Voedsel is een essentiële hulpbron en een overlevingsmechanisme voor alle soorten, maar wat gebeurt er als je lieve kat tijdens de maaltijden een tijger wordt?
Voedselagressie komt vaak voor bij honden met minimale voorvallen gemeld bij katten. Voedselagressie bij katten manifesteert zich als het bewaken van hulpbronnen en is in de meeste situaties subtiel, met ernstige bijdragen aan obesitas, hartaandoeningen en andere chronische problemen.
In dit artikel onderzoeken we de redenen voor voedselobsessie, onderzoeken we psychogeen abnormaal voedingsgedrag en bieden we praktische oplossingen voor een betere gezondheid en welzijn van katten en eigenaren.
Katten die zich vóór en tijdens de voedertijd agressief gedragen, hebben misschien niet alleen honger; ze kunnen tekenen van voedselobsessie vertonen.
Symptomen zijn onder meer:
Katten zijn obligate carnivoren; hun natuurlijke dieet bestaat voornamelijk uit kleine knaagdieren met een hoge behoefte aan voedingseiwitten, zodat ze niet kunnen overleven op fruit of planten. Het onvermogen van de kat om een vegetarisch of veganistisch dieet te volharden, verhoogt het risico op verhongering wanneer prooien en voedsel schaars zijn en buitenshuis leven.
Katten, als strikte vleeseters, hebben extra strenge voedingseisen en lijken toch minder aangepast dan honden om voedingsonevenwichtigheden waar te nemen, dus hun dieet moet compleet, uitgebalanceerd, verteerbaar, smakelijk en qua voedingswaarde veilig zijn (zonder tekortkomingen).
Katten als solitaire roofdieren eten het liefst alleen en vaak, ongepast, worden ze vaak gevoed met andere katten in de buurt. Er wordt aangenomen dat het onvermogen van een kat om veilig en privé toegang te krijgen tot een voedselbron, leidt tot te veel eten, zwaarlijvigheid, te weinig eten en mogelijk braken als gevolg van het opeten van voedsel.
Kittens of katten die vroegtijdig spenen, gebrek aan voeding of verlating ervaren, zijn vatbaar voor preoccupatie met voedsel, aangezien inbeslagname van voedsel als een bedreiging wordt beschouwd, terwijl binnenkatten die afhankelijk zijn van mensen voor voedselvoorziening, geneigd zijn tot concurrentie met hulpbronnen als gevolg van conflicten en agressie vóór het voeren wanneer ze groot worden gegeven hoeveelheden voedsel een of twee keer per dag.
Volgens onderzoek gepubliceerd in het Journal of Veterinary Behavior sommige katten worden echt met voedsel verteerd en zullen agressief optreden tegen mensen en andere huisdieren terwijl ze voedsel zoeken en beschermen. Onderzoekers hebben dit ongewone gedrag gekarakteriseerd als 'psychogeen abnormaal voedingsgedrag'.
De eerste kat met de diagnose "psychogeen abnormaal voedingsgedrag" was Otto, een 8 maanden oude Siamees die agressie gebruikte om aan voedsel te komen. Otto probeerde voedsel van zijn baasje te stelen nadat hij zijn maaltijd had gegeten, hij nam zelfs zijn toevlucht tot het eten van plastic speelgoed en leek ontevreden, hoeveel voedsel hij ook at.
De onderzoekers concludeerden dat op basis van normale laboratoriumbevindingen (behalve hyperglykemie (hoge bloedsuikerspiegel)), de oorzaak van Otto's abnormale gedrag psychogeen van oorsprong was en psychologische behandeling vereiste.
Vreemd genoeg vertoonde Otto nog een vreemd gedrag:pica.
Pica verwijst naar het gedrag van het kauwen of eten van non-food items. Dit gedrag komt vaker voor bij raszuivere dieren zoals Siamezen en Birmezen. Pica kan worden veroorzaakt door een verscheidenheid aan psychologische problemen, waaronder te vroeg gespeend worden, stress, angstgevoelens en verveling. Meestal kan pica het gevolg zijn van lichamelijke problemen zoals ziekte en voedingstekorten.
Kauwen als reactie op stress of een negatieve emotionele toestand wordt erkend bij zowel mensen als dieren en het is aangetoond dat het werkt door de onaangename emotionele ervaring te verlichten. Dit soort eetgedrag; stress-geïnduceerd of emotioneel eten genoemd, is gekoppeld aan de ontwikkeling van obesitas. Emotie-eten is een coping-mechanisme, terwijl te veel eten een teken kan zijn dat het psychologische welzijn van een dier is aangetast.
