Egels zijn fantastische, hypoallergene, onderhoudsarme, eigenzinnige, exotische huisdieren die je aan je huis kunt toevoegen. Hedgies kunnen om verschillende redenen een geweldige aanvulling zijn op uw huis, van hun gebrek aan speciale apparatuur tot hun hypoallergene aard (hier hoeft u niet te niezen!), tot hun leuke persoonlijkheden en alles daartussenin.
Egels zijn een rage! Wil je deel uitmaken van de hedgie-rage? Voordat u in het bezit van egels duikt, heeft u waarschijnlijk een paar vragen. Vraag je je af hoe groot je egel precies mag worden of welke soorten egels er beschikbaar zijn?
Als u overweegt een egel aan uw stamboom toe te voegen, dan is dit artikel met u in gedachten geschreven. We zijn hier om al je vragen over vormen, maten, kleuren en nog veel meer van egels te beantwoorden.
Voordat we te diep duiken, laten we beginnen met de basis van onze kleine vriend, de egel.
Egels zijn kleine zoogdieren afkomstig uit Azië, Europa, Nieuw-Zeeland en Afrika. Ze hebben het vermogen om te gedijen in een groot aantal habitats, van droge woestijnen tot dichte bossen.
Hedgies zijn gemakkelijk herkenbaar aan hun lange, slanke gezichten, kleine ogen en kenmerkende met ganzenveer bedekte lichamen. De stekels van de egel bestaan uit keratine, hetzelfde materiaal als ons haar en onze vingernagels. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn hedgiestekels niet giftig en kunnen ze niet worden "gelanceerd" als een vorm van verdediging.
Egels zijn nachtdieren, wat betekent dat ze overdag slapen (tot achttien uur!) en 's nachts het meest actief zijn. Het is bekend dat ze meer dan drie kilometer reizen van hun holen op zoek naar voedsel.
In het wild zoeken egels naar hun voedsel. Hun dieet kan bestaan uit wortels, vegetatie, schimmels, fruit, kikkers, vogeleieren, insecten, slangen, aas (dode dieren) en nog veel meer. Volgens de African Wildlife Foundation hebben egels een vraatzuchtige eetlust en kunnen ze een derde van hun lichaamsgewicht verslinden tijdens deze nachtelijke voersessies. (AWF).
Egels, net als honingdassen, mangoesten en opossums, bevatten een gespecialiseerd eiwit in hun bloed dat kan helpen bij het neutraliseren van giftig slangengif, waardoor de haag wordt beschermd tegen veel giftige slangen. Hoewel de immuniteit niet compleet is en egels nog steeds ziek kunnen worden van de beet van een giftige slangenbeet, zorgt deze specifieke eigenschap ervoor dat egels op slangen kunnen jagen zonder zelf ten prooi te vallen.
Er zijn zeventien verschillende soorten egels, waar we binnenkort op in zullen gaan, die vijf verschillende groepen omvatten. Deze classificatiecategorieën (geslachten), gebaseerd op de locaties waar elke soort wordt gevonden, zijn Paraechinus (Zuid-Aziatische, Midden-Oosterse en Noord-Afrikaanse) egels, Mesechinus (Oost-Aziatische) egels, Hemiechinus (Zuid- en Centraal-Aziatische) egels, Erinaceus (Noord-Chinese, Russische, Midden-Oosterse en Europese)egels en Atelerix (Afrikaanse) egels.
De twee meest voorkomende soorten egels die als huisdier worden gehouden, zijn de Afrikaanse pygmee-egel en de Europese egel. Wist je dat men gelooft dat de Romeinen waren de eersten die egels als huisdier hielden?
Nu je wat meer weet over egels in het algemeen, gaan we dieper in op de verschillende soorten egels, waar ze voorkomen en andere belangrijke feiten over elk.
