Otters zijn carnivoren, wat betekent dat ze vlees moeten eten. Met hun zwemvliezen en snorharen zijn ze bedreven roofdieren, zelfs als het donker is of als het water troebel is. Het exacte dieet van een otter hangt echter af van zijn soort en habitat. In feite zijn er 13 soorten otters die over de hele wereld in zowel zout- als zoetwaterhabitats leven. In dit artikel bespreken we verschillende soorten otters, waar ze leven en welk voedsel ze doorgaans eten.
Soorten otters komen over de hele wereld voor. Otters kunnen in het water, semi-aquatisch of marien zijn, wat betekent dat ze toegang moeten hebben tot water. Sommige otters, zoals Kaapse klauwloze otters, komen voor in verschillende habitats, van regenwouden tot kustgebieden. Andere ottersoorten hebben een heel specifiek leefgebied nodig, zoals de zeeotter, die leeft in de kustgebieden van de noordelijke Stille Oceaan.
De ottersoorten die in de Verenigde Staten voorkomen zijn de Noord-Amerikaanse rivierotter en de zeeotter (Californië en Alaska).
Otters in de Lutra geslacht zijn rivierotters, met inbegrip van de Noord-Amerikaanse rivierotter, zeeotter, langstaartotter, Euraziatische otter, vlekhalsotter, gladharige otter, zuidelijke rivierotter, en harige-neusotter. Ze hebben de neiging om waterdieren te eten, zoals schildpadden, kikkers, insecten, schaaldieren en natuurlijk vissen. Ze eten soms ook vogels en zelfs kleine zoogdieren.
De soort die tot dit geslacht behoort is de reuzenotter. Reuzenotters zijn de grootste soorten otter, die tot 6 voet lang kunnen worden en meer dan 60 pond wegen. Ze eten voornamelijk vis, maar af en toe eten ze ook andere dieren zoals vogels, schaaldieren en zelfs slangen.
Otters in het geslacht Aonyx zijn klauwloos. De drie soorten in deze categorie zijn de Kaapse klauwloze otter, de Aziatische kleinklauwotter en de Congo-klauwloze otter. Deze otters hebben de neiging om krabben, vissen, wormen en kikkers te eten.
Last but not least, otters van het geslacht Enhydra zijn zeeotters. Er zijn drie ondersoorten van zeeotters:de Aziatische of Russische zeeotter, de Californische zeeotter en de Alaskan zeeotter. Ze hebben de neiging om ongewervelde dieren te eten, zoals zee-egels, mosselen, krabben en kokkels. Ze gebruiken stenen die ze in de oceaan vinden om hun prooi met harde schaal open te breken, zodat ze de zachte binnenkant kunnen eten.
Otters zijn van vitaal belang voor aquatische ecosystemen. Zeeotters onderhouden met name kelpbossen door grote hoeveelheden zee-egels te eten, die zich voeden met kelp en andere soorten zeewier. Kelpbossen zijn een bron van voedsel en onderdak voor veel verschillende soorten. Wanneer zee-egels overbevolkt raken, beroven ze andere vitale soorten van een voedselbron, waardoor ze effectief worden uitgehongerd. Omdat zeeotters zo'n grote impact hebben op het ecosysteem, worden ze beschouwd als een sluitsteensoort. Helaas worden ze, net als veel andere ottersoorten, momenteel bedreigd door menselijke activiteiten zoals de pelshandel, olielozingen en visnetten.
Er zijn veel verschillende soorten otters die in habitats over de hele wereld leven en die nogal verschillen in grootte. Alle ottersoorten hebben echter tot op zekere hoogte een waterbron nodig, wat betekent dat ze overeenkomsten vertonen wat betreft de omgeving waarin ze leven en het soort voedsel dat ze eten. De meeste otters eten voornamelijk waterdieren zoals vissen, schaaldieren, schildpadden en kikkers. Belangrijk is dat zeeotters ook ongewervelde dieren eten, zoals zee-egels, wat helpt om kusthabitats die afhankelijk zijn van kelpbossen in evenwicht te houden. Door mensen bewust te maken van het gevaar van zeeotters en andere ottersoorten, hopen we dat we kunnen helpen voorkomen dat deze dieren uitsterven, aangezien ze van vitaal belang zijn voor aquatische ecosystemen.
Gerelateerde literatuur:
