels die niet zichtbaar zijn onder het tandvlees te bevestigen.