Zoals eerder vermeld, zeventien verschillende soorten van heggen zijn over de hele wereld te vinden. Dit zijn:
Afrikaanse pygmee-egels, de meest populaire soort van de egel die als huisdier wordt gehouden, komen voornamelijk voor in Afrika, met name in Mozambique, Somalië, Senegal en Gambia. Deze heggen geven de voorkeur aan grasvelden of savannes.
Viertenige egels hebben slechts vier tenen aan hun achterpoten, vandaar hun naam, in vergelijking met andere egelsoorten die over het algemeen vijf tenen hebben. De vacht van de Afrikaanse pygmee-egel is meestal grijs van kleur met donkergrijze of bruine stekels (pennen) met witte punten.
Afrikaanse pygmee-haagjes eten normaal gesproken graag van spinnen, slakken, larven, wat vegetatie en andere insecten.
De Europese egel, de op één na meest voorkomende egelsoort die als huisdier wordt gehouden, komt in heel Europa voor. Deze heggen geven de voorkeur aan graslanden en dichtbeboste gebieden, maar hebben zich aangepast aan het leven in stedelijke omgevingen.
Gewone egels zijn meestal bruin van kleur en eten het liefst slakken, regenwormen, kevers, fruit, groenten, kattenvoer, rupsen en zelfs hondenvoer.
De Noord-Afrikaanse egel, ook wel de Algerijnse egel genoemd, komt oorspronkelijk uit Algerije, Malta, Tunesië, Spanje, Marokko en Libië. Deze heggen geven de voorkeur aan dichte bossen boven woestijngraslanden.
Algerijnse egels hebben lichtgekleurde stekels, een bruine kop, bruine poten en grote oren. Ze genieten van een grote verscheidenheid aan voedsel, waaronder wormen, insecten, kleine vogels, weekdieren, noten en fruit.
De Zuid-Afrikaanse egel komt oorspronkelijk uit, je raadt het al, Zuid-Afrika. Ze zijn te zien in Botswana, Angola, Namibië, Zimbabwe en andere Zuid-Afrikaanse gebieden. Deze heggen geven de voorkeur aan graslanden en zullen hun huizen maken in gaten of onder bladstapels.
De Zuid-Afrikaanse egel heeft een duidelijke witte haarband over zijn schouders, voorpoten en voorhoofd. Hun favoriete dieet bestaat uit wortels, bladeren, sprinkhanen, slakken, wormen, kleine vogels, fruit, bladeren en weekdieren.
Somalische egels zijn inheems in Somalië en leven het liefst in de open graslanden. Ze hebben donkergekleurde stekels met een bruine vacht op hun achterste.
Amoer-egels komen voor in China, Rusland en het Koreaanse schiereiland. Deze haagjes leven graag aan de randen van beboste gebieden en in grasvelden.
Ze lijken qua uiterlijk sterk op de Europese egel en eten graag muizen, slakken, kikkers, regenwormen en duizendpoten.
De zuidelijke egel met witte borst, ook wel witbuik- of witborst-egel genoemd, komt voor in Zuidwest-Azië. Deze heggen graven zich niet ondergronds in om hun huis te creëren, maar slapen liever in nesten gemaakt van gras en bladeren.
De noordelijke egel met witte borst is te vinden in verschillende Noord-Europese gebieden, van Polen tot Oostenrijk en zelfs zo ver naar het zuiden als de Griekse eilanden. Deze heggen genieten van een verscheidenheid aan voedsel, van voedergewassen tot honden- of kattenvoer!
De egel met lange oren komt voor in Centraal-Azië en geeft de voorkeur aan mildere klimaten. Ze graven graag onder struiken om hun huis te creëren.
Deze kleine jongens hebben één belangrijk kenmerk dat hen onderscheidt van hun neven en nichten. Wil je raden wat dat zou kunnen zijn? Het zijn de lange oren!
De egel met lange oren heeft ook kortere stekels dan de meeste andere egels en is een van de snellere lopers van de egelfamilie.
