De prachtige koperkop (Agkistron contortrix ), met zijn kenmerkende patroon, zal niet aanvallen, maar zal bijten als hij wordt gestoord. Het wordt als giftig beschouwd, hoewel zijn beet zelden dodelijk is. Het enige wat Judy Reed wilde doen, was wat kleren wassen. Op 18 juni 2019 daalde de vrouw uit Pennsylvania rond 8 uur ’s ochtends de keldertrap van haar huis af om de was te doen. Plots beet een koperkopslang, die opgerold op een plank bij de wasmachine lag, haar.
Copperheads zijn, net als ratelslangen, giftig, hoewel hun gifstoffen mensen zelden doden. Hoe dan ook, Reed belde 911 en ging naar het ziekenhuis waar ze herstelde. Wat betreft de slang:natuurbeambten van Pennsylvania hebben hem in zakken gedaan en naar een andere locatie gebracht.
Een 52-jarige man uit Alabama had minder geluk. Een paar weken voordat Reed in aanraking kwam met de slang, stierf Oliver Baker nadat een koperen kop in zijn wijsvinger beet. Baker was de nieuwe puppy van het gezin aan het uitlaten toen de slang beet. Autoriteiten speculeren dat hij ofwel per ongeluk op het reptiel stapte, of het bang maakte. Eenmaal gebeten, zeggen familieleden dat Baker een allergische reactie had op de beet, wat leidde tot zijn dood.
In het pantheon van Noord-Amerikaanse slangen behoren koperkoppen tot de meest voorkomende, die bijna de hele Atlantische kust bevolken, van Georgia tot Connecticut en van West-Florida tot West-Texas. Je kent een koperen kop als je er een ziet. Het zijn enorme reptielen, tussen de 24 en 40 inch (61 tot 102 centimeter), lang, met driehoekige koppen. Hun lichamen zijn bruinachtig van kleur met zandloper-ontwerpen langs de lengte van hun lichaam.
Hoewel hun beten meestal niet dodelijk zijn, zijn Copperheads een van de drie soorten giftige slangen in de Verenigde Staten, waaronder ook ratelslangen en watermocassins, ook wel bekend als cottonmouths. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention worden jaarlijks tussen de 7.000 en 8.000 mensen in de VS gebeten door giftige slangen van alle soorten en maten. Van dat aantal bezwijken er ongeveer vijf aan hun verwondingen. Toch zegt de CDC dat dat aantal groter zou zijn als mensen geen medische behandeling zouden zoeken. Blijvende verwondingen en handicaps, zoals het verliezen van een deel van een vinger, komen veel vaker voor, gemeld door 10 tot 44 procent van de patiënten die ratelslangen bijten.
Jeff Beane, een herpetoloog bij het North Carolina Museum of Natural Sciences, zegt in een e-mailinterview dat Copperheads niet agressief zijn en alleen zullen bijten als ze zich bedreigd of bang voelen, bijvoorbeeld wanneer iemand per ongeluk op of in de buurt stapt. "Ze vallen niet rond om mensen aan te vallen", legt hij uit. "Ze verdedigen zichzelf."
Copperheads (Agkistron contortrix ) danken hun naam aan hun koperkleurige koppen. Hoewel verschillende soorten slangen in de volksmond "koperkoppen" worden genoemd, Agkistron contortrix is de enige echte Copperhead in Noord-Amerika. Ze gedijen in een verscheidenheid aan habitats, waaronder beboste gebieden, bergen, langs beken en rivieren, verlaten boerderijgebouwen, en in woestijncanyons en zaagselhopen. "Ze houden vooral van beboste gebieden met een soort dekking, en ook langs de randen van bossen en openingen", zegt Beane.
De Copperhead is, net als de ratelslang en Cottonmouth, een zogenaamde "pitadder". Ze hebben een warmtegevoelig orgaan aan elke kant van de kop, tussen de ogen en het neusgat. De Copperhead gebruikt zijn pitorgel om zijn diner 's nachts te detecteren. Zodra ze bijten, geven de hoektanden van de koperkop een gif af dat rode bloedcellen afbreekt. "Het gif is een mengsel van eiwitten en enzymen", zegt Beane, eraan toevoegend dat de koperkop zich voornamelijk voedt met kleine zoogdieren, zoals muizen en spitsmuizen. Ze eten ook grote insecten, waaronder de cicade en vlezige rupsen. Bij het aanvallen van een groter zoogdier zal de koperkop bijten en het gif de tijd geven om zijn vuile werk te doen. De slang glibbert dan achter hem aan, volgt zijn prooi en valt aan wanneer hij te zwak is om terug te vechten.
Terwijl andere slangen eenlingen lijken te zijn, zijn koperkoppen erg sociaal. Ze overwinteren tijdens de winter met andere koperkoppen en andere soorten. Wanneer de lenteparing arriveert, worden de mannetjes overdreven agressief en zullen ze proberen hun rivalen te overmeesteren, meestal in het bijzijn van het vrouwtje. Degenen die de strijd verliezen, zijn in alle opzichten ontkracht en zullen nooit een andere man uitdagen.
Mannetjes zoeken vrouwtjes op met hun tong, die feromonen kan detecteren die door het vrouwtje worden uitgestoten. Zodra het mannetje zijn partner heeft gevonden en zijn rivaal heeft verslagen, werkt hij hard om haar te stimuleren. Deze verkering kan een uur of langer duren totdat het vrouwtje klaar is om hem te ontvangen. Hoe weet het mannetje wanneer het vrouwtje wordt gestimuleerd? Ze heft op en kromt haar rug. Mannetjes stoten ook een feromoon uit dat het vrouwtje minder aantrekkelijk maakt voor andere mannetjes.
Wat het vrouwtje betreft, kan reproductie verschillende vormen aannemen. Terwijl het mannetje haar eieren kan bevruchten, kan het vrouwtje ook ongeslachtelijk bevallen, door het proces van parthenogenese waarvoor geen bevruchting nodig is. Sommige gewervelde dieren, zoals slangen, zijn hier berucht om. Vrouwtjes kunnen ook sperma opslaan. Ongeacht hoe ze zwanger worden, de eieren ontwikkelen zich in het lichaam van het vrouwtje, waar ze uitkomen. Zodra het kind is geboren, glijdt het vrouwtje weg en zorgt niet voor haar kinderen.
Dat is nu interessantAls je in de zomer een Copperhead zou zien, is dat meestal 's nachts. Maar tijdens de herfst zijn koperkoppen overdag actief. Ze overwinteren van november tot april, maar als het een warme dag is, komen ze naar buiten om te genieten van de zon.
