Het samen huisvesten van reptielen is mogelijk, maar het moet met de nodige voorzichtigheid en veel onderzoek gebeuren. Sommige soorten, zoals waterschildpadden en schildpadden, kunnen samenleven, maar veel soorten kunnen dat niet, waaronder de meeste huisdierenslangen. Er zijn veel andere overwegingen, zoals dieet, temperatuurvereisten en algemene houderij van elke soort. De grootte van het leefgebied is een essentiële overweging. Reptielenexperts raden vaak af om reptielen samen te huisvesten, zelfs niet van dezelfde soort.
Reptielen hebben geen gezelschap nodig en groeperen zich alleen in het wild als er genoeg middelen en ruimte voor iedereen is om te overleven. Anders zullen ze wedijveren, waarbij ze vaak de zwakkeren van de groep doden. Dit instinct is sterk. Als ze gedwongen worden om samen te leven, zal de grootste van de twee reptielen waarschijnlijk domineren, wat stress en zelfs de dood in gevangenschap kan veroorzaken.
Reptielen die bij elkaar worden gehuisvest, ongeacht de soort, moeten van vergelijkbare grootte zijn. Het leefgebied moet groot genoeg zijn voor zowel reptielen als ruim genoeg om zowel aan de warme kant van de bak onder de warmtelamp als aan de koelere kant veel schuilplaatsen te bieden. Reptielen moeten zich in beide delen van het verblijf voor elkaar kunnen verstoppen.
Zorg voor voldoende eten. Ken de voedingsbehoeften van de soort of beide soorten als u ze mengt en bied voldoende voedsel aan. De angst dat voedsel niet overvloedig is, zal concurrentie tussen reptielen veroorzaken. Het samen huisvesten van mannetjes van welke soort dan ook is niet aan te raden. Het is beter om alleen vrouwen samen te huisvesten, maar zorg voor een alternatieve optie als samenwonen niet lukt.
Als je een ruimte hebt die groot genoeg is - raadpleeg reptielenwinkels voor maatsuggesties - er zijn enkele reptielensoorten die met hun eigen soort kunnen leven, op voorwaarde dat de mix een mannetje en een of meer vrouwtjes of alleen vrouwtjes is. Degenen die met succes met hun eigen soort kunnen leven, zijn onder meer jonge baardagamen, kousebandslangen, apenstaart skinks, shingleback skinks en sommige waterschildpadden, zoals sliders en cooters.
Kun jij een kikker en een baardagaam bij elkaar zetten? Nee. Een baardagaam zal een kikker waarschijnlijk levend opeten, en kikkers hebben parasieten die een baardagaam kunnen doden. Ook hebben deze twee soorten verschillende habitatvereisten. Klimaat en parasieten zijn twee belangrijke zaken als je overweegt om twee verschillende reptielen samen te huisvesten, zelfs schattige slangensoorten die er prachtig door elkaar kunnen uitzien.
Onderzoek welk klimaat de reptielen in het wild nodig hebben - droog en heet of tropisch en vochtig? Woestijndieren moeten bijvoorbeeld worden gehuisvest met andere woestijndieren. Het is duidelijk dat je niet twee verschillende habitats in één omheining kunt creëren. Weet ook of een van beide soorten mogelijk ziekten bij zich draagt die op de andere kunnen worden overgedragen en vermijd het samenvoegen van die reptielen.
De meeste huisdierenslangen zouden alleen moeten leven, op een paar uitzonderingen na. Bullslangen kunnen soms leven met dennen- of rattenslangen. Ook kunnen bepaalde soorten giftige kikkers samen worden gehuisvest, en slangen die in takken leven, zoals de groene boompython, zullen waarschijnlijk niet strijden om ruimte met waterdieren in een zeer groot verblijf.
Uiteindelijk zijn er een aantal overwegingen voordat twee soorten worden samengevoegd, waaronder de grootte van de omheining, habitatvereisten en het geslacht en de grootte van de reptielen. Let goed op reptielen op tekenen van agressie en wees erop voorbereid om ze onmiddellijk naar een ander leefgebied te verplaatsen. Houd er rekening mee dat reptielen die in het begin goed samenleven, zich in de loop van de tijd tegen elkaar kunnen keren.