De Indiase egel met lange oren noemt gebieden in Noord-India en Pakistan zijn thuis. Deze kleine haagjes kunnen zowel hoge zomertemperaturen als koude winters verdragen.
De Indiase egel met lange oren is meestal donker van kleur met lange oren. Deze heggen houden van insecten als voedselbron, evenals van water.
De Daurische egel komt voor in Noord-Mongolië en Rusland en leeft het liefst in rotsachtige, grasrijke gebieden. Ze eten graag op eieren, muizen, kevers en mieren.
De egel van Hugh leeft in Mantsjoerije en Centraal-China en geeft de voorkeur aan open velden boven dichte bossen. Het grote verschil tussen Hugh's egel en zijn verwanten is dat de meeste egels strikt 's nachts actief zijn, maar deze egels houden ervan om overdag naar insecten te foerageren.
De egel van het Gaoligong-bos wordt alleen gevonden op de berg Gaoligong in het natuurreservaat Gaoligongshan. Deze heg is pas recent ontdekt (in 2018) en staat bekend om zijn opvallende kleurpatronen op zijn rug.
Een van de kleinste egels, woestijnegels, komt voor in sommige landen in het Midden-Oosten en delen van Noord-Afrika. Ze leven het liefst in woestijngebieden en het is bekend dat ze eten van schorpioenen, maar ook van kikkers, slangen, vogeleieren en andere insecten.
De egel van Brandt, genoemd naar de man die hem ontdekte, Johann Friedrich von Brandt, komt voor in Centraal-Azië en delen van het Midden-Oosten en geeft de voorkeur aan drogere klimaten.
Inheems in India, geeft de Indiase egel de voorkeur aan droge, zanderige woestijnen, maar tolereert verschillende klimaten. Ze hebben een zeer unieke uitstraling met hun donkere, gevlekte gezichten die op een wasbeer lijken.
Onze laatste egelsoort is de egel met blote buik, die voorkomt in Zuidoost-India. Er is niet al te veel bekend over de naaktbuikige egel, aangezien deze zeer zeldzaam is.
Nu je meer weet over de zeventien verschillende soorten egels, gaan we wat dieper in op het fokken, werpen en groeien van egels.
Egels zijn relatief solitaire dieren en ontmoeten elkaar meestal alleen om te broeden. De mannetjes zullen proberen gewillige vrouwtjes aan te trekken met hun langdurige verkeringsrituelen waarbij ritmisch snuiven, puffen en veel cirkelen betrokken is.
Eenmaal drachtig, zal de vrouwelijke hedgie het leven schenken aan vier tot zeven jongen, hoglets of biggen genoemd. Bij de geboorte wegen hoglets ongeveer een derde van een ounce en lijken ze op mollige rupsen. De eerste drie tot vier weken van hun leven consumeren biggen alleen de melk van de moeder.
Rond week drie tot vier beginnen de hoglets hun ogen te openen, een vacht te ontwikkelen en het eerste quillingproces te starten (het vervangen van oude pennen door nieuwe). In dit stadium zullen hoglets minder afhankelijk worden van hun moeder voor voedsel.
In week zes tot acht beginnen moederegels de hoglets uit het nest te duwen en de wildernis in te gaan om zelfstandig te gaan leven.
Na zes tot acht weken verlaten wilde biggen het nest van hun moeder om voor zichzelf te beginnen. Egels worden doorgaans fysiek volwassen als ze zes maanden oud zijn, maar dit kan per soort verschillen.
De geslachtsrijpheid van de vrouwelijke egel wordt meestal pas bereikt als ze twee jaar oud is, maar mannetjes bereiken de reproductieve volwassenheid al op een leeftijd van acht weken.
De meeste egelsoorten passen in de hand van de gemiddelde volwassene. Ze kunnen in lengte variëren van vier tot twaalf inch en kunnen tussen de vijf en zesenvijftig ounce wegen.
