In dit artikelPepper cory's zijn kleine, vreedzame vissen die kunnen helpen om de bodem van je aquarium sprankelend schoon te houden. Het zijn ook leuke, interessante huisdieren die kunnen vocaliseren tijdens de verkering. Een andere gewoonte die ze hebben is "knipogen" naar hun baasjes; hun gelede ogen stellen hen in staat het oog naar beneden en weer omhoog te kantelen zonder het hoofd te bewegen.
Net als andere cory's schiet deze soort soms naar het wateroppervlak en lijkt het alsof ze lucht naar binnen slikken. Ze kunnen zuurstof uit de lucht gebruiken, dus het is normaal dat ze dit van tijd tot tijd doen. Het is het beste om ze in kleine groepen te houden, ze zijn een geweldige aanvulling op een gemeenschappelijke zoetwatertank.
Algemene namen: Blauwe luipaard corydoras, gepeperde meerval, gepeperde cory
Wetenschappelijke naam: Corydoras paleatus
Volwassen maat: 2 tot 3 inch
Levensverwachting: 5 jaar
Pepper cory's zijn inheems in Zuid-Amerika, waar ze voor het eerst werden ontdekt door Charles Darwin tijdens zijn bekende reizen aan boord van de HMS Beagle in de jaren 1830. Hun huis omvat de rivieren en beken van het Río de la Plata-bekken, dat een van 's werelds grootste rivierbekkens is. Paprika's zijn gevonden in rivieren, beken en kleine meren in Argentinië, Brazilië, Paraguay, Suriname en Uruguay. Ze behoren tot de vroegste vissen die in gevangenschap werden gefokt voor de aquariumhandel, en werden voor het eerst in 1878 in gevangenschap gefokt in Parijs, Frankrijk.
De wetenschappelijke naam voor deze vis is afgeleid van de Latijnse woorden cory (betekent helm), doras (betekent huid), en palea (wat kaf of stroken metaalfolie betekent), een verwijzing naar hun natuurlijke kleuring. Pepper cory's blijven een van de meest voorkomende en meest populaire van de Corydoras geslacht in de aquariumhandel. De meeste exemplaren die in winkels worden verkocht, zijn in gevangenschap gefokt door commerciële fokkers in Florida en Azië.
Corydoras paleatus , algemeen bekend als de pepper cory, is mogelijk de meest gehouden van alle Corydoras soorten, met mogelijke uitzondering van Corydoras aenus , of bronzen cory. Het lichaam van deze soort is vrij gedrongen en bedekt met twee rijen benige platen, ook wel schubben genoemd. Het hoofd is ook bedekt met grote benige platen, waarvan de wetenschappelijke naam is afgeleid. Op de bovenkaak bevinden zich twee paar weerhaken, die de vissen helpen bij het doorzoeken van het substraat op zoek naar voedsel.
De lichaamskleur is bleek olijfgroen tot geelbruin, met een groene iriserende glans. Een netwerk van donkergroen-zwarte markeringen bedekt het lichaam, geen twee exemplaren zien er precies hetzelfde uit. De vinnen zijn relatief bleek en de rugvin heeft een donkere vlek op de eerste paar stralen, terwijl de staartvin een aantal fijne vlekken heeft. Deze soort heeft een vetvin, die aan de bovenzijde een vlekje heeft. Er bestaan gecultiveerde variëteiten in albino's en een gouden variëteit die soms gouden paleatus wordt genoemd. In het wild gevangen exemplaren hebben meer contrast in de patronen en meer kleurenspel dan de meeste in gevangenschap gefokte exemplaren.
Geweldig voor kleine tot grote aquaria, deze soort moet in groepen van drie of meer worden gehouden. Ideale medebewoners zijn andere kleine vissen, zoals kleine vreedzame weerhaken, danios, levendbarende, killivissen, kleine tetra's en dwergcichliden. Houd er rekening mee dat deze soort de voorkeur geeft aan kouder water, dus vermijd het houden van soorten die het hogere einde van tropische temperaturen nodig hebben. Houd ze ook niet bij grote of agressieve vissen.
Net als bij de andere leden van deze familie heeft de pepercory vlijmscherpe weerhaken onder elk oog, onder de vetvin en aan de voorkant van de rugvin. Ze zijn bedoeld om grotere vissen ervan te weerhouden ze in te slikken. Deze kunnen echter problemen opleveren bij het vangen van deze kleine meerval, en wees voorzichtig wanneer u dit doet. Deze soort is erg vredig en hoewel ze overdag behoorlijk actief zijn, staan ze er ook om bekend dat ze lange tijd op één plek zitten en het gebied doorzoeken om stukjes voedsel te spotten. Ze geven de voorkeur aan het gezelschap van anderen en doen het het beste als ze op scholen worden gehouden.
Een interessant gedrag bij deze soort is het vermogen om geluid te produceren door ontvoering (beweging weg van het midden van het lichaam) van zijn borstvinnen. Dit gedrag wordt over het algemeen gezien tijdens de verkering of bij minderjarigen wanneer ze sociaal in de war zijn.
