Babesia-infecties komen voor bij honden en andere diersoorten en worden voornamelijk door teken overgedragen. De ernst van de ziekte varieert aanzienlijk, afhankelijk van de betrokken Babesia-soort, evenals de immuunrespons van de geïnfecteerde hond. Het primaire resultaat van een Babesia-infectie is bloedarmoede omdat het immuunsysteem geïnfecteerde rode bloedcellen vernietigt, maar Babesia kan ook andere effecten in het hele lichaam hebben.
Babesia is een soort protozoaire parasiet die rode bloedcellen infecteert en een ziekte veroorzaakt die babesiose wordt genoemd. Er zijn veel soorten Babesia die een grote verscheidenheid aan dieren infecteren, maar er zijn maar een paar stammen die honden treffen. Aangezien het begrip van Babesia nog steeds verbetert, blijft de diagnose en behandeling van Babesia-infecties een uitdaging.
Babesia-infecties hebben een breed scala van ernst:ze kunnen zeer mild of zeer ernstig zijn, soms zelfs dodelijk. De ernst hangt voornamelijk af van de stam van Babesia die erbij betrokken is, maar ook van het immuunsysteem van de hond. Babesia-stammen in de VS produceren over het algemeen een mildere ziekte in vergelijking met sommige van de stammen die elders worden gevonden. Het verloop van de ziekte kan cyclisch zijn, met perioden van symptomen die worden onderbroken door tijden waarin de symptomen afwezig zijn.
In ernstige gevallen kunnen ook meerdere orgaansystemen worden aangetast, waaronder de longen, het maagdarmkanaal, de nieren en het zenuwstelsel. Soms lijden honden aan een zeer acute vorm van Babesiose en raken ze plotseling in shock en vallen ze in elkaar.
De meeste Babesia-infecties worden opgelopen door teken. Omdat het wordt verspreid door teken, komt Babesia het meest voor bij warmer weer, wanneer teken het talrijkst zijn. Infecties zijn ook mogelijk door bloedtransfusies en bij één Babesia-stam (Babesia gibsoni ), wordt aangenomen dat overdracht van hond op hond via bijtwonden een wijze van overdracht is. Moeders kunnen Babesia ook voor de geboorte aan hun pups doorgeven. Hoewel elke hond kan worden geïnfecteerd, hebben jonge honden de neiging om ernstiger ziek te worden. Windhonden, pitbullterriërs en Amerikaanse Staffordshireterriërs lijken het meest vatbaar voor infectie.
Het kan moeilijk zijn om een diagnose van Babesiose te bevestigen. Bloedonderzoek kan een afname van het aantal rode bloedcellen en bloedplaatjes (trombocytopenie) aantonen, maar dit is niet specifiek voor Babesia. Bloeduitstrijkjes kunnen worden onderzocht op de aanwezigheid van de Babesia-organismen. Als ze aanwezig zijn, kan de diagnose worden bevestigd, maar ze verschijnen niet altijd op een uitstrijkje. Bloed afnemen van een snee in de oortip of van een teennagel kan de kans op het vinden van de parasieten vergroten.
Bloed kan ook worden getest op antilichamen tegen Babesia, hoewel dit soms misleidende resultaten kan opleveren. Gespecialiseerde tests kunnen controleren op genetisch materiaal van Babesia, en hoewel dit de meest gevoelige test is, is deze niet algemeen beschikbaar en heeft deze ook enkele beperkingen. Over het algemeen wordt een combinatie van laboratoriumtests samen met klinische symptomen en geschiedenis gebruikt om een diagnose te stellen. De diagnose wordt verder bemoeilijkt door het feit dat honden die zijn geïnfecteerd met Babesia ook kunnen worden geïnfecteerd met andere ziekten die worden overgedragen door teken, zoals Ehrlichia, Ziekte van Lyme of Rocky Mountain Spotted Fever.
Er zijn verschillende medicijnen gebruikt om Babesia te behandelen, met wisselend succes. Imidocarbdipropionaat wordt het meest gebruikt in de VS; diminazeenacetaat is niet beschikbaar in de VS, maar wordt elders als behandelingsoptie gebruikt. Beide hebben een reeks bijwerkingen die behoorlijk ernstig kunnen zijn. Een nieuwere combinatie van medicijnen, waaronder azithromycine en atovaquon, is veelbelovend, maar duur. In ernstige gevallen kunnen bloedtransfusies nodig zijn.
Behandeling verlicht de symptomen van babesiose, maar het lijkt erop dat in veel gevallen de parasiet niet volledig uit het lichaam wordt verwijderd. Honden kunnen op een laag niveau besmet blijven en Babesia kan weer opflakkeren in tijden van stress of verminderde immuunfunctie. Honden waarbij de diagnose Babesia is gesteld, mogen niet worden gefokt of gebruikt als bloeddonor (om verspreiding van ziekten te voorkomen).
Het voorkomen van blootstelling aan de teken die Babesia bij zich draagt, is de beste manier om babesiose te voorkomen. Controleer uw hond dagelijks op teken en verwijder deze zo snel mogelijk (teken moeten minimaal 24 tot 48 uur eten om Babesia te verspreiden). Dit is vooral belangrijk in het tekenseizoen of als uw hond tijd doorbrengt in het bos of hoog gras (overweeg deze gebieden in het tekenseizoen te vermijden).
Producten die teken voorkomen, zoals maandelijkse preventieve middelen tegen parasieten (bijv. Frontline, Revolution) of tekenhalsbanden (bijv. Preventic) kunnen worden gebruikt; zorg ervoor dat u het advies van uw dierenarts opvolgt bij het gebruik van deze producten. Houd gras en struikgewas bijgesneden in uw tuin. In gebieden waar teken een ernstig probleem vormen, kunt u ook overwegen om de tuin en de kennel te behandelen tegen teken. Er is een vaccin beschikbaar in Europa, maar het is alleen effectief tegen bepaalde stammen van Babesia, en zelfs dan is het niet 100 procent effectief.
Hoe leptospirose bij honden te identificeren, behandelen en voorkomen Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.