Declawing is een chirurgische ingreep waarbij de klauwen van een kat permanent worden verwijderd. Het is een methode die katteneigenaren gebruiken om te voorkomen dat een kat huishoudelijke artikelen zoals meubels, tapijten en gordijnen beschadigt wanneer de kat krabt, wat normaal kattengedrag is.
Eenmaal gezien als een routinepraktijk, is het declameren van katten de laatste decennia een hot-button-onderwerp geworden, omdat steeds meer mensen de procedure als onmenselijk en zelfs barbaars zijn gaan beschouwen.
De kat-declawing-operatie staat officieel bekend als een onychectomie .
Declawing is een gedeeltelijke digitale amputatie:de distale falanx (laatste bot) van elke teen wordt verwijderd met een chirurgisch mes (scalpel), chirurgische laser of een gesteriliseerde nagelknipper in guillotine-stijl.
Declawing doet verwijder niet alleen de klauwen van een kat. Het amputeert gedeeltelijk hun tenen, verwijdert de laatste botten en zorgt ervoor dat de klauwen niet terug kunnen groeien.
Omdat de klauwen vastzitten aan de distale vingerkootjes (meervoud van falanx), betekent het verwijderen van deze botten dat de klauwen niet teruggroeien. In sommige gevallen kan de chirurg er echter niet in slagen om de hele distale falanx te verwijderen, in welk geval de klauw hergroei kan ervaren.
Een declaw-operatie wordt uitgevoerd terwijl de kat onder narcose is. De dierenarts verwijdert operatief het laatste teenbot van elke teen, sluit vervolgens elke teen met hechtingen (meestal oplosbare hechtingen) of chirurgische lijm en verbindt de poten. Meestal worden alleen de klauwen aan de voorpoten verwijderd, omdat katten hun voorpoten meestal gebruiken om te krabben.
Een alternatieve operatie voor een declaw-operatie is een peesectomie , waarbij de pezen onder de tenen worden doorgesneden om te voorkomen dat de kat zijn klauwen uitsteekt.
Declawing van katten is soms medisch geïndiceerd, bijvoorbeeld als de kat een tumor op de teen heeft of zijn poot zo ernstig heeft verwond dat amputatie van de uiteinden van de tenen medisch noodzakelijk is.
Bovendien beweren sommige mensen dat het declawing van katten het leven kan redden van katten die anders in asielen zouden worden geëuthanaseerd omdat hun eigenaren niet willen leven met hun vernielzucht.
In sommige gevallen kan een eigenaar met declawing een kat houden die hem krabt (opzettelijk of onopzettelijk), vooral voor mensen die ziek zijn of een verzwakt immuunsysteem hebben.
Er zijn veel nadelen aan het declawing van katten.
De tegenstanders van het vrijwillig declawing van katten noemen talrijke bezwaren tegen het declawing van katten, waaronder de volgende:
Declawing is een chirurgische amputatie van de laatste knokkel van elke teen. Zoals bij elke operatie, is een declaw-operatie erg pijnlijk voor de kat .
Om deze reden schrijven de meeste dierenartsen routinematig pijnstillende medicatie voor. Als uw kat wordt gedeclaweerd, vraag dan uw dierenarts naar het pijnbestrijdingsprotocol dat zij van plan zijn te gebruiken.
Of declawed katten pijn ervaren die na de onmiddellijke herstelperiode aanhoudt, is niet zeker.
Het onderwerp wordt fel bediscussieerd en heeft zelfs een naam:post-declaw pijnsyndroom. Sommige mensen geloven dat katten na een declawing niet alleen dagen of weken, maar maanden of zelfs jaren pijn ervaren als gevolg van zenuwbeschadiging die optreedt tijdens de operatie.
Pijn kan traditionele pijn zijn of kan "fantoompijn" zijn, vergelijkbaar met wat mensen met een amputatie melden (pijn voelen in een ledemaat dat er niet meer is). Katten kunnen mank lopen of andere tekenen van pijn of ongemak vertonen lang nadat ze zijn genezen van de operatie.
Sommige mensen geloven ook dat katten met declawing meer gedragsproblemen hebben die verband houden met chronische restpijn, zoals kattenbakvermijding en agressie. Omdat het declawing van een kat de vorm van de voet verandert, kan de procedure ook van invloed zijn op hoe de kat loopt, rent en klimt.
De volledige herstelