Huisdieren zijn belangrijke onderdelen van ons gezin, dus het is geen verrassing dat er vaak verdriet wordt gevoeld als ze overlijden. Maar soms wordt de beslissing om een einde te maken aan het lijden van een huisdier aan ons overgelaten en dit kan leiden tot schuldgevoelens. Meer weten over het proces van het laten inslapen van een huisdier en het omgaan met deze gevoelens is een belangrijk onderdeel van het genezingsproces.
Hoewel we vaak zouden willen dat onze huisdieren voor altijd zouden leven, is de realiteit dat huisdieren net als mensen niet onsterfelijk zijn. Ze zijn onderhevig aan verwondingen en ziekten en gaan uiteindelijk uit dit leven over, al dan niet met de hulp van mensen. Sommige dieren hebben onbehandelbare ziekten, kunnen geen goede kwaliteit van leven hebben, hebben chronische pijn, hebben organen die niet meer functioneren of zijn onherstelbaar beschadigd. Deze redenen en nog veel meer kunnen een gesprek met uw dierenarts rechtvaardigen over het laten inslapen van uw huisdier om het lijden te verlichten.
De meest gebruikelijke methode om een huisdier te laten inslapen is door een overdosis van een verdovingsmiddel. Dit medicijn wordt in de ader van een dier geïnjecteerd en het huisdier valt buiten bewustzijn, kan niets voelen en zijn hart, longen en hersenen werken niet meer. Meestal worden huisdieren voorafgaand aan deze injectie ook verdoofd om ze te ontspannen en stil te houden. Sedatie kan in de spier of de ader worden toegediend. Eigenaren krijgen vaak de mogelijkheid om tijdens deze procedure bij hun huisdier te zijn, maar dat hoeft niet. Afgezien van het prikken van de naald, wordt deze procedure als pijnloos beschouwd.
Soms is een huisdier al onder narcose en ontstaat door complicaties of onbehandelbare aandoeningen de mogelijkheid om een huisdier in te laten slapen. Hetzelfde type injectie wordt toegediend bij een huisdier dat al verdoofd is, zodat het huisdier niets voelt.
Het woord euthanasie betekent "goede dood" en wordt gebruikt om het in slaap brengen van een huisdier te beschrijven. Huisdieren die lijden en geen goede kwaliteit van leven meer hebben, krijgen vaak de gave om hun pijn te laten stoppen en verder verlies van hun waardigheid te voorkomen. Het feit dat we dit soort hulp aan onze huisdieren kunnen bieden, wordt door de meeste mensen als positief ervaren en de manier waarop dit wordt gedaan is zeer humaan.
Af en toe overlopen dierenasielen en andere plaatsen en zullen mensen ervoor kiezen om een gezond huisdier te laten inslapen. Dit wordt vaak gemakseuthanasie genoemd omdat er geen medische reden is om het huisdier te laten inslapen. Gebrek aan ruimte, tijd, middelen en andere redenen die verband houden met de wensen en behoeften van het dier en/of de persoon zorgen ervoor dat de keuze wordt gemaakt. Gemakseuthanasie is een controversieel onderwerp en volgens sommigen is het niet humaan. Veel dierenartsen zullen zelfs weigeren om dit soort procedures te geven.
Meestal wordt een huisdier om zeer goede redenen ingeslapen. Uw dierenarts kan u helpen bepalen wanneer de tijd rijp is om uw huisdier in te laten slapen als u denkt dat het lijdt, aangezien inslapen soms de enige manier is om de pijn te verlichten.
Het doet pijn om afscheid te nemen, maar als je een huisdier laat inslapen, kun je troost vinden in de wetenschap dat het geen pijn meer doet. Schuldgevoel is echter vaak een normale emotie om te voelen wanneer we een moeilijke beslissing moeten nemen, vooral als we niet zeker weten of het de juiste is. Het is moeilijk om een beslissing te nemen over leven of dood en je niet af te vragen of we iets anders hadden kunnen doen om het verlies van ons huisdier te voorkomen.
We moeten onszelf er in deze tijden aan herinneren dat we de toekomst niet altijd kunnen voorspellen, dus terugkijken en denken dat we iets anders hadden kunnen of moeten doen om dit resultaat te voorkomen, is niet productief. Ons schuldig voelen helpt de situatie niet. Het beste wat we kunnen doen is reflecteren en leren van onze ervaringen uit het verleden. Het is onwaarschijnlijk dat een beslissing die we voor ons huisdier nemen, het opzettelijk proberen te kwetsen, dus onszelf schuldig laten voelen om iets wel of niet te doen, is niet eerlijk. In deze moeilijke tijden kan het zelfs helpen om onszelf eraan te herinneren dat we onszelf moeten liefhebben en vergeven zoals onze huisdieren zo vaak deden. We kunnen veel leren over onvoorwaardelijke liefde van onze huisdieren en onszelf genade en begrip schenken zijn goede manieren om de herinnering aan ons huisdier te eren.
Als je meer begeleiding en hulp nodig hebt, is het belangrijk om te onthouden dat steungroepen voor verlies van huisdieren en rouwbegeleiders klaar en bereid zijn om je hand vast te houden tijdens dit emotionele proces. Wees niet bang om contact op te nemen voor ondersteuning.