De gemiddelde lengte van veelvoorkomende huisdierrassen is:
Het gemiddelde gewicht van huisdierenrassen is:
Genetica en voeding kunnen een grote rol spelen in hoe groot uw egel zal worden. Om een optimale groei te bereiken, is het aan te raden uw egel een dieet te geven dat bestaat uit een hoog eiwitgehalte (30% tot 35%) en een laag vetgehalte (10% tot 15%).
Nu je wijzer bent geworden over de manieren waarop egels worden gefokt, geboorte, ontwikkeling en grootte, gaan we verder met het onderwerp van het huisvesten van je egel.
Wanneer je een huis voor je egel kiest, moet je met een paar dingen rekening houden, namelijk de grootte van de kooi, de veiligheidsvoorzieningen, het gemak van schoonmaken en voldoende ventilatie.
In het wild is het bekend dat egels meer dan twee mijl per nacht rondzwerven, dus je zult voldoende ruimte willen bieden aan je nieuwe metgezel. De minimaal aanbevolen vierkante meter is vier vierkante voet (24 in x 24 in), maar de meeste egelliefhebbers raden aan te kiezen voor zes vierkante voet (24 in x 36 in) om uw huisdier de ruimte te geven die het nodig heeft. De kooi die je kiest, moet voldoende ruimte hebben voor een loopwiel, een nestkast, een kattenbak en een voerplek.
Je egelkooi moet een stevige vloer hebben, omdat gaas- of draadbodems de voeten van je egel kunnen verwonden. Je moet er ook voor zorgen dat je de kooi grondig inspecteert op scherpe randen of grote openingen waar je haagje zichzelf kan verwonden.
De kooi waarin je je egel huisvest is gelijk aan het dak boven je hoofd. Je zou niet de hele dag in het vuil willen zitten; jouw egel ook niet. Als u een kooi kiest die u gemakkelijk wekelijks kunt schoonmaken, wordt uw leven gemakkelijker en uw egel gelukkiger.
Voldoende ventilatie is de sleutel tot frisse lucht voor uw egel. Zonder goede ventilatie kunnen de vochtigheids- en ammoniakniveaus toenemen, wat gezondheidsproblemen voor uw egel kan veroorzaken.
Er is een veelvoud aan huisvestingskeuzes op de markt voor uw egel. Ze omvatten draadkooien, aquaria, plastic kuipen, doe-het-zelf-kooien en houten kooien. Eerlijk gezegd, zolang de behuizing veilig, groot genoeg, goed geventileerd en gemakkelijk schoon te maken is, zijn de keuzes eindeloos.
Nu u weet hoe u de juiste kooi voor uw egel moet kiezen, gaan we het hebben over het kopen van een haag.
Voordat je een egel koopt, is het van cruciaal belang dat je wat huiswerk doet om ervoor te zorgen dat je een gelukkig, gezond dier mee naar huis neemt. Nu de egelgekte toeneemt, richten steeds meer mensen zich op het maken van winst en niet op de dieren.
We raden aan om een ervaren, gerenommeerde, USDA-erkende egelfokker te zoeken voor uw aankoop. Je kunt ook kijken of je een hegje kunt adopteren of contact opnemen met je plaatselijke dierenwinkel.
Welke methode je ook kiest, zorg ervoor dat de haag die je mee naar huis neemt gezond is en niet minder dan acht weken oud is.
Laten we een paar leuke hedgie-feiten bespreken voordat we gaan!
Wist je dat?
Egels kunnen een geweldige aanvulling zijn op uw huis. We hopen dat we u hebben geïnformeerd over de verschillende soorten egels (er zijn er zeventien), hoe groot egels kunnen worden, hoe snel egels volwassen worden, hoe u een betrouwbare bron kunt vinden om uw egel te kopen en hoe u op de juiste manier huis je egel.
Zorgen voor een egel kan een dankbare taak zijn die je leven vult met persoonlijkheid en eigenzinnig plezier! Dit is om te genieten van je nieuwe, stekelige, pittige vriend!
