Konijnen hebben stemmingen en ervaren gedragsveranderingen. Ze hebben goede herinneringen en herinneren zich vaak hun gevechten. Je hebt waarschijnlijk gemerkt dat sommige konijnen jarenlang helemaal niet vechten en ineens beginnen te vechten zonder duidelijke reden.
Konijnen die vechten tot de dood is het meest waarschijnlijk tussen twee ongecastreerde mannelijke konijnen. Dodelijke gevechten tussen twee vrouwelijke konijnen komen veel minder vaak voor. Factoren die het risico op gevechten vergroten, zijn onder meer dat één konijn een groter ras is, één konijn jonger is of één konijn ouder is.
In het wild zal een bokkonijn (mannetje) vechten voor het recht om met een hinde (vrouwtje) te fokken. Dit zorgt ervoor dat alleen het sterkste en gezondste geld de volgende generatie zal opleveren.
| Oorzaak | Oplossing | |
| Man versus man | – Niet gecastreerd – Territorialiteit – Verveling – Het ene ras is groter dan het andere – Competitie voor eten | – Onzijdig – Inclusief speelgoed, tunnels en schuilplaatsen – Heb een vast voedingsschema - Scheid de konijnen als het vechten doorgaat |
| Vrouw versus vrouw | – Het ene ras is groter dan het andere – Het ene konijn is ouder dan het andere – Eén konijn is dominanter – Competitie voor eten | – Huis geen konijnen van verschillende grootte bij elkaar – Zorg voor een vast voedingsschema |
| Vrouw versus man | – Vrouw is niet geïnteresseerd in paren – Het ene ras is groter dan het andere – Competitie voor eten | – Scheid de twee konijnen – Zorg voor een vast voedingsschema |
Konijnen zijn geslachtsrijp tussen 16 en 24 weken. Kleinere rassen rijpen eerder dan grotere. Na 10 weken, als twee mannetjes samen gehuisvest zijn , zullen ze waarschijnlijk vechten.
In het wild leven Europese konijnen in grote groepen. Een dominante bok kan zijn territorium delen met vele reeën en ondergeschikte konijnenbokken. Dit is gebaseerd op een holsysteem met veel ingangen (een warren), volgens Applied Animal Behaviour Science .
Wanneer een konijn geslachtsrijp wordt, wordt hij agressiever en territoriaal vanwege hormonale redenen en onbevredigde seksuele frustraties. In het wild vecht een bok met andere bokjes voor het recht om met vrouwtjeskonijnen te fokken.
De drang om te vechten treedt op als gevolg van een toename van testosteron in bokken, samen met een interesse in vrouwen. Deze gevechten kunnen doorgaan totdat de winnaar een hinde of een groep hinden heeft. Sommige gevechten kunnen doorgaan totdat één konijn sterft. Het is niet ongebruikelijk dat er minstens één konijn gewond raakt.
Vechten voor het recht om te fokken is een manier om ervoor te zorgen dat de gezondste en sterkste bokken verantwoordelijk zijn voor de volgende generatie.
Territoriaal gedrag kan in bepaalde periodes van het jaar toenemen, vooral tijdens het belangrijkste broedseizoen voor een konijn, tussen januari en augustus op het noordelijk halfrond.
Konijnen zullen waarschijnlijk ook vechten voor voedsel, vooral als er geen overvloedig voedsel is.
Hoewel konijnen geen grote territoria hebben, staan ze erom bekend het territorium dat ze hebben met kracht te verdedigen. Ongewenst agressief gedrag tussen konijnen omvat vaak montage, omcirkelen , en bijten.
Het steriliseren en castreren van uw konijnen kan de agressiviteit bij intacte konijnen drastisch verminderen. In de meeste gevallen, zodra de sociale hiërarchie is vastgesteld , worden gevechten veel zeldzamer. Zolang de konijnen hun plaats kennen en toegeven aan anderen die hoger gerangschikt zijn, verloopt alles soepel.
