Overmatig kwijlen bij konijnen, vergezeld van andere symptomen, zoals gewichtsverlies, kan een aanwijzing zijn voor ptyalisme. Ptyalisme is meer dan de gemiddelde konijnenkwijl die uit de mond komt tijdens het verzorgen, eten en drinken. Het duurt meestal ook langer dan een paar minuten.
Er zijn veel oorzaken van overmatig kwijlen bij konijnen, zoals slecht uitgelijnde tanden en oververhitting. Aanhoudende speekselvloed is vaak een teken van pijn. Dit kan gebeuren als uw konijn gebitsproblemen heeft zoals gingivitis, aangeboren malocclusie van de tanden, stomatitis en periapicale abcessen. De inname van giftige stoffen en neurologische problemen kunnen ook ptyalisme bij konijnen veroorzaken.
Ptyalisme kan vochtige dermatitis en alopecia rond het gezicht en de hals veroorzaken. Raadpleeg een dierenarts als uw konijn tekenen van speekselvloed vertoont. Uw dierenarts zal de binnenkant van de bek van uw konijn controleren op gebitsproblemen. Deel eventuele zorgen over je konijn, zoals recente veranderingen in zijn dieet.
| Oorzaken van overmatig kwijlen | Tekenen en symptomen |
| Malocclusie van tanden (overwoekerde tanden) | – Kwijlen – Gewichtsverlies door niet eten door pijn – Oogafscheiding – Fecale afzettingen in de billen van je konijn |
| Zonnesteek | – Hijgen Rood worden van de oren – Lethargie – Zwakte of langzame beweging - Verwardheid – Trillen of trillen – Stuiptrekkingen |
| Tandabces | – MondholteLosse tanden – Abnormale uitlijning van tanden of beet – Overwoekerde snijtand – Zwelling van mondweefsel – Voorkeur voor zacht voedsel – Extreem gewichtsverlies – Irritatie van de luchtwegen – Tekenen van pijn/ongemak. Een gebrek aan interesse in verhuizen, verstoppen, lethargie en depressie |
| Longontsteking | – Overmatige speekselvloed – Anorexia - Gewichtsverlies – Lethargie - Koorts – Niezen – Intolerantie om te sporten – Neus- en/of oogafscheiding – Gezichtsabcessen – Moeite met ademhalen |
| Vergiftiging | - Hypersalivatie – Toevallen – Spijsverteringssymptomen (darmontsteking) – Verlies van lichaamstemperatuurregeling – Lethargie en lusteloosheid - Verlies van eetlust – Depressie |
Talloze aandoeningen dragen bij aan overmatig kwijlen bij konijnen. Een van de grotere categorieën is tandheelkundige ziekte. Merk op dat sommige konijnenrassen een veel grotere kans hebben op het ontwikkelen van gebitsproblemen. Dit zijn vaak dwergkonijnen en konijnen met hangende oren.
Als u de genetische geschiedenis van uw konijn kent, kunt u de oorzaak van de overmatige speekselvloed van uw konijn uitsluiten. Als uw konijn een familiegeschiedenis heeft van tandproblemen of ziektes, is er een groot risico dat het ook gebitsproblemen krijgt.
Bovendien hebben konijnen die niet genoeg grashooi consumeren een hogere incidentie van gebitsproblemen. Een andere oorzaak voor gebitsproblemen bij konijnen kan trauma of letsel aan de tanden zijn.
De meeste gebitsproblemen, of het nu gaat om een verwonding of een ziekte, veroorzaken ernstige pijn bij konijnen . Uw konijn kan op pijn reageren met een overmatige hoeveelheid kwijl. Daarom is speekselvloed bij konijnen vaak een reden tot bezorgdheid, vooral als het gepaard gaat met tekenen van pijn en veranderingen in eetgewoonten.
De tanden van je konijn barsten continu door of worden langer. Ze worden echter meestal niet beschreven als groeiende tanden. Dit komt omdat konijnen een voorraad extra tand hebben die wacht om onder de tandvleesrand uit te komen. Konijnen zijn zeer vatbaar voor overgroeide tanden .
De premolaren en kiezen worden bij konijnen gezamenlijk wangtanden genoemd. Het occlusale oppervlak (bovenkant van de tand) van de wangtanden van een konijn moet recht tegenover elkaar liggen. Dit geeft het konijn een effectief "schuuroppervlak" terwijl het kauwt op heerlijk hooi.
Ongeveer 80% van het dieet van een konijn moet bestaan uit grashooi van hoge kwaliteit. Grashooi en sommige bladgroenten bevatten veel vezels, wat betekent dat ze veel zijdelingse kaakbewegingen nodig hebben. Dit helpt bij het vijlen van de wangtanden, waardoor overgroeide tanden bij konijnen worden voorkomen.
