Wolven zijn ongelooflijke, wilde dieren. Hun imago wordt gebruikt om de vrijgevochten en instinctieve natuur te vertegenwoordigen.
Hoewel ze veel fysieke en enkele biologische overeenkomsten met honden delen, zijn de twee soorten behoorlijk verschillend. Het zijn hun overeenkomsten, vooral als pups, die ertoe hebben geleid dat veel mensen jonge wolven kopen, om vervolgens te ontdekken dat ze hun wilde gewoonten en praktijken behouden als ze ouder worden.
Wolven knuffelen met hun mond, wat angstaanjagend kan zijn voor volwassenen, laat staan voor kinderen. In het wild zwerven ze tot 160 kilometer per dag, wat betekent dat eigenaren dagelijks veel moeten bewegen.
In het beste geval zal een huisdierenwolf halfwild zijn. In het slechtste geval zal het volledig onhandelbaar en potentieel gevaarlijk zijn. Desondanks verbieden geen federale wetten het houden van wolven of wolvenhonden. Sommige staten, waaronder Hawaii en Connecticut, hebben hun eigendom verboden. In andere staten is het verplicht op provinciaal niveau.
Wolven zijn dus mooi en intrigerend, maar ze zijn ook potentieel gevaarlijk, vereisen een aanzienlijke inzet en het is mogelijk dat het illegaal is om er een te houden in jouw omgeving. Dus, kun je een wolf als huisdier hebben en, zelfs als je dat kunt, zou je dat ook moeten doen? Kortom, het wordt om verschillende redenen niet aanbevolen om wolven als huisdier te houden.
Hieronder bekijken we de moeilijkheden en de wettelijke vereisten, zodat u kunt bepalen of het houden van een wolf als huisdier een goed idee is voor u en uw gezin.
Inheems in Eurazië en Noord-Amerika, de wolf is 's werelds grootste wilde hond. Een volwassen wolf weegt meestal tussen de 80 en 90 pond en is maximaal 35 inch hoog. Het is een carnivoor en jaagt op grote hoefdieren, vee en enkele kleinere dieren. Er leven meer dan 250.000 wolven in het wild, en hoewel aanvallen van wilde wolven plaatsvinden, zijn gevallen van aanvallen van wolven op mensen zeer zeldzaam omdat het dier de neiging heeft om ver van mensen te leven.
Naar schatting zijn er minder dan 20.000 wilde wolven in Amerika, waarvan tweederde in Alaska. Hoewel het aantal is afgenomen na het opzettelijk doden van wolven, nemen ze opnieuw toe door inspanningen voor natuurbehoud.
Naast Alaska is het bekend dat roedels wolven aanwezig zijn in 8 of 9 staten, en individuele wolven zijn waargenomen in nog 10 staten. Aantallen en waarnemingen nemen toe.
De wolf is een sociaal, roedeldier. De roedel leeft samen en gebruikt de kracht van de groep om grote prooidieren neer te halen. Een roedel, die meestal bestaat uit een broedpaar en hun nakomelingen, kan uit maximaal 20 wolven bestaan.
Binnen de roedel is het broedpaar de dominante dieren. Pups groeien zeer snel met hun ogen open 2 weken na de geboorte. Met 3 weken spelen ze binnen en wegen ze ongeveer 6 pond. Met 5 weken verkennen ze buiten het hol en zullen ze 12 pond of meer wegen. Als ze 6 weken oud zijn, begint de moeder met het spenen van de pups, en ze gaan jagen en verkennen, nadat ze het hol hebben verlaten tegen de tijd dat ze 3 maanden oud zijn.
Naarmate een mannelijke wolf volwassen wordt, kan hij de dominantie van het alfamannetje uitdagen. Als het wint, neemt het de alfarol over. Als het verliest, zal het meestal gedwongen worden de roedel te verlaten en alleen rond te dwalen of een eigen roedel te vormen. Zwakke wolven, die regelmatig door de rest van de dieren worden geplukt, kunnen ook de roedel achterlaten en op zichzelf leven.
Strikt genomen wordt een wolfshond geboren door een wolf te fokken met een huishond:typisch een Duitse herder, husky of malamute.