Een belangrijke reden waarom fokkers een bok in de kooi van de hond plaatsen om te fokken, is om gevechten te vermijden. Als een hinde met meer dan één bok in een kooi wordt geplaatst, is er een groot risico op een dodelijke strijd. Dit is vooral het geval als de bok denkt dat hij zijn territorium moet verdedigen.
Het komt vaker voor dat mannelijke konijnen met elkaar vechten tot de dood dan twee vrouwtjes die vechten.
Volgens Applied Animal Behaviour Science zijn vrouwtjes niet territoriaal en worden ze vaak gevonden om hun huisruimte te delen met vele andere vrouwtjes. Hoewel zeldzaam, kunnen vrouwelijke konijnen vechten tot de dood.
Vrouwelijke konijnen hebben meer kans om te vechten als de ene een voordeel heeft ten opzichte van de andere. Een dominant vrouwtjeskonijn kan bijvoorbeeld van een groter ras zijn of ouder zijn dan het konijn dat ze bedreigt. Haar tegenstander kan ook aanzienlijk in het nadeel zijn als ze te oud en te zwak is.
Plotselinge introducties kunnen ook ruzies uitlokken tussen vrouwtjes.
Als je konijnen vechten, scheid ze dan voor hun eigen veiligheid. Onderneem stappen om hun band te herstellen. Als je konijn toch blijft vechten, is het misschien tijd om ze definitief te scheiden.
Af en toe kan een hinde vechten met een bok. Als een bok bijvoorbeeld wil fokken en het vrouwtjeskonijn nog niet ontvankelijk is voor fokken, kan ze tekenen van agressie vertonen. In dergelijke gevallen zijn gevechten niet vaak ernstig en hebben ze minder kans op ernstige schade.
Als je merkt dat twee vrouwtjes vechten, of een mannetje en een vrouwtje vechten, negeer het probleem dan niet. Bij elk geslacht is het van cruciaal belang dat u uitkijkt naar tekenen van vijandigheid.
Je konijnen moeten een mentaal en fysiek stimulerende omgeving hebben , met veel tunnels, dozen, schuilplaatsen en speelgoed.
Konijnen die niet genoeg ruimte hebben om zich voor elkaar te verbergen, zullen waarschijnlijk gefrustreerd raken en agressie tonen naar hun kooigenoten.
Er kan gevochten worden als voedsel schaars is of als het ene konijn gulziger is dan het andere.
Konijnen zijn gewoontedieren. Elke verandering in hun routine, zoals het weggaan en het veranderen van hun voedingsplan, kan agressie stimuleren.
Eigenaren die hun huisdier achterlaten, melden vaak dat ze van hun vakantie terugkeren naar een kooi vol gescheurde vachten en ongelukkige konijnen.
Hoewel konijnenbokken grote leefgebieden hebben, kunnen er grote overlappingen zijn in de ruimte met andere konijnen van beide geslachten. Gedragsprocessen ontdekte dat konijnen misschien geen gedragsreactie vertonen op de geur van een buurman, maar vaak de geur van een vreemde discrimineren.
De beste tijd om konijnen te introduceren is in de eerste paar maanden van hun leven voordat ze geslachtsrijp zijn. Gedurende deze tijd is sterilisatie en castratie een must om ongewenste agressiviteit te voorkomen. Konijnen die later in het leven worden geïntroduceerd, zullen waarschijnlijk vechten.
Wanneer u een nieuw konijn mee naar huis neemt, is het essentieel dat u het geleidelijk aan uw bestaande konijnen introduceert. Konijnen behoren tot de meest territoriale zoogdieren. Het overslaan van een langzame introductie kan resulteren in grote gevechten en mogelijk zelfs de dood bij een van de konijnen.
Dit geldt vooral als de nieuwkomer een babykonijn is. Een jong konijn is minder goed in staat zich te verdedigen tegen sterkere volwassen konijnen.
