Conures zijn komische en grappige vogels. Het zijn populaire gezelschapsvogels vanwege hun opvallende kleuren en opwindende persoonlijkheden. Deze kleine tot middelgrote papegaaien met lange staartveren variëren in grootte van 10-20 inch, afhankelijk van de soort papegaaiachtigen.
Deze vogelsoort is een van de meest gevarieerde groepen papegaaien. Met meer dan 100 verschillende soorten en ondersoorten charmeren ze mensen met hun speelsheid en nieuwsgierige persoonlijkheid. Als ze op de juiste manier worden verzorgd, kunnen parkieten wel 20-30 jaar oud worden.
Veel eigenaren van papegaaiachtigen zullen merken dat hun huisdieren hun hoofd bobbelen. Deze lichaamstaalbeweging is vermakelijk en volkomen normaal voor deze vogelsoort. Maar wat veroorzaakt dit gedrag?
Hier is een achtergrond over deze vogels.
De Conure-soort is inheems in Zuid-Amerika. De meest populaire soorten zijn de Sun Conure, Blue-crowned, Jenday, Green-cheeked Conure en Nanday Conures. In tegenstelling tot papegaaien kunnen parkieten goed overweg met meerdere gezinsleden als ze goed gesocialiseerd zijn.
Aratinga en Patagoniërs zijn de beste keuzes voor gezinnen met kinderen omdat ze aanhankelijk en zachtaardig zijn.
Conures staan bekend om hun slanke bouw en lange, puntige staart. Vanwege hun kleine formaat en aantrekkelijke persoonlijkheden zijn ze geweldige huisdieren. Opvallen als kleurrijke huisdierenrassen, hun veren zijn verkrijgbaar in een assortiment van kleuren van blauw, rood, groen, oranje tot geel.
Door hun kleur worden deze vogels vaak vergeleken met de ara. Ze hebben een onderscheidend kenmerk dat hen onderscheidt; Conures hebben geen veren rond de ogen, ook wel een oogring genoemd.
Conures kunnen erg speels zijn en erg luidruchtig. In vergelijking met andere vogels is dit ras meer geneigd om nieuwsgierig en brutaal te zijn.
Om ze gelukkig te houden, moet je deze actieve vogels voldoende speelgoed geven waarmee ze de hele dag bezig zijn. Hun extraverte persoonlijkheid is perfect voor gezinnen met kinderen.
Vanwege hun kleine formaat moet u uw kinderen echter trainen om deze vogels goed te hanteren zonder enige interactie te forceren. De meeste parkieten zijn natuurlijke entertainers. Ze dansen heen en weer, bootsen de bewegingen van mensen na of klimmen in je shirt.
Ze zijn ook zeer intelligent, wat betekent dat je ze kunt trainen hoe ze trucs moeten uitvoeren met behulp van positieve bekrachtiging. Je kunt ze leren hoe ze handen moeten schudden, zwaaien en nog veel meer. Hoewel hun woordenschat niet zo uitgebreid is als die van andere papegaaiensoorten, kunnen parkieten een paar woorden spreken.
Conures vinden het heerlijk om in het middelpunt van de actie te staan; daarom zullen ze zoveel mogelijk rond het gezin hangen. Deze vogels zijn geduldig met kinderen, een kritische factor die ze tot goede huisdieren maakt.
In tegenstelling tot grotere vogels die het alleen leuk vinden om aangeraakt te worden op het hoofd en de nek, vinden Conures het prettig om overal geaaid te worden. Ze hebben alleen een goede socialisatie nodig om met andere vogels en je hele gezin om te gaan.
Conures hebben verschillende kenmerken die ze charmant maken. Ze vinden het heerlijk om zich op hun hoofd te krabben of zich te begraven in de overhemden, jassen en truien van hun baasje. Naast deze kenmerken staat deze vogel ook bekend om zijn kop dobberen.
Laten we eens kijken waarom.
Wanneer je papegaaiachtigen opgewonden is om je te zien nadat je terugkomt van je werk of vakantie, zullen ze de neiging hebben om snel hun hoofd op en neer te bewegen om het te vieren. Bovendien kan de vogel hoge fluitgeluiden maken of proberen te praten. Deze snelle hoofdbeweging is een indicatie dat de papegaaiachtigen blij is je te zien.
Ze zullen ook hun hoofd buigen als ze enthousiast zijn over iets zoals eten of een traktatie die ze lekker vinden. De meeste parkieten worden ook blij als ze muziek horen.
Ze zouden kunnen gaan dansen terwijl ze hun hoofd buigen. Als je je huisdier lange tijd niet hebt gezien, is dit gedrag normaal.