Helaas krijgen de meeste huishoudelijke diëten gepelleteerde diëten die niet veel kauwen vereisen. Zonder voldoende substantie om de tanden te knarsen, kan je konijn last krijgen van begroeiing, die wanneer pijnlijk, sporen worden genoemd.
Deze sporen snijden in de wangen en tong en veroorzaken slopende zweren bij uw konijn. De intense pijn kan ervoor zorgen dat je konijn zijn interesse in eten verliest, wat leidt tot gewichtsverlies en lethargie, waardoor de toestand nog erger wordt.
Soms kunnen konijnen last hebben van een aangeboren malocclusie van de tanden. Dit betekent dat ze worden geboren met slecht uitgelijnde tanden of een slechte uitlijning van de kaken. Sommige rassen zijn meer vatbaar voor malocclusie van tanden dan andere, vooral dwergkonijnen en hangoorkonijnen. Trauma is een andere oorzaak van overgroeide tanden.
Let op de volgende tekenen als je vermoedt dat je konijn last heeft van overgroeide tanden:
Overgroeide tanden zijn te voorkomen en te behandelen, als je konijn er al last van heeft. Dit is wat je kunt doen om ervoor te zorgen dat de tanden van je konijn in topconditie zijn:
Andere tandheelkundige oorzaken die leiden tot overmatig kwijlen bij konijnen zijn onder meer:
In sommige gevallen kan ptyalisme optreden bij konijnen die lijden aan aandoeningen van het centrale of autonome zenuwstelsel die signalen naar de speekselklieren sturen om overtollig speeksel te produceren.
Kwijlen is een veel voorkomend teken van een zonnesteek bij konijnen, naast andere symptomen. Het is niet verwonderlijk dat konijnen vatbaar zijn voor een zonnesteek. Konijnen hebben dichte of lange pelsjassen en sommige zijn te zwaar, te jong of te oud. Hierdoor hebben ze meer kans op oververhitting.
Eigenaren moeten letten op tekenen van oververhitting bij konijnen, ongeacht het risico. Konijnen hebben de neiging zich te verstoppen als ze in nood zijn. Ze doen ook hun best om tekenen van pijn en zwakte te voorkomen. Dit is een goed gepolijste vaardigheid bij konijnen die voorkomt dat ze opgejaagd worden door roofdieren op zoek naar een gemakkelijke maaltijd.
Dus, hoe gebeurt een zonnesteek bij konijnen? Heatrokes treden op wanneer konijnen het te warm krijgen. Dit komt het meest voor in de zomermaanden, wanneer de temperatuur zo hoog is dat het lichaam van een konijn moeite kan hebben om het koel te houden. Wanneer de lichaamstemperatuur van een konijn te hoog wordt, kan het levensbedreigend worden.
Volgens Michigan State University , is de normale lichaamstemperatuur van een konijn 102 tot 103 graden Fahrenheit. Konijnen kunnen niet zo goed tegen hoge temperaturen als bij koude temperaturen .
Als een temperatuur 80 graden Fahrenheit nadert, kan dit ernstige problemen veroorzaken. Zonder eerste hulp en behandeling kunnen de organen van uw konijn stilvallen, met uiteindelijk de dood tot gevolg. Als je vermoedt dat je konijn oververhit raakt, volg dan deze stappen:
Een zonnesteek kan bij konijnen worden voorkomen door maatregelen te nemen om ze koel te houden. Deze omvatten:
Overmatige speekselvloed kan optreden als gevolg van een onderliggend medisch probleem. Dit is echter zeldzaam bij konijnen. Enkele aandoeningen die bij konijnen kwijlen kunnen veroorzaken zijn:
Merk op dat konijnen niet kunnen braken . Daarom komt de overmatige productie van speeksel niet uit de maag. In sommige gevallen kan verlamming van het strottenhoofd leiden tot overmatige speekselvloed. Na het eten kunnen voedsel en speeksel zich ophopen in de slokdarm en uitbraken via de mond en neus. Dit uitgebraakte speeksel kan in de luchtwegen terechtkomen en leiden tot longontsteking.
Hypersalivatie wordt zelden geassocieerd met longontsteking of andere primaire ademhalingsproblemen. Als speeksel en voedsel echter in de luchtwegen van een konijn komen, kan longontsteking optreden.
Secundaire of schimmelinfecties kunnen ook kwijlen onder de kin of op de dewlap veroorzaken .
