In dit artikelOorgistinfecties komen heel vaak voor bij honden, vooral die met slappe oren. Dit type infectie verschilt van een bacteriële infectie, maar veroorzaakt nog steeds oorongemakken. Het probleem negeren kan tot grotere problemen leiden, dus het is handig om te weten hoe u deze infecties kunt herkennen en wat u moet doen als uw hond er een krijgt.
Een oorgistinfectie treedt op wanneer gist het oor van een hond overvult. Malassezia pachydermatis is de soort gist die typisch wordt gezien in hondenoren; een infectie wordt otitis van de gist genoemd. Dit type gist is anders dan de gist die gebruikt wordt om brood mee te bakken of die in probiotica zit. Het wordt van nature in zeer kleine hoeveelheden op de huid en oren van honden aangetroffen, maar als de juiste omstandigheden aanwezig zijn, veroorzaakt het een infectie. De gehoorgang en de oorflap zelf kunnen beide worden aangetast.
Net als bij een bacteriële infectie van het oor, zorgt een schimmelinfectie er meestal voor dat een hond zijn hoofd schudt en aan zijn oren krabt. Dit komt door de irritatie en het ongemak dat de infectie veroorzaakt. Uw hond kan ook terughoudend zijn om zijn hoofd en oren aan te raken als hij oorpijn of hangende oren als symptomen ervaart.
In het oor kunnen roodheid, zwelling en verdikking van de huid worden gezien bij een hond met een schimmelinfectie. Afschilfering of korstvorming van de huid op de oorflap komt ook vaak voor, vooral in ernstige of chronische gevallen. Een geur die vaak wordt omschreven als ruikend naar maïschips kan aanwezig zijn naast overmatig, vettig oorresten.
Er zijn verschillende oorzaken van oorgistinfecties bij honden. Enkele van de meest voorkomende oorzaken zijn:
Sommige hormonale veranderingen, antibioticagebruik en andere huidproblemen kunnen ook oorgistinfecties bij honden veroorzaken.
Als u vermoedt dat uw hond een schimmelinfectie in zijn oren heeft, moet u hem laten onderzoeken door een dierenarts. Uw dierenarts zal een otoscoop gebruiken om in de gehoorgang te kijken en ervoor te zorgen dat het trommelvlies niet gescheurd is. Een wattenstaafje zal dan worden gebruikt om wat oorresten te verzamelen om op een microscoopglaasje te smeren. Dit objectglaasje wordt onder de microscoop onderzocht om te zien of er gist, bacteriën of beide aanwezig zijn.
Gistinfecties in de oren zijn meestal gemakkelijk genoeg om op te ruimen. Medicinale oordruppels en een reiniger worden meestal naar huis gestuurd om gedurende twee weken te worden aangebracht. De medicijnen zullen naast andere ingrediënten antischimmelmedicijnen bevatten om de gist te doden. Als het oor bijzonder pijnlijk is, kunnen ook ontstekingsremmende medicijnen worden gebruikt. Af en toe kan een oorgistinfectie zo pijnlijk zijn voor een hond dat hij door uw dierenarts moet worden verdoofd of verdoofd om de eerste oorreiniging en behandeling te laten uitvoeren. Uw dierenarts kan ook enkele huismiddeltjes aanbevelen, afhankelijk van de ernst van de infectie.
De beste manier om te voorkomen dat uw hond een oorontsteking krijgt, is door zijn oren schoon en droog te houden. Na het baden en zwemmen moet een oorreiniger met een droogmiddel worden gebruikt om de gehoorgang te helpen drogen. Als uw hond allergieën heeft, kan uw dierenarts bepaalde voedingsmiddelen en supplementen aanbevelen om de huid te ondersteunen en ontstekingen te verminderen. Deze producten kunnen ingrediënten bevatten zoals omega-3-vetzuren, probiotica, bèta-glucanen, ceramiden, winterharde kiwi, gamma-linoleenzuur (GLA), palmitoylethanolamide (PEA) en meer.
Honden met slappe oren, allergieën en oorafwijkingen lopen een groter risico op het ontwikkelen van een oorgistinfectie. Honden die graag in water spelen, hebben ook meer kans op een overgroei van gist en een infectie. Bepaalde hondenrassen die van nature slappe oren hebben, lopen ook een groter risico.