Voedsel oplossen Agressie bij katten heeft meestal betrekking op de onderliggende oorzaken van de voedselobsessie van uw kat.
Plotselinge gedragsveranderingen die voedselagressie of overmatige honger veroorzaken, vereisen een veterinaire gezondheidscontrole met de juiste behandeling.
Studies hebben aangetoond dat katten eenzame jagers en knabbels zijn en relatief kleine magen hebben in vergelijking met honden. Katten eten het liefst 10-20 kleine maaltijden per dag. Om hun natuurlijke jachtgedrag na te bootsen; eigenaren moeten de dagelijkse voeding van hun kat verdelen over minimaal 5 porties die gedurende de periode van 24 uur worden gevoerd.
Huiskatten met meerdere katten moeten op aparte locaties worden gevoerd om concurrentie en zichtbaarheid tijdens de maaltijd te verminderen.
Het is van vitaal belang om de water- en voerbak op een rustige plek te plaatsen, uit de buurt van de onaangename geur van de kattenbak, fel licht en lawaaierige huishoudelijke apparaten. Het voer moet apart worden geplaatst voor het geval het voer het water verontreinigt en, in een gebied waar uw kat een breed gezichtsveld heeft (in het wild zijn katten alert op potentiële roofdieren en aanvallen).
De voedselplaats is ook belangrijk en moet regelmatig worden gewijzigd om katten in staat te stellen hun zintuigen te gebruiken bij het zoeken naar voedsel. Maak gebruik van verticale ruimte en vloerruimte om verkennend gedrag aan te moedigen en meer beweging te krijgen.
Moedig het opruimen aan met het gebruik van speelgoed dat voedsel afgeeft, waardoor de kat de hele dag door kleine maaltijden kan consumeren vanaf meerdere locaties. Dit zorgt voor een natuurlijker voedingsmodel voor een roofzuchtige kat, hoewel het mentale en fysieke verrijking bevordert.
Dieetaanpassing kan ook nodig zijn. Katten die niet worden gevoed met voedsel dat geschikt is voor de soort, onnodige ingrediënten, kleurstoffen en vulstoffen die geen adequate eiwit- en vetverhoudingen bevatten, individuele aminozuren en aminozuren voor een gezonde hersenchemie en intracellulaire functie vullen met onnodige ingrediënten, kleurstoffen en vulstoffen, kunnen vatbaar zijn voor tekortkomingen.
Het voeren van commercieel kattenvoer van goede kwaliteit verdient de voorkeur als het grootste deel van het dieet door verschillende soorten voer aan te bieden met een verscheidenheid aan texturen en smaken die de gezondheid en het welzijn op de lange termijn maximaliseren. Bovendien kan het voeren van een gemengd dieet het risico op obesitas en het voorkomen van ziekten verminderen.
De epidemie van overgewicht is een directe weerspiegeling van de levensstijl van moderne katten; katten veranderden van roofdieren in de buitenlucht naar opsluiting binnenshuis. Voermethoden moeten normaal voedingsgedrag stimuleren om meer beweging te krijgen tijdens de voedertijd, gewichtsverlies te bevorderen en verveling te verminderen.
Onderzoek naar voedingsvariatie of suppletie voor angst en agressie bij honden en katten heeft aangetoond dat het aminozuur tryptofaan een antecedent is van serotonine en dat suppletie angst en agressie vermindert.
Diëten met een hoog tyrosinegehalte kunnen nuttig zijn voor dieren tijdens ernstige stress. Alfa-casozepine, afgeleid van rundercaseïne, is anxiolytisch gebleken bij katten en honden. L-theanine (een aminozuur dat wordt aangetroffen in groene thee) heeft geleid tot een verbetering van de stemming bij katten met emotionele stoornissen (na dertig dagen), terwijl valeriaan hielp bij angstagressie of omgeleide agressie naar andere katten.
Beperk blootstelling aan mogelijke triggers en stressoren met behulp van katachtige stressremedies zoals Bach-bloemen, op feromonen gebaseerde en botanische preparaten, waaronder kruiden als kattenkruid.
Gedragsaanpassingstechnieken kunnen worden gebruikt om voedselagressie te beheersen door de kat te voorzien van omgevingsverrijking, speeltijd en interactie met de eigenaar te plannen. De kat tegen het voeden en desensibilisatie voor voedsel is een alternatieve methode.
Beloon positief gedrag, vermijd straf en voorkom blootstelling aan voedsel, behalve tijdens het voeren. Het onthouden van de eigenaar van eten in het bijzijn van de kat en beloning voor kalm gedrag is ook van grote waarde.