Naast overmatige productie van speeksel, kan uw konijn symptomen ervaren die zich na verloop van tijd voordoen. Afhankelijk van de oorzaak kan uw konijn enkele van de volgende tekenen of symptomen vertonen, of allemaal. Een paar tekenen om op te letten zijn:
Je kunt misschien een uitpuilende knobbel langs het kaakbot van je konijn voelen. Dit is vaak een teken van een infectie aan de wortel van de tanden, wat wijst op de aanwezigheid van een abces. Secundaire tonglaesies of tandvleeszweren kunnen ook gepaard gaan met overmatig kwijlen.
Uw dierenarts zal naar de binnenkant van de mond kijken om duidelijke problemen in verband met speekselvloed uit te sluiten. Dit kunnen onder meer overgroeide tanden, beschadigde tanden, mondletsels, iets dat tussen de tanden zit, enz. zijn. In sommige gevallen moeten dierenartsen konijnen onder narcose controleren op tekenen van tandproblemen.
Uw dierenarts zal u vragen naar een geschiedenis van de gezondheid van uw konijn, eventuele zorgen die u heeft opgemerkt en, indien mogelijk, familiegeschiedenis. U moet eventuele veranderingen of zorgen bij uw konijn identificeren om met uw dierenarts te bespreken, omdat dit hen kan helpen een diagnose te stellen.
Enkele aandachtspunten om in gedachten te houden en met uw dierenarts te bespreken, zijn recente veranderingen in het dieet of de eetgewoonten van uw konijn, veranderingen in de poep van uw konijn, veranderingen in het verzorgingsgedrag, lethargie, verwondingen of trauma, veranderingen in de omgeving, veranderingen in het hok van uw konijn, enz.
Uw dierenarts kan om verdere tests vragen, zoals röntgenfoto's en CT-scans. Met deze tests kan uw dierenarts de aanwezigheid van infecties, abcessen of soortgelijke problemen vaststellen die verband kunnen houden met het kwijlen van uw konijn. Er zal bloedonderzoek worden gevraagd om onderliggende aandoeningen uit te sluiten die overmatig kwijlen als symptoom kunnen veroorzaken.
Behandeling voor kwijlen bij konijnen is grotendeels afhankelijk van de oorzaak. Als een infectie bijdraagt aan speekselvloed bij uw huisdier, kan uw dierenarts antibiotica voorschrijven om de oorzaak te behandelen. De voorgeschreven antibiotica kunnen een injectie of orale medicatie zijn.
Als een tand is geïnfecteerd, moet uw dierenarts deze mogelijk verwijderen. Met overgroeide tanden kan uw dierenarts aanbevelen uw huisdier regelmatig te laten controleren om de tanden te laten knippen. Uw dierenarts kan echter ook de mogelijkheid van extractie bespreken, aangezien konijnen niet goed kunnen omgaan met pijnbestrijding.
Als je konijn oververhit raakt, breng hem dan onmiddellijk naar je dierenarts. Terwijl je je klaarmaakt om te vertrekken, moet je ervoor zorgen dat je stappen onderneemt om je konijn af te koelen en te kalmeren. Dit omvat het verplaatsen van je konijn naar een koele en goed geventileerde ruimte en het besproeien van zijn oren en buik met koud water. Oververhitting is gemakkelijker te voorkomen dan te behandelen, dus zorg ervoor dat je konijn tijdens warmere dagen op een koele plaats wordt bewaard.
Uw dierenarts kan aanbevelen het dieet van uw konijn te veranderen om ervoor te zorgen dat zijn tanden in goede gezondheid zijn en om overgroeide tanden in de toekomst te voorkomen. Veranderingen in het dieet die een goede mondhygiëne kunnen helpen bevorderen, zijn onder meer het met mate verstrekken van een grote voorraad hooi en bladgroenten van hoge kwaliteit. Uw dierenarts kan u ook aanraden om korrels te vermijden, omdat deze niets doen om overgroeide tanden onder controle te houden.
Zorg ervoor dat er voldoende kauwvoorwerpen en speelgoed beschikbaar zijn om de tanden van je konijn te helpen afslijten. Laat geen geverfd, behandeld of gelakt hout achter, omdat het schadelijk is voor konijnen wanneer het wordt ingeslikt.
Controleer regelmatig het gebit van uw konijn. Hierdoor kunt u veranderingen en zorgen in hun vroege stadia ontdekken, wanneer de behandeling veel gemakkelijker is.
Als uw konijn een hoger risico heeft op gebitsproblemen, zijn regelmatige dierenartsbezoeken aan te raden. Blijf op de hoogte van eventuele veranderingen in het dieet of gedrag van uw konijn en eventuele fysieke veranderingen tussen bezoeken. Als uw konijn een chronische tandziekte heeft, heeft het een levenslange behandeling en zorg nodig om de symptomen te beheersen.
