Hoewel er een paar uitzonderingen zijn, kunnen twee vogelspinnen niet veilig samenleven . Tarantula's zijn kannibalistisch en zullen elkaar waarschijnlijk opeten, vooral in de beslotenheid van een kleine kooi.
Maar wat zijn uitzonderingen? In welke gevallen zullen twee of meer vogelspinnen samenleven?
Inhoud
Een klein aantal tarantula-soorten wordt als "gemeenschappelijk" beschouwd omdat ze met succes samen zullen leven.
Merk op dat er veel onenigheid is in de tarantula-hobby over welke soorten echt gemeenschappelijk zijn. Terwijl sommige mensen het geluk hebben gehad om twee of meer vogelspinnen van dezelfde soort bij elkaar te houden, hebben anderen verliezen gemeld.
Over het algemeen is het raadzaam om zelfs "gemeenschappelijke" vogelspinnen alleen te houden om te voorkomen dat een exemplaar wordt opgegeten.
Ervan uitgaande dat je op zoek bent naar een gemeenschappelijke tarantula-soort, maar hier zijn enkele van de meest aanbevolen soorten ...
Monocentropus balfouri wordt door de meeste tarantula-enthousiastelingen beschouwd als de enige "echte" gemeenschappelijke tarantula-soort. Deze soort lijkt goed te spelen met andere exemplaren, zelfs als ze in kleine opsluiting worden gehouden.
De Socotra Island Blue Baboon is een prachtige soort met zijn metallic blauwe poten. Het is ook een zware webber die extra interesse kan wekken als huisdier. Deze zijn echter niet goedkoop om te kopen, dankzij hun populariteit.
Als u een kolonie van Monocentropus balfouri . wilt stichten het is waarschijnlijk het veiligst om te beginnen met een verwante groep die al sinds de geboorte bij elkaar is. Ze kunnen langzaam samen tot volwassenheid worden gekweekt. Dit is veiliger dan individuele exemplaren van verschillende leveranciers te kopen en ze vervolgens aan elkaar voor te stellen.
Gerelateerd:Hoe u volwassen mannelijke vogelspinnen kunt geslachtSommige leden van het geslacht Poecilotheria kunnen samenleven, maar merk op dat dit niet voor alle geldt soorten. Zorg ervoor dat je van tevoren onderzoek doet als je een Poecilotheria wilt proberen gemeenschappelijke opzet.
Er zijn ook zorgen dat, hoewel spinachtigen en juvenielen gelukkig samenleven, naarmate de exemplaren volwassener worden, ze meer territoriaal lijken te worden en verliezen kunnen worden geleden.
Sprekend uit persoonlijke ervaring heb ik een groep van Poecilotheria regalis . grootgebracht tot ongeveer 3 "beenspanwijdte, voordat ik ze opsplitste om het beheer en het seksen gemakkelijker te maken. Ik heb geen idee of er verliezen zouden zijn geleden als ze samen waren gelaten. Gedurende het jaar of zo dat ze samen waren, heb ik echter nooit enige agressie tussen exemplaren ervaren en heb ik geen enkele spin verloren.
De sleutel bij het bewaren van Poecilotheria samen geeft ze niet te veel ruimte. Het lijkt erop dat een kleinere kooi meer succes lijkt te hebben, waarna de vogelspinnen geen "territorium" opzetten dat ze willen verdedigen.
N. incei is hier waarschijnlijk de "meest riskante" optie. Sommige mensen melden dat ze met succes een groep bij elkaar hebben gehouden, maar anderen zijn geëindigd met slechts een enkele dikke tarantula. Hoewel je N. incei aangezien het wordt besproken als een gemeenschappelijke soort, is het daarom waarschijnlijk niet iets om in de realiteit te proberen.
Twee vogelspinnen kunnen gedurende een bepaalde periode samenleven wanneer u ze probeert te kweken. Dit staat in de hobby vaak bekend als “samenwonen”. Houd er echter rekening mee dat dit slechts een tijdelijke situatie is en aanzienlijke risico's met zich meebrengt voor de mannelijke tarantula.
Gerelateerd:Costa Ricaanse Zebra Tarantula (Aphonopelma seemanni) VerzorgingsbladPersoonlijk heb ik veilig paren Chromatopelma cyaneopubescens bewaard , Omothymus violaceopes , Poecilotheria regalis , Poecilotheria ornata en Poecilotheria metallica weken achter elkaar zonder incidenten.
Houd er echter rekening mee dat er altijd een risico bestaat dat u op een ochtend wakker wordt om te ontdekken dat uw mannetje is opgegeten. Dit zou dus alleen echt moeten worden geprobeerd als je actief probeert om twee volwassen vogelspinnen te fokken en je accepteert de waarschijnlijke uitkomst voor je reu.
Ten slotte zullen vogelspinnen een korte tijd samenleven nadat ze uit hun eieren zijn gekomen. De klok tikt echter door en het is slechts een kwestie van tijd voordat ze elkaar gaan opeten. Meestal heb je maar een paar weken voordat je begint te zien dat het aantal afneemt.