Konijnen moeten de kans krijgen om zich goed te hechten . Abrupte introducties kunnen stressvol zijn voor konijnen en kunnen leiden tot onomkeerbare, schadelijke resultaten.
Zelfs gebonden konijnen hebben vaak handgemeen en geschillen (tiffs.)
Natuurlijk is een normale tiff heel anders dan een gevecht, vooral een die tot de dood leidt. Wanneer gebonden konijnen vechten, kan het een grote uitdaging zijn om weer te herstellen.
Konijnen hebben een scherp geheugen en zullen zich waarschijnlijk hun gevechten herinneren. Sommige konijnenbezitters melden dat ze jarenlang helemaal geen problemen hebben gehad en plotseling breekt er een ravage uit.
Door goed op het gedrag van uw konijn te letten, kunt u vaststellen of uw gebonden huisdieren ruzie of ruzie hebben. In de meeste gevallen vereisen acceptabele tiffs geen menselijke tussenkomst.
In de meeste gevallen is het het beste om uit de tiff te blijven. Vechten is echter anders. Wanneer u binnen korte tijd onaanvaardbare tekenen van agressie ziet die een of beide vechtende konijntjes kunnen schaden, moet u onmiddellijk ingrijpen.
Hier volgen enkele geaccepteerde tiff-gedragingen bij konijnen:
Soms kan wat een onschuldige ruzie tussen twee konijnen lijkt, leiden tot een potentieel levensbedreigende ruzie. Tekenen om op te letten zijn onder meer:
Je loopt een kamer binnen en ziet je gebonden konijnen vechten. Wat normaal gesproken een rustige en vriendelijke omgeving is, is een slagveld voor konijnen geworden.
Het ene konijn probeert te vluchten, terwijl het andere konijn de achterkant van de tegenstander probeert te grijpen. Ze zitten in een volledige achtervolging of de gevreesde tornado.
Dit is wat je moet doen als je merkt dat je konijnen vechten.
Veel konijnenbezitters geloven dat twee perfect verbonden konijnen elkaar nooit kwaad zullen doen. Ze verwarren een gevecht voor spel of een tiff. Dit is echter niet altijd waar.
Vechtende konijnen kunnen en zullen elkaar meestal ernstig schaden. Dit kan niet alleen resulteren in fysiek trauma bij uw konijnen, maar het kan ook leiden tot hoge dierenartsrekeningen.
Je weet dat je konijnen vechten als je merkt dat er vacht op de grond ligt, dat je konijnen elkaar actief achtervolgen of bijten om letsel toe te brengen.
Je kunt een konijnengevecht gemakkelijk stoppen door luid in je handen te klappen en "eeeeeeek" te zeggen met een hoge stem. Een fluitje bij de hand hebben helpt ook.
Het creëren van een hoog geluid veroorzaakt genoeg stress om je konijnen te storen. Als je al een tijdje gebonden konijnen hebt, weet je dat konijnen zich aan elkaar vastklampen als ze bang of gestrest zijn.
Stressbonding is een veelgebruikte techniek die eigenaren gebruiken om hun konijnen opnieuw te binden. Het is een theorie die ook wordt gebruikt bij het samen nemen van ongebonden konijnen in een autorit.
Begrijp echter dat als je konijnen een serieus gevecht hebben, het maken van een hard geluid misschien niet genoeg is om ze te storen.
Als het maken van een hard geluid niet werkt, probeer dan de konijnen zelf te scheiden. Wikkel je hand in een handdoek om hem te beschermen tegen krassen en beten terwijl je het gevecht verbreekt.
Konijnen zijn gemeen als ze vechten, en veel van hen vechten elkaar tot de dood. Het is altijd slim om voorzichtig te zijn, hoe gehecht je ook bent aan je konijnen.