De realiteit is dat veel eigenaren van wolvenhybriden het niet toegeven, uit angst om in strijd te raken met de staatswet of vanwege moeilijkheden bij inentingen en vaccins. Andere eigenaren beweren dat hun 100% gedomesticeerde honden hybride honden zijn, ook al is er geen wolvenafstamming bij de hond. Het is niet verplicht om wolvenhonden te registreren, hoewel hun eigendom in een toenemend aantal staten illegaal wordt gemaakt.
Als we naar wolvenhonden kijken, zullen fokkers meestal een verhouding van wolf-DNA tot honden-DNA of een percentage wolf in de hybride claimen. De directe afstammeling van een wolf en een gedomesticeerde hond zou als 50% wolf worden beschouwd. Als dit vervolgens wordt gefokt met een andere wolf, zou dit het percentage wolvenerfenis verhogen. Het is heel gemakkelijk voor fokkers om te beweren dat hun pups voor 80% uit wolven bestaan, terwijl ze in werkelijkheid meer op 10% wolven lijken of helemaal geen DNA van wilde wolven hebben.
Gerelateerde literatuur: Tsjechoslowaakse wolfshond
Het schrijven van wetten voor gevaarlijke honden, en in het bijzonder het benoemen van wat als gevaarlijke rassen wordt beschouwd, wordt uitgevoerd op staatsniveau in de VS. Er zijn geen federale wetten om te bepalen wat wel en wat niet als een illegaal huisdier wordt beschouwd, en hetzelfde geldt voor wolven.
Het is illegaal om een wolf te houden in de volgende staten:
Bovendien is het in Alaska, Michigan en North Dakota illegaal om een wolf of wolfshond te bezitten, tenzij het een grootvader is. Dit betekent dat als je de hond bezat voordat de wet werd ingevoerd, het nog steeds legaal is om hem te bezitten . In Alaska betekent dit echter dat eigenaren de wolf vóór 2002 moeten hebben gehad.
In die staten waar het als legaal wordt beschouwd om een wolf of wolfshond te bezitten, kan het nog steeds nodig zijn om een vergunning voor gevaarlijke dieren te verkrijgen. Dit geldt bijvoorbeeld voor eigenaren in New York.
Waar je ook woont, je moet zelf de lokale wetten bepalen. Als je de wet overtreedt, wordt de wolf van je afgenomen en kun je een boete krijgen voor zijn eigendom.
De meeste eigenaren nemen het op tegen wolven als ze jonge pups zijn. Dit kan helpen om enkele van de wilde randen van het dier glad te strijken, hoewel het vermeldenswaard is dat wilde dieren bijna altijd weer vriendelijk worden wanneer ze in bepaalde situaties worden geplaatst.
Wolven in gevangenschap worden op 14-jarige leeftijd bij hun moeder weggehaald. Ze hebben de eerste twee weken intensieve socialisatie nodig en moeten gescheiden worden gehouden van volwassen wolven en honden, zodat ze een gehechtheid aan hun mens kunnen ontwikkelen. Op deze jonge leeftijd zullen supplementen aan de pups moeten worden gegeven, omdat wolvenmelk meer arginine bevat dan in de handel verkrijgbare wolvenmelk.
Wolven kunnen hechtingsgedrag ontwikkelen, maar het is bekend dat ze zich met slechts één mens hechten. Ze kunnen een band hebben met een heel gezin, maar alleen als het hele gezin daarna wordt betrokken bij de opvoeding en voedingsgewoonten.
Mensen die niet worden beschouwd als onderdeel van de wolvenroedel zullen worden genegeerd. De wolf zal geen oogcontact met ze maken en zal niet luisteren naar commando's die ze geven.
Wolven zijn territoriaal, lastdieren. Ze beschermen hun voedsel en spullen waarvan ze denken dat ze van hen zijn. Ze kunnen nieuwe mensen zien als een bedreiging voor hun positie of hun voedsel en kunnen dienovereenkomstig reageren. Je moet altijd op je hoede zijn als je in de buurt bent van vreemden en zelfs bezoekers, en onthoud dat wolven elkaar begroeten met mondknuffels, wat betekent dat ze hallo zeggen door hun mond rond andere wolven, honden en mensen te plaatsen.