Als bodembewoner die de hele dag door de ondergrond graaft, dient deze soort te worden voorzien van een ondergrond van ofwel zand ofwel fijn grind met gladde randen, bij voorkeur donker van kleur. Levende planten zijn ideaal, maar kunstplanten kunnen ook. De sleutel is om voldoende verstopplekken te bieden zodat ze zich veilig en comfortabel voelen. Drijvende planten zijn een goede optie, omdat deze soort de voorkeur geeft aan meer gedempt licht. Drijfhout of bogwood is ook een goed middel om deze soort een schuilplaats te geven.
Peppercory's houden van levend voedsel, maar doen het ook goed met diepvriesvoer, vlokkenvoer, korrels en zelfs korrel- of tabletvoer. Levend voedsel kan bloedwormen, artemia, tubifex en witte wormen bevatten. Het zijn voornamelijk bodemeters, en hoewel ze af en toe naar de hogere niveaus stijgen om een lekkernij te pakken, eten ze bijna uitsluitend op de bodem.
Zorg er daarom voor dat voedsel hen bereikt. Zinkende pellets of tabletten zijn een goede manier om ervoor te zorgen dat ze een eerlijk deel van het voedsel krijgen. Hoewel ze overdag actief zijn, zullen ze vaak 's nachts eten, dus gooi een paar zinkende tabletten in de tank net voordat je de lichten uitdoet om ervoor te zorgen dat ze goed worden gevoed. Lever levend voedsel met een tang; deze kunnen rond het tankdecor aan de basis worden geplaatst.
Bespaar geld door levend voer voor uw vissen te verzamelenVrouwelijke pepercory's zijn over het algemeen groter dan mannen en meer afgerond in de buik. Van bovenaf gezien is het verschil duidelijker, aangezien het vrouwtje veel breder is dan het mannetje. Het mannetje heeft een aanzienlijk grotere rugvin en hun anaalvin is spitser dan het vrouwtje. Mannetjes zijn vaak kleurrijker dan vrouwtjes.
Er moet een kweekpaar of een trio van twee mannen en één vrouw worden geselecteerd. Sommige fokkers geven de voorkeur aan een nog hogere man-vrouwverhouding om succes te garanderen. De fokkers moeten worden geconditioneerd door het voeren van klein levend voedsel zoals bloedwormen, artemia, daphnia en tubifex. Deze vissen zijn legkippen die hun eigen eieren opeten, wat betekent dat er een apart aquarium nodig is om te paaien en de jongen groot te brengen.
Als het vrouwtje klaar is om te paaien, zal ze merkbaar in omvang toenemen en zullen de vissen over het algemeen actiever zijn. De buik van het vrouwtje kan een roodachtige tint vertonen, evenals de eerste straal van de borstvin. Voer op dit punt een grote waterverversing uit (ongeveer 25 procent) met water dat kouder is dan de watertemperatuur in de tank. Het is de bedoeling om de watertemperatuur met zo'n vijf graden te verlagen, waarmee het regenseizoen wordt gesimuleerd, wat op zijn beurt het paaien in gang zet.
De beginstadia van het paaien worden aangegeven door het mannetje dat over de rug van het vrouwtje zwemt, zo dichtbij dat zijn weerhaken haar rug kunnen raken. Mannetjes vertonen vaak een rillend gedrag tijdens het paairitueel. Uiteindelijk zal het mannetje de traditionele "T"-positie aannemen, met zijn lichaam in een rechte hoek ten opzichte van de neus van het vrouwtje.
Deze positie veroorzaakt het vrijkomen van sperma en één tot tien eieren, die het vrouwtje tussen haar tot een kom gevormde bekkenvinnen zal grijpen. Zodra de eieren zijn bevrucht, scheidt het paar zich en legt het vrouwtje de zelfklevende eieren op een oppervlak dat ze daarvoor al heeft gekozen en schoongemaakt. Dit kan plaatsvinden op het glas, filterbuizen of plantenbladeren.
Zodra de eieren zijn afgezet, zullen de mannetjes het vrouwtje weer achtervolgen en vindt het paringsritueel weer plaats. Dit wordt herhaald totdat 200 tot 300 eieren zijn bevrucht en door het hele aquarium zijn afgezet. Het paaien kan een uur of langer doorgaan. Zodra het paaien is voltooid, moeten de volwassenen uit de tank worden verwijderd. Na ongeveer vier tot zes dagen komen de eieren uit, hoewel dit afhankelijk is van de watertemperatuur. Kouder water kan het uitkomen met wel twee dagen verlengen.
Zodra de eieren zijn uitgekomen, kunnen de jongen zeer klein voedsel krijgen, zoals cyclops, vers uitgekomen artemia, microwormen of commercieel bereid voedsel voor jongen. Zorg voor een goede waterkwaliteit door regelmatig water te verversen.
Als je geïnteresseerd bent in vergelijkbare rassen, kijk dan op:
Bekijk aanvullende visrasprofielen voor meer informatie over andere zoetwatervissen.
