Heremietkreeften zijn een van de gemakkelijkste huisdieren om te hebben. Ze zijn ongebruikelijk en leuk om naar te kijken, waardoor ze innemende huisdieren zijn die vrij weinig onderhoud vergen. Heremietkreeften zijn ook nieuwsgierig, geïnteresseerd in het verkennen van grotere ruimtes en een actief leven leiden.
Hun namen zijn een beetje oneerlijk omdat heremietkreeften geen echte krabben zijn. Ze hebben een kleinere buik die vrij zacht is. Daarom moeten ze in lege hulzen leven. Naarmate ze groeien, groeien ze uit tot steeds grotere schelpen.
Er zijn twee primaire soorten heremietkreeften die in de Verenigde Staten als huisdier worden gevonden. Deze omvatten de Coenobita clypeatus en Coenobita compressus. Over de hele wereld worden ook verschillende andere soorten als huisdier verkocht.
Heremietkreeften broeden zelden in het wild. Bijna al deze huisdieren worden uit het wild gevangen voordat ze naar dierenwinkels worden gebracht. Voordat je adopteert, wil je er zeker van zijn dat ze een schaal hebben die hun hoofd bedekt, dat ze geen duidelijke parasieten hebben en dat alle drie de paar poten aanwezig zijn.
Grotere krabben zijn ouder en zullen vaak sterker zijn dan kleine, jongere krabben. Zoek naar krabben met natuurlijke schelpen en niet die met verf erop. De verf is vaak giftig op hun schelpen en kan ze langzaam vergiftigen.
Voordat je een heremietkreeft adopteert, moet je ervoor zorgen dat je alles hebt voorbereid voor een gemakkelijke overgang en een gelukkig leven.
Bereid het huis van je heremietkreeft voor voordat je ze adopteert. Ze hebben veel gebieden nodig om te verkennen in hun verblijf. Hoewel veel plaatsen zeggen dat je ze in een kleine plastic kooi kunt plaatsen, is het beter om ze in een groter glazen terrarium te plaatsen dat gevuld is met veel substraten. Om ze te laten vervellen, moeten ze in het zand in de kooi kunnen graven. Anders zitten ze in wezen vast.
Heremietkreeften vertrouwen ook op verlichting om een deel van hun gedrag te dicteren. Experts raden aan om een LED- of fluorescentielamp boven hun tank te gebruiken om een typische 8- tot 12-uurdag en de natuurlijke lichtcycli na te bootsen.
Behalve licht en substraat, moet je ook een ruimte met een hoge luchtvochtigheid kweken. Een heremietkreeft kan terrestrisch zijn (levend op het land), maar zijn kieuwen hebben een hoge luchtvochtigheid nodig om te blijven ademen. Veel heremietkreeften sterven vroegtijdig als ze in een te droog gebied leven door langzaam te stikken.
Je kunt hun huis vullen met tal van accessoires, zoals drijfhout en levend mos. Er zijn tal van sites online die u verzorgingstips geven om ervoor te zorgen dat u uw heremietkreeft het best mogelijke leven kunt geven.
Wilde heremietkreeften zijn alleseters en voeden zich 's nachts. Als je een schema kunt aanhouden dat geschikt is voor hen, probeer dan deze gedragspatronen na te bootsen.
Heremietkreeften eten veel fruit en bladgroenten. U kunt ervoor zorgen dat hun dieet in balans is door ze fijngestampt voer te geven dat expliciet bedoeld is voor heremietkreeften. Deze kleine krabben eten vaak langzaam. Als er 's ochtends nog iets over is, verwijder het dan uit hun verblijf.
Ten slotte hebben heremietkreeften vers, chloorvrij, kraanwater nodig. Het is het beste om te proberen dit in hun grotere behuizing op te nemen in plaats van alleen een kleine waterbak.
Een essentieel facet van het bezitten van een heremietkreeft is hun socialisatie. Heremietkreeften zijn grotendeels sociale dieren. In het wild leven ze in grote groepen. Als ze slapen, doen ze dat meestal allemaal samen, ter bescherming in hopen opgestapeld.
Heremietkreeften kunnen sterven aan eenzaamheid als ze te lang zonder een andere heremietkreeft worden achtergelaten. Het beste wat je kunt doen, is meer dan één heremietkreeft kopen. Het is het beste om heremietkreeften te adopteren die ongeveer even groot zijn, zodat het minder waarschijnlijk is dat ze gaan vechten.
Hoewel heremietkreeften opwindende en onderhoudsarme huisdieren kunnen zijn, zijn het niet de meest humane dieren om te adopteren. De meeste heremietkreeften worden in het wild uit hun leven geplukt om in gevangenschap te leven. In het wild kunnen ze wel 30 jaar oud worden. In gevangenschap zullen ze echter vaak niet langer dan een paar maanden leven.
Deze dieren zijn niet gemaakt om in gevangenschap gehouden te worden. Ze hebben specifieke milieubehoeften die in een terrarium bijna niet kunnen worden vervuld. Er zijn tal van andere onderhoudsarme huisdieropties om te overwegen in plaats van een uitdagende industrie te ondersteunen.