Hoofddobberen kan erop duiden dat een vogel rusteloos is en ergens heen wil. Ze gebruiken hoofddobberen als uitdrukkingsmiddel. Hoewel dit niet de enige reden is, moet u controleren op andere factoren die dit gedrag kunnen beïnvloeden.
Conures dobberen hun hoofd om zich met je te verbinden. Ze laten dit zien door hun eten uit te spugen.
Dit gebeurt meestal wanneer een volwassen vogel gedeeltelijk verteerd voedsel naar voren brengt om een partner of kuikens te voeden. Daarom, als je een hechte band met je vogel hebt, zullen ze de neiging hebben om op dezelfde manier uit te braken als een gebaar dat ze om je geven.
Hoewel deze methode niet nodig is, moet je het lieve gebaar van je huisdierenvogel erkennen en hem bedanken; anders zullen ze zich afgewezen voelen. Wanneer uw vogel begint te regurgiteren, is het belangrijk op te merken dat dit iets anders is dan braken. Als uw parkiet overgeeft, moet u hem naar de dierenarts brengen voor medische hulp.
Als uw papegaaiachtigen vaak met hun hoofd bobbelt, moet u aandacht besteden aan andere begeleidende lichaamsbewegingen of gedragingen. Als uw vogel bijvoorbeeld zijn kop en naar beneden beweegt terwijl hij kokhalzende geluiden maakt met zijn snavels open, kan hij ziek worden.
Dit gedrag kan worden veroorzaakt door chemische sprays, huishoudelijke schoonmaakmiddelen of parfums, of kaarsen in huis die hun maag aantasten. Om deze bewegingen te stoppen, moet u stoppen met het gebruik van de genoemde producten.
Wanneer het hoofd dobberen begint, moet u noteren of het de mannelijke of vrouwelijke vogel is. Mannetjesparkieten zullen hun kop snel op en neer bewegen als ze willen paren.
Bovendien klimmen ze naar het hoogste punt in de kooi en slaan ze met hun snavel over de tralies. Dit gedrag kan alarmerend zijn als het de eerste keer is, maar het is volkomen normaal.
Het hoofd dobberen zou moeten eindigen als de paartijd voorbij is en de testosteronniveaus zijn gedaald. Daarom, als je je zorgen maakt over je mannetjesparkiet, geef hem dan de tijd tot het paarseizoen voorbij is.
Hongerige gezelschapsvogels worden erg rusteloos als ze niet gevoerd worden. Babyparkieten zijn de reguliere boosdoeners voor dit gedrag. Ze geven hun ouders een teken en bedelen om eten door hun hoofd te buigen.
Daarom moet u, als u juveniele parkieten heeft, op deze signalen letten als teken dat uw gezelschapsvogels voedsel nodig hebben.
Vogels uiten zich op veel manieren als ze boos of geagiteerd zijn. Conures hebben bijvoorbeeld een kenmerkend geluid, een hoog gekrijs, dat ze uiten wanneer ze opgewonden, boos, geschrokken of aandacht willen hebben.
Afgezien van het gekrijs, uiten deze vogels hun woede door met hun hoofd te dobberen. Ze worden boos als ze iets niet leuk vinden of niet genoeg aandacht krijgen van hun baasjes. Je kunt dit oplossen door het probleem aan te pakken om te voorkomen dat de vogel bozer wordt.
Net als de mannetjesparkieten hebben vrouwtjes ook de neiging om hun hoofd snel op en neer te bewegen als ze mannetjes willen lokken om te paren. Ze steken ook hun staartveren in de lucht.
Voor vrouwtjes kan dit het binden of leggen van eieren veroorzaken. Om dit gedrag te stoppen, droogt u haar kooi 's ochtends langer af om te voorkomen dat haar hoofd gaat trillen.
Als je papegaaiachtigen "verliefd is" of een band heeft met een andere vogel, begint hij met zijn kop te dobberen. Ze schudden ook de snavel van de andere vogel terwijl ze kokhalzen maken. Dit gedrag wordt verwacht wanneer deze vogels verkering krijgen.
Het geeft aan dat uw papegaaiachtigen voedsel naar zijn partner uitbraakt om extreme genegenheid te uiten. Als u echter niet wilt dat uw papegaaiachtigen gaan paren, kunt u ze het beste onmiddellijk scheiden; je herkent dit gedrag bij het delen van voedsel.
Juveniele parkieten leren al heel vroeg dat ze door met hun hoofd te dobberen voedsel krijgen. Als ze eenmaal leren dat dit een manier is om de aandacht van hun baasjes en ouders te krijgen, blijven ze bij dit gedrag naarmate ze ouder worden. Daarom buigen de meeste parkieten hun hoofd als ze het gevoel hebben dat ze genegeerd worden.
De enige manier om dit op te lossen, is door tijd door te brengen met uw huisdiervogel en deze te socialiseren met andere vogels. Dit geeft ze genoeg gezelschap en stopt het gedrag.
We hebben vastgesteld waarom uw Conure-huisdier zijn hoofd dobbert. Hoewel dit gedrag vermakelijk kan zijn en normaal gesproken normaal is, zijn er manieren om het voorkomen ervan te verminderen.
Door uw parkieten, vooral de jongen, te voeren, wordt dit gedrag gestopt. Deze vogels gebruiken deze methode als een manier om te bedelen om voedsel. Daarom is het het beste om er altijd voor te zorgen dat uw vogel te allen tijde voedsel heeft.
Deze vogels genieten van het gezelschap van hun eigenaar en families. Als actieve vogels willen ze spelen en geaaid worden door hun verzorger.
Zodra ze zich realiseren dat ze niet de aandacht krijgen die ze willen, nemen deze vogels hun toevlucht tot hoofddobberen en ander gedrag zoals schreeuwen. Probeer daarom, als je kunt, wat tijd door te brengen met je huisdierenvogel om hem een veilig en gelukkig gevoel te geven.
Je kunt speelgoed voor je parkieten geven om ze bezig te houden. Laat de kooi bovendien installeren met verschillende zitstokken en ladders zodat de vogel onbeperkt kan springen en spelen. Zolang ze hun trainingsbehoeften krijgen, zullen ze minder opgewonden zijn en een beter humeur hebben.
Als ze het druk hebben, zijn ze minder boos en angstig; als gevolg hiervan leidt het tot minder hoofddobberen. Als je kinderen hebt, kunnen ze met hen omgaan en spelen als een bron van vermaak. Wanneer een vogel fysiek en mentaal niet gestimuleerd wordt, gaat hij zich snel vervelen en agressief handelen.
Conures gebruiken hoofddobberen als communicatiemiddel. Dit betekent echter niet dat ze niet vocaal zijn.
Net als andere soorten in de papegaaienfamilie, hebben deze vogels ook hun kenmerkende hoge krijs. Ze laten dit geluid horen als ze aandacht willen als ze opgewonden of bang worden.
Wanneer de vogel krijst, hebben de meeste eigenaren de neiging om onmiddellijk aandacht aan de vogel te schenken. Deze snelle reactie kan onnodig aandacht zoeken en krijsen versterken als de eigenaar zich blijft haasten om de vogel te controleren.
Afgezien van het dobberen van het hoofd, zijn er andere normale lichaamsbewegingen die Conures maken. Al deze bewegingen geven aan hoe de vogel zich op dit moment voelt. Sommige parkieten combineren de snelle hoofdbeweging met sommige van deze acties.
Hier zijn er enkele.
Net als papegaaien slijpen deze vogels hun snavels voordat ze in slaap vallen. Dit gedrag is een teken dat ze zich op hun gemak voelen.
Deze vogels nemen de hele dag door wat wordt aangeduid als catnaps. Uw papegaaiduiker kan op een baars dutten terwijl hij op één been staat, wat volkomen normaal is. Als ze hun veren pluizen, kunnen ze ziek zijn of het koud hebben.
Agressie is normaal gedrag bij veel vogelsoorten. Je papegaaiachtigen kan agressief zijn omdat ze hormonaal zijn, waardoor ze territoriaal zijn.
Ze kunnen ook uit jaloezie handelen, vooral als je aandacht schenkt aan een andere huisdierenvogel. Bovendien kan dit gedrag worden aangewakkerd door woede als ze het niet leuk vinden hoe er met ze wordt omgegaan.
De agressie neemt af zodra je de triggers aanpakt.
Door dit gedrag uit de kindertijd te trekken, behouden papegaaiachtigen en de meeste vogels het bedelgedrag. Ze nemen hun toevlucht tot dit gedrag omdat ze weten dat het eerder heeft gewerkt.
Bij het bedelen blijft de vogel in een gehurkte positie, dobbert met de kop terwijl de vleugels omhoog zijn en begint kuikengeluiden te maken. Als je ze niet verwent, zullen ze uiteindelijk stoppen met dit gedrag.
Conure-vogels zijn enkele van de mooiste vogels die je als huisdier kunt houden. Ze zijn vriendelijk, actief en genieten van de interactie met de eigenaar. Ze hebben echter een bepaald gedrag waarbij ze met hun hoofd dobberen.
Deze beweging komt veel voor bij deze vogels en ze gebruiken het om te communiceren hoe ze zich voelen of aandacht zoeken.
Hoofddobberen is normaal, maar je kunt manieren vinden om het te verminderen. Door aandacht te besteden aan uw huisdier, kunt u zijn gedrag gemakkelijk beheersen en agressie verminderen.