In het wild kunnen wolven op één dag tot 100 mijl rondzwerven. Ze vinden voedsel, onderdak en water in deze ruimte, en zwerven is een belangrijk onderdeel van hun leven. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat eigenaren deze hoeveelheid ruimte kunnen bieden, wat kan leiden tot depressie en angst bij wilde wolven. Ze kunnen en mogen niet vastgebonden worden gehouden in een tuin of kleine omheining.
Zelfs als je een groot gebied kunt bieden, staan wolven bekend om hun vermogen om professioneel ontworpen perimeters te ontsnappen. Ze zijn meesters in springen, klimmen en graven. Ze zullen een opening zien en deze gebruiken om te ontsnappen. Ze kunnen zelfs poorten openen, nadat ze hebben gezien hoe hun baasjes ze een paar keer gebruiken.
Wolven zijn carnivoren. Ze vertrouwen op vlees om de noodzakelijke voedingsstoffen, vitamines en mineralen te leveren die ze nodig hebben. Bovendien hebben ze alle delen van het dier nodig, inclusief organen, huid, botten en aanvullende delen zoals geweien.
Deze ingrediënten komen niet voor in commercieel hondenvoer. Wat wordt gevonden in de meeste commerciële hondenvoer zijn granen. Wolven kunnen geen granen verwerken. Hondenvoer levert niet de voedingsstoffen die een wolf nodig heeft, en het is noodzakelijk om ze maar liefst 20 kilo vlees en organen per week te voeren.
Wolven kunnen worden getraind, maar de gebruikte technieken en de verkregen resultaten zijn heel anders dan die bij gedomesticeerde honden. Dwingende en krachtige training zal meestal geen positieve resultaten opleveren.
Je kunt misschien routine aanleren en gedrag aanmoedigen, maar er is geen garantie, en zelfs als je een wolf traint om een bepaalde actie op commando uit te voeren, betekent zijn vrijgevochten karakter dat hij er gewoon voor kiest om je soms te negeren.
Wolfaanvallen zijn zeldzaam omdat wolven historisch gezien negatieve ervaringen hebben gehad met jagers, vallenzetters en andere mensen. Ze blijven weg, wat betekent dat wilde wolven zelden een reden hebben om mensen aan te vallen.
Aanvallen van wolven in gevangenschap komen echter veel vaker voor. Als een wolf zich in een beperkte ruimte bevindt en voelt dat de ruimte wordt bedreigd, zal hun vecht- of vluchtvoorkeur ervoor zorgen dat ze gaan vechten, terwijl ze in het wild met een territorium van 100 vierkante mijl zouden kiezen voor vluchten.
Gedomesticeerde honden ondergaan regelmatig vaccinaties en inentingen. Dergelijke vaccinaties beschermen onder andere tegen ziekten zoals parvovirus, hondenziekte en hepatitis bij honden. Vaccins voorkomen dat honden deze ziekten oplopen en voorkomen dat ze zich verspreiden. Dergelijke vaccinaties bestaan niet voor wolven, en een van de grootste bedreigingen waarmee wolven en hun eigenaren worden geconfronteerd, is hondsdolheid.
Zelfs als een dierenarts bereid is om te vaccineren, zullen ze meestal van een eigenaar eisen dat hij papierwerk ondertekent dat hem vrijwaart van mogelijke schade. Als een wolf, een huisdier of een wilde wolf, bijt, dan zullen de staatsautoriteiten het dier euthanaseren, ongeacht of het is ingeënt of een schone gezondheidsverklaring heeft gekregen van een dierenarts, omdat ze beweren dat de enige manier om ervoor te zorgen dat geen hondsdolheid hebben is door de hersenen te testen.
Veel dierenartsen zullen de behandeling van wolven en wolvenhonden weigeren. De dieren vormen een bedreiging voor de dierenartsen, hun personeel en andere klanten, vooral wanneer ze naar de operatiekamer worden gebracht.
Het bezitten van een wolf of wolfshond is in sommige staten legaal, maar het bezitten van een wolf is meer dan een grote onderneming, en niet een die we aanbevelen. Je moet een behoorlijk stuk land hebben om het dier gelukkig te houden. Je moet elke week veel vlees en organen voor voedsel geven, en je zult moeite hebben om de wolf te laten vaccineren of zelfs te laten behandelen door een dierenarts.
ZIE OOK: 14 hondenrassen die op wolven lijken
