Het is 23:00 uur. Je hebt te maken met een deadline om een rapport voor je werk af te maken. Je hebt net een sterke kop koffie gedronken en je bent op weg naar huis. Nog een deel te gaan en je bent klaar! Hmmm, denk je bij jezelf, de katten zijn verbazingwekkend stil geweest.
Net als u uw toetsenbord aanraakt, wordt u vanuit uw ooghoek door iets afgeleid. Je kijkt over je schouder. Daar zitten ze - allebei - bovenop je bureau en staren je aan. Hun blik is niet zomaar een nonchalante blik. Hun ogen zijn groot, rond, intens en meeslepend, hun blik onwankelbaar. Je weet wat ze willen - je onverdeelde aandacht!
Wat is er toch met katten die je ertoe aanzetten te stoppen met wat je ook doet, en aan al hun grillen te voldoen?
Katten zijn intelligente wezens. Als ze je eenmaal door hebben (wat niet erg lang duurt), ben je stopverf in hun kleine pootjes. Ze weten precies wat ze moeten doen en doen het ook. Als je de fatale fout maakt om ze de eerste keer te bedienen, zullen ze het proces keer op keer herhalen en ben je verslaafd.
Hier zijn slechts enkele van de vele technieken die de katten in mijn huishouden gebruiken (of, moet ik zeggen, die van hen).
- The Stare Down . Het werkt elke keer. Het lokt een reactie uit als:"Hé schatje, wat is er? Wat wil je?" Bingo!
- Het wachten. Ze wachten geduldig in de keuken tot ze een menselijke benadering zien. Vanaf dat moment is het een gestage litanie van ik-owww's, sommige extreem lang en wanhopig. Ze geven niet op totdat je de voerbakken neerzet, met hun avondeten precies zoals ze het lekker vinden. Succes!
- De hit and run. Je leest een tijdschrift op de bank, je verzameling tijdschriften netjes gestapeld voor je op de salontafel. Uit de blauwe strepen springt een wilde kat op de stapel en verspreidt ze halverwege de kamer. Je slaat het tijdschrift neer en staat op om de rommel op te lossen. De me-owww's beginnen, met verlangende blikken naar de keuken. Missie geslaagd!
- The Toy Closet Vigil. Mijn katten weten waar ik hun toverstok en laserspeelgoed opberg. Als ik binnen gehoorsafstand van "de" kast ben, verzamelen ze zich als soldaten ervoor. Als ik langs hen begin te lopen, beginnen ze lichtjes aan de kastdeur te krabben en verheffen ze zich tot vol, onaangenaam krabben, hoe lang het ook duurt. Een kwartier later, na een behoorlijke speelsessie, slenteren ze nonchalant weg terwijl ik nog steeds met het speelgoed zwaai, vallen op de grond en kijken nonchalant de kamer in alsof ze willen zeggen:"Je kunt dat ding nu wegzetten ... Ik zal laat je weten wanneer ik weer klaar ben om te spelen."
- De hartstopper. Dit werkt zoiets als de Hit and Run, alleen heb je geluk dat je het overleeft. Midden in de nacht ervaar je een diepe REM-slaap. Je katachtige 757 landt met een donderende plof op het bed, springt naar het einde van de landingsbaan, recht in je gezicht. Je wordt niet alleen wakker met hartkloppingen, je wordt ook wakker met een stel wilde, zwarte pupillen die in de jouwe staren. Nadat je jezelf ervan hebt overtuigd dat het geen nachtmerrie is, probeer je wanhopig weer in slaap te vallen. Dat is wanneer ze herhalen. Je staat op. Ze ik-owww, je volgt ze, struikelend van de trap naar de keuken. Dit is een win-winsituatie (voor de kat, niet voor jullie twee)!
Als je nog geen van bovenstaande dingen hebt meegemaakt, komt dat waarschijnlijk omdat je katten hebt die andere technieken hebben toegepast die succesvol zijn gebleken, of omdat je vandaag net een kat hebt geadopteerd die je nog niet door heeft. Maak je geen zorgen - hij zal je tegen het einde van de week laten "trainen", en je zult het niet eens weten!
Deze gastblog is u aangeboden door Catblogger op MyThreeCats.com
