In de film Rio , Blu is een Spix's ara die wordt ontvoerd en meegenomen naar Brazilië. De Spix-ara, ook bekend als de blauwkeelara, is een papegaaiensoort die inheems is in Brazilië.
Het is een van de grootste en mooiste in zijn familie. Helaas is het in 2000 uit het wild verdwenen vanwege ontbossing en veranderende landbouwpraktijken. Onlangs zijn er echter enkele potentiële waarnemingen gemeld in de buurt van de grens van Brazilië met Paraguay, wat natuurbeschermers de hoop heeft gegeven dat deze prachtige vogel misschien toch niet zal uitsterven.
Laten we hopen dat ze gelijk hebben! Lees verder om meer te weten te komen over dit fascinerende wezen.
De ara van Spix dankt zijn naam aan de Duitse ontdekkingsreiziger en natuuronderzoeker Johann Baptist von Spix. Hij maakte deel uit van een onderzoeksteam onder leiding van de Oostenrijkse botanicus Karl Friedrich Phillip von Martius, die Brazilië in 1817 verkende. Von Spix schoot een volwassen mannelijk exemplaar neer tijdens het verkennen in de buurt van São Paulo en stuurde het terug naar zijn vriend Charles Frédéric Lichtenstein, die toen beschreef het als een nieuwe soort in 1819.
Hierna ontdekte von Spix dat (volgens lokale rapporten) een ander exemplaar eerder naar Duitsland was teruggebracht door graaf Johann Moritz Ghislain Mauritz Schönfeld-Waldenburg, SS-Oberst (kolonel), tijdens zijn eerste expeditie naar Brazilië in 1810. Echter , dit andere exemplaar stierf op de terugweg uit Brazilië en werd dus pas in 1823 wetenschappelijk beschreven door Heinrich Boie.
Er zijn momenteel naar schatting 60 tot 80 Spix-ara's in gevangenschap. Deze worden in gevangenschap gehouden omdat ze door verlies van leefgebied niet meer in het wild kunnen leven. Ooit waren er maar liefst 300 Spix-ara's in gevangenschap over de hele wereld.
Uit fossiele gegevens blijkt dat het leefgebied van de Spix vroeger veel groter was dan toen het uitstierf, maar terwijl in 1975 bijna 5 miljoen hectare bos werd beschermd, was dit in 1985 teruggebracht tot 1,5 miljoen hectare. Open land met gewassen of veeweiden besloeg nu een groot deel van de resterende habitat, wat betekende dat de voedselbronnen van de vogel beperkt werden en hun broedplaatsen te gemakkelijk werden voor roofdieren zoals kraaien om te vinden.
Ook al verbood Brazilië de houtkap in 1965, het duurde tot 1973 voordat ze een nationaal park opzetten rond een van de laatste habitats van Spix, genaamd 'Parque Nacional de Brasilia' (Braziliaans Nationaal Park). Helaas had het zelfs toen niet genoeg middelen om mensen buiten te houden die wanhopig op zoek waren naar ruimte om hun gewassen te verbouwen, dus velen bleven buiten de bescherming, wat betekende dat het aantal Spix-ara's bleef slinken.
Tegen de tijd dat het officieel werd uitgestorven verklaard in 2000, waren er nog maar 14 Spix-ara's over en toen ze stierven, waren er geen andere meer over om hun soort op natuurlijke wijze te herbevolken.
Andere vogels die in hetzelfde gebied leven zijn de blauwgele ara (Ara ararauna), hyacintara (Anodorhynchus hyacinthinus) en scharlaken ara (Ara Macao).
Er wordt gedacht dat eventuele overgebleven Spix-ara's van vitaal belang kunnen zijn voor het voortbestaan van sommige van deze andere soorten, vooral als ze vergelijkbare ecologische behoeften en fokgewoonten met hen delen. Het probleem is dat hoewel niet al deze vogels ernstig worden bedreigd, we eigenlijk niet veel weten over hoe ze verwant zijn of waar ze precies passen in het bredere ecosysteem van Brazilië.
Onderzoekers werken nu hard aan het sequencen van het genoom van de Spix-ara. Dit zou hen in staat stellen om het te vergelijken met die van andere Ara-vogels om hun verwantschap met hen te bepalen en misschien zelfs enkele levende verwanten te vinden die we in een fokprogramma zouden kunnen gebruiken om deze prachtige soort voor uitsterven te behoeden.
Met zo weinig individuen in gevangenschap, is het onwaarschijnlijk dat er ooit nog een natuurlijk broedpaar Spix-ara's zal zijn. Maar zelfs als de soort voor altijd verloren gaat, hebben onderzoekers nog steeds het genoom om over duizenden jaren te bestuderen. Door dit te vergelijken met moderne en uitgestorven vogels, kunnen ze meer te weten komen over wat er is gebeurd om hun voorouders uniek te maken en kunnen ze uitzoeken welke andere soorten verwant zijn aan hen, zodat ze vogels zoals de blauwgele ara kunnen redden. van uitsterven.
Misschien krijg je in dit leven geen Spix als huisdier, maar er zijn genoeg andere vogels die geweldige metgezellen zijn! Bekijk onze gidsen voor het verzorgen van allerlei soorten vogels op onze blog!
