Disclaimer: Bij Pet Keen pleiten we niet voor het bijsnijden van oren. Dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden .
Dobermann Pinschers staan bekend om hun rechtopstaande oren, maar deze honden hebben van nature slappe oren, en in tegenstelling tot sommige andere hondenrassen, gaan hun oren na verloop van tijd niet vanzelf rechtop staan.
Eigenaren van raszuivere Dobermanns proberen de iconische oorstijl na te bootsen door de oren van hun hond operatief te veranderen met een proces dat 'oor bijsnijden wordt genoemd. "Veel mensen vinden de verandering esthetisch mooi, maar dat kan meer te maken hebben met het matchen van het beeld van hoe het ras eruit zou moeten zien.
Om te begrijpen of het bijsnijden van de oren nodig is, hebben we de feiten op een rijtje gezet zodat u zelf kunt beslissen.
Oor bijsnijden is een chirurgische ingreep waarbij een deel van de oren van de hond wordt verwijderd, meestal wanneer ze 8-12 weken oud zijn. Na de eerste procedure, die ongeveer 30 minuten onder narcose duurt, worden de oren van uw puppy op een hard oppervlak geplakt terwijl ze genezen, waardoor ze worden getraind om rechtop te staan.
Tegenwoordig komen de erkende normen van hondenrassen vaak neer op traditionele ideeën. Het bijsnijden van oren bij Dobermann is niet anders, en in de 17e eeuw werden hun oren bijgesneden voor functionaliteit.
Als een ras dat altijd is gebruikt voor bescherming, was het bijsnijden van de oren een manier om de intimidatiefactor van deze anders slappe oren te vergroten.
Veiligheidsredenen speelden hier ook een rol, vooral met Dobermans die werden gebruikt als jachthonden en beveiliging. Slappe oren zijn gemakkelijker te vangen aan bomen als de hond voorbij racet of zelfs voor aanvallers om te grijpen. Hun dunne leerachtige karakter is gemakkelijk te beschadigen, en het bijsnijden ervan was een manier om moeilijk te genezen oorletsels te voorkomen.
De meeste raszuivere Doberman-eigenaren gebruiken het traditionele rechtopstaande ooruiterlijk van het ras om te voldoen aan de door de American Kennel Club erkende standaard. Er zijn verschillende andere redenen waarom eigenaren kunnen besluiten de oren van hun Doberman bij te snijden.
Hoewel er niet veel bewijs beschikbaar is, doen bijgesneden oren meer denken aan wilde honden, en men denkt dat de slappe, schattige aard van sommige rassen het resultaat is van domesticatie.
Veel hondenbezitters geloven ook dat hun honden geluiden beter kunnen lokaliseren met bijgesneden oren. Omdat Dobermans meestal voor beveiligingsdoeleinden worden gebruikt, is het een pluspunt om beter te kunnen horen.
Ongeacht het hondenras, ze kunnen vatbaar zijn voor oorinfecties als hun oren niet goed worden schoongemaakt. Honden met slappe oren zijn dat vaker, omdat er vuil onder de oorkleppen zit.
Dobermans, die van nature slappe oren hebben, kunnen vatbaar zijn voor oorinfecties. Om het risico uit de vergelijking te halen, knippen eigenaren hun oren om te voorkomen dat vuil vast komt te zitten in de gehoorgang.
De gezondheidsredenen zijn echter niet alleen voor de binnenkant van het oor van uw hond. Voor hondenbezitters met slappe oren is het een bekend feit hoe gemakkelijk de zachte oorklep beschadigd raakt, vooral als uw hond gevoelig is voor allergieën en vaak schudt. Oorverwondingen, zelfs een papercut-achtige spleet in hun oor, kunnen lang duren om te genezen.
Soms zijn de redenen voor het bijsnijden van de oren van een Doberman zo simpel als het niet leuk vinden om hangende oorkleppen te zien. Terwijl sommige eigenaren dol zijn op het schattige slappe uiterlijk, vinden anderen dat het ongewenst is. Het is ofwel niet intimiderend genoeg voor een waakhond of komt gewoon niet overeen met het waargenomen idee van hoe Dobermans eruit zou moeten zien.
Esthetiek is misschien wel de grootste reden dat het bijsnijden van de oren zo populair is.
Ondanks alle redenen voor het bijsnijden van de oren, zijn er net zo veel redenen om je niet druk te maken. Waar vroeger het bijsnijden van de oren noodzakelijk werd geacht, vragen tegenwoordig steeds meer hondenbezitters en dierenartsen zich af of het een verantwoorde procedure is.
Hoewel de eerste operatie eenvoudig is en uw hond later die dag of de volgende ochtend naar huis kan, is de herstelperiode veel langer.
Het genezingsproces en het trainen van de oren om op te staan kan tussen de 5 maanden en 1 jaar duren. Het is niet alleen uw hond die het zo lang moet verdragen dat zijn oren worden afgeplakt en verbonden. Als voogd komt het langdurige nazorgtraject op u af. Om infectie te voorkomen en om dat specifieke uiterlijk van de bijgesneden oren van uw hond te krijgen, kunt u geen enkele dagen overslaan, simpelweg omdat u te moe of te verveeld bent met het verwisselen van het verband.
Meer dan wat dan ook zijn veel hondenbezitters van mening dat de redenen achter het bijsnijden van de oren ongegrond zijn. Niet alleen is er geen echt bewijs dat suggereert dat Dobermanns met afgeknipte oren beter horen dan hun tegenhangers met slappe oren, maar honden van alle rassen en oortypes kunnen ook vatbaar zijn voor oorinfecties.
Een deel van onze verantwoordelijkheid als hondenbezitters omvat het schoonhouden van hun oren, of ze nu rechtop staan of niet.
Er is een kans, zelfs na alle operaties en taping, dat de oren van je Doberman nog steeds niet overeind komen. Dit kan worden veroorzaakt door onvoldoende aandacht te besteden aan de verzorging van uw hond na de operatie, en er zijn een paar andere fysieke redenen waarom de procedure niet werkt:
Na al het gedoe van het doorlopen van de operatie en de nazorg, is de teleurstelling om te beseffen dat de procedure is mislukt misschien niet de moeite waard.
Over het algemeen is het bijsnijden van de oren een kwestie van persoonlijke voorkeur voor u als eigenaar. Hoewel er geen bewezen medische voordelen zijn voor de procedure, geven veel hondenbezitters - vooral van ras Dobermans - de voorkeur aan het veranderde uiterlijk van het ras boven de zachtere, natuurlijkere uitstraling.