De dikke vacht van een konijn kan dit moeilijk maken, maar wees voorzichtig en doe je best. Kijk hoe je konijn springt. Ziet het er normaal uit, of is er een mank? Controleer de benen, het achterste gedeelte, het gezicht, de kaken, de ogen en de oren.
Als u een verwonding of scheur opmerkt die medische aandacht vereist, bel dan zo snel mogelijk uw dierenarts. Terwijl je de verwondingen van je konijn beoordeelt, moet je ervoor zorgen dat je konijn is gaan liggen en kalm is. Besteed aandacht aan elk gebied dat uw konijn verzorgt. De kans is groot dat het het gebied dat gewond is, zal likken.
Houd je konijnen een paar uur of langer gescheiden als dat nodig is. Konijnen herinneren zich gevechten, vooral de slechte. Gevechten die slechts een paar seconden duren, kunnen een hechte vriendschap verbreken vanwege het vermogen van een konijn om zijn gevechten te onthouden.
Dwing konijnen nooit om na een gevecht in dezelfde ruimte te blijven. Het is onwaarschijnlijk dat ze weer een band zullen krijgen en misschien zelfs nog een groot gevecht zullen hebben.
Omheiningen voor huisdieren of grote woonkratten die zo zijn opgesteld dat de konijnen elkaar nog steeds kunnen aanraken en contact hebben, maar niet kunnen vechten, is perfect om hen te helpen zich te vestigen.
Als de wrok ernstig is, kunnen ze doorgaan met vechten door de gaten in het huisdierhek of de krat. Als het vechten door het hek aanhoudt, moet je misschien een konijn in een andere ruimte houden.
U kunt een tijdelijke blokkering over uw huisdierafrastering maken door een handdoek over het hek te draperen. Zo voorkom je dat ze elkaar zien. Zodra je konijnen zijn afgekoeld, verwijder je de handdoek en laat je ze weer door het hek gaan. Let goed op dat ze niet gaan vechten.
Als je konijnen eerder een band hadden, is de kans groot dat ze uiteindelijk samen willen zijn. Soms kun je ze volledig scheiden en toch verwachten dat je konijnen hun band binnen dezelfde dag zullen herstellen.
Konijnen zijn goed in het onthouden van hun ruzies en het koesteren van wrok voor langere tijd. Een gevecht kan goede herinneringen aan de partner van een konijn vervangen door slechte.
Neem altijd maatregelen om ernstige gevechten te verminderen en indien mogelijk te voorkomen. Als de gevechten voortduren, zullen konijnen die ooit een band hebben gehad zich gedragen alsof ze nooit een band hebben gehad, wat stress bij de eigenaar veroorzaakt.
Scheid het gewonde konijn onmiddellijk om extra schade aan uw konijnen te voorkomen. Als de verwonding ernstig is en medisch ingrijpen vereist is, breng je konijn dan naar een dierenarts.
Konijnen die elkaar ernstige verwondingen toebrengen, moeten permanent worden gescheiden. Dit komt omdat het op dit moment bijna onmogelijk is om ze opnieuw te verbinden.
Het is altijd belangrijk om voorzichtig te zijn bij het mixen van konijnen van verschillende leeftijden. Jongere konijnen lopen een veel groter risico om te worden geschaad en gewond door oudere en dominantere konijnen. Hetzelfde geldt voor konijnen van verschillende grootte.
Als u een ras van verschillende grootte in uw huishouden introduceert, let dan altijd op tekenen van vechten. Grotere rassen die kleinere rassen aanvallen is een veelvoorkomend probleem in veel konijnenhokken.
Volg deze stappen om de relatie tussen uw konijnen te verbeteren:
Konijnen die eerder gebonden waren, zullen waarschijnlijk sneller opnieuw binden dan konijnen die niet gebonden zijn. Veranderingen in de omgeving, nieuwe konijnen in huis en nieuw gedrag kunnen allemaal leiden tot ongewenste agressie tussen konijnen.
