Doofheid en gehoorverlies kunnen om verschillende redenen bij honden voorkomen. Leven met een dove hond kan verwarrend zijn voor eigenaren die niet over het juiste gereedschap en de juiste kennis beschikken. Gelukkig kunnen de meeste dove honden een lang en gelukkig leven leiden. De sleutel is om effectieve communicatie en goede verzorging van uw dove hond te leren.
Het hondenoor heeft een ingewikkelde structuur die bestaat uit zachte weefsels, zenuwen, kraakbeen en kleine botten die samenwerken met de hersenen om geluid te verzamelen, te transformeren, te geleiden en te interpreteren. Schade aan of disfunctie van een of meer van deze gevoelige gebieden kan gedeeltelijk of volledig gehoorverlies veroorzaken.
Een dove hond die alleen is, zal geen bedreiging horen, zoals tegenliggers of roofdieren in de buurt. Zijn gezichtsvermogen en reukvermogen zullen de dreiging misschien pas opmerken als het te laat is. Als uw dove hond losraakt van de lijn en in gevaar is, kunt u hem niet via een verbale methode terughalen. Om deze reden is het vooral belangrijk om dove honden aan de lijn of in een omheind gebied te houden. Deze regel is echter van toepassing op alle honden, omdat zelfs een loslopende hond gevaar kan vinden.
Ernstige oorinfecties, tumoren, parasitaire infecties, geneesmiddeltoxiciteit of traumatisch letsel kunnen het trommelvlies (trommelvlies) of het binnen-/middenoor beschadigen, wat kan leiden tot tijdelijke of permanente doofheid. Hersenziekte, zoals een tumor of beroerte, die de delen van het centrale zenuwstelsel beschadigt die bij het gehoor betrokken zijn, kan ook leiden tot doofheid. Misschien wel de meest voorkomende oorzaak van gehoorverlies is ouderdom. Veranderingen in het binnenoor of de gehoorzenuwen bij geriatrische honden resulteren meestal in een geleidelijk gehoorverlies. Dit is vergelijkbaar met wat er gebeurt als sommige mensen ouder worden.
Doofheid bij honden kan ook aangeboren zijn, wat betekent dat het bij de geboorte aanwezig was. Het kan wel of niet erfelijk zijn. Bepaalde hondenrassen worden vaker getroffen door aangeboren doofheid, waaronder de Dalmatiër, Engelse Setter, Havanezer en nog veel meer. Bovendien lijkt aangeboren doofheid geassocieerd te zijn met pigmentatie; honden met wit in hun vacht hebben een hogere mate van aangeboren doofheid.
Veel hondenbezitters zullen doofheid in het begin niet opmerken, vooral niet als het geleidelijk optreedt. De eigenaar van een hond die doof is geboren, realiseert zich misschien niet dat er iets mis is totdat de hond moeite lijkt te hebben met het leren van de eenvoudigste stemsignalen. Gewoon het gehoor testen door een geluid (zoals een klap of fluitje) buiten het zicht van de hond te maken, kan u een idee geven van het gehoor van de hond. Honden met gedeeltelijk of eenzijdig gehoorverlies kunnen echter nog steeds reageren.
De enige manier om er zeker van te zijn dat een hond doof is, is door middel van speciale neurologische tests. De auditieve opgeroepen responstest van de hersenstam, gewoonlijk afgekort als BAER, zoekt naar de aan- of afwezigheid van elektrische activiteit in de hersenen als reactie op geluidsstimuli. Dit is een vrijwel pijnloze test die slechts enkele minuten in beslag neemt. Om deze test op uw hond te laten doen, moet u een BAER-testlocatie bij u in de buurt vinden. Vanwege het type apparatuur dat nodig is, zijn BAER-tests doorgaans alleen beschikbaar bij dierenartsenscholen of gespecialiseerde ziekenhuizen.
Sommige oorzaken van doofheid bij honden kunnen worden teruggedraaid; anderen kunnen dat niet. Infecties en verwondingen aan het oor of de hersenen kunnen bijvoorbeeld reageren op de behandeling, maar soms is de veroorzaakte schade onomkeerbaar. Uw dierenarts zou u een idee moeten kunnen geven van de prognose van uw hond. Als zich een oorontsteking of ander probleem voordoet, zal een snelle en grondige behandeling vaak schade voorkomen die tot doofheid kan leiden.
Verantwoord fokken van honden kan aangeboren doofheid helpen voorkomen. Honden van risicorassen moeten BAER-testen ondergaan voordat ze in een fokprogramma worden opgenomen. Er mogen alleen individuen met twee "goede" oren worden gefokt.
Het goede nieuws is dat dove honden een normaal leven kunnen leiden. Als u een dove hond heeft, zijn er veel stappen die u kunt nemen om te helpen bij training en communicatie.
Doofheid bij honden is eigenlijk niet zo ongewoon. Sommige honden worden doof geboren. Anderen krijgen op een bepaald moment in hun leven gehoorverlies. Veel oudere honden zullen op een gegeven moment hun gehoor verliezen. Het zal sommige mensen misschien verbazen te horen dat een dove hond een heel normaal, gelukkig leven kan leiden. Helaas vinden sommige mensen dat dove honden moeten worden afgemaakt, maar de redenering hierachter wordt gevoed door mythen over dove honden. Laat u niet misleiden; dove honden kunnen geweldige honden zijn! Als je een dove hond hebt, dan weet je dit al. Als u overweegt een dove hond te adopteren, wijs de hond dan niet zomaar af. Het verzorgen van een dove hond vereist wat meer werk, maar de beloningen kunnen de moeite meer dan waard zijn.
In werkelijkheid zullen de uitdagingen rond doofheid bij honden meer op de hondenbezitter vallen dan op de eigenlijke hond. Dit zijn echter niet echt obstakels, maar gewoon een andere manier van doen. De eigenaar van een dove hond moet alternatieve communicatiemiddelen leren. Men kan gemakkelijk communiceren met een dove hond door middel van lichaamstaal en een dove hond trainen met handgebaren. Omdat honden niet primair verbaal communiceren, zult u merken dat visuele signalen effectiever kunnen zijn dan verbale signalen, zelfs bij horende honden.
Hoewel een dove hond zijn gehoorverlies zal compenseren door zijn andere zintuigen te gebruiken, is het belangrijk om te weten dat zijn doofheid hem in sommige situaties kwetsbaar kan maken.
Om de aandacht van een dove hond op afstand te trekken, trainen sommige eigenaren hun honden om een vibrerende halsband met afstandsbediening te gebruiken (NIET een schokhalsband). De hond kan worden getraind om op de trilling te reageren door naar de eigenaar te kijken voor een signaal wanneer de eigenaar hem op afstand activeert.
Kortom, dove honden verschillen niet veel van horende honden. Ze blaffen, hebben interactie met mensen en andere honden en zijn zich goed bewust van hun omgeving. Ze passen zich aan. Het enige dat u hoeft te doen, is weten hoe u zich kunt aanpassen.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.