Zaken op het gebied van resourcebewaking en concurrentie variëren in complexiteit, maar voor het grootste deel is het een aanpasbaar gedrag. Met de juiste voedings- en omgevingstechnieken kunt u de stress van uw kat verminderen en uw kat helpen zijn gedragsreactie op voedsel te veranderen.
Opsluiting binnenshuis, afwezigheid van lichaamsbeweging en spel, concurrentie tussen hulpbronnen en conflicten tussen katten in huizen met meerdere katten wordt geassocieerd met verhoogde aandacht voor voedsel door verveling, depressie en angst. Gebrek aan toegang tot voedsel en onvoldoende voedingsinname kan spanningsgerelateerde problemen veroorzaken die bijdragen aan voedselobsessie.
Verkeerd voeren, kleine porties en eenmaal per dag voeren kan honger, frustratie en agressie veroorzaken na het eten.
Puzzelvoeders zijn een geweldige bron van prikkels voor alle zintuigen. Ze kunnen worden gevuld met voedsel dat klaar is om 's nachts of wanneer u weg bent te laten staan. Om rivaliteit tussen hulpbronnen in huishoudens met meerdere katten te voorkomen; elke kat moet zijn eigen voerbak op een aparte locatie krijgen (laat uw kat zijn individuele voorkeur kiezen).
Voedsel kan worden toegepast als beloning voor het uitvoeren van trucs en het gehoorzamen van clicker- of woordcommando's (d.w.z. zitten, blijven, verlaten en komen) om mentale stimulatie aan te moedigen en overeten te verminderen.
Als u niet in staat bent om meerdere keren per dag te voeren, voer dan minimaal twee keer per dag en verstop het voedsel op creatieve schuilplaatsen.
Schaf een op afstand bedienbare, automatische snoepdispenser aan, zoals Treat &Train. Leer de kat om rustig te wachten en rustig verdient beloningen. Begin met belonen met regelmatige tussenpozen, verhoog naar langere pauzes tussen traktaties, beloon regelmatig genoeg zodat de kat stil en stil blijft. Als de kat begint te miauwen, wacht dan tot hij stil is, en zodra hij of zij stil is, druk je op de Treat &Train-afstandsbediening zodat de traktaties tegen een redelijke snelheid worden uitgedeeld.
Leer tenslotte neusspelletjes - vraag je kat om te blijven of vraag hem of haar om in een andere kamer te wachten terwijl je lekkernijen verbergt door het hele huis. Zorg ervoor dat ze in het begin gemakkelijk te vinden zijn, verhoog de moeilijkheidsgraad naarmate de weken vorderen. Zodra je de deur hebt geopend, vraag je je kat om 'het te vinden' en prijs je wanneer hij of zij ze ontdekt. Je kunt het zo uitdagend maken als je wilt door lekkernijen in dozen, kasten en onder het tapijt te verstoppen.
Bronnen bekijkenAnimal, P. (n.d.). Stemming Eten. Australië:natuurlijke huisdiergezondheid. Ontvangen 20 juni 2020
Vereniging, A.A. (2012, 28 augustus). Eerste kat gediagnosticeerd met voedselobsessie. Lakewood, Colorado, VS. Ontvangen op 22 juni 2020
D.McMillan, F. (2013). Stress-geïnduceerd en emotioneel eten bij dieren:een overzicht van het experimentele bewijs en de implicaties voor obesitas bij gezelschapsdieren. Journal of Veterinary Behavior , 376-385. Ontvangen 21 juni 2020
Heath, A.G. (2016). Katachtige obesitas. In I.R. Heath, Feline Behavioral Health and Welfare (blz. 153-164). St. Louis:Elsevier Inc. Ontvangen op 20 juni 2020
Johnson-Bennett, P. (n.d.). Resource Guard-gedrag bij katten . Ontvangen op 27 juni 2020 van kattengedragspartners:https://catbehaviorassociates.com/resource-guarding-behavior-in-cats/
Karen Algemeen, I.R.-D.-M. (2004, 01 december). Richtlijnen voor kattengedrag. (A.A. Practitioners, Compiler) VS. Ontvangen op 25 juni 2020
Rowe, SE (2018). Vijf-per-dag-Felix. VK:Internationale kattenverzorging. Ontvangen op 28 juni 2020
Shaw, L. (2012, 30 augustus). Voedselagressie of -obsessie bij katten kan een probleem zijn en kan verband houden met ander ongewoon gedrag. VS. Ontvangen 26 juni 2020
Tammy Sadek, BH (2018). Kattenvoerprogramma's; Het aanpakken van gedragsbehoeften om de gezondheid en het welzijn van katten te verbeteren. Journal of Feline Medicine and Surgery , 1049-1055. Ontvangen op 18 juni 2020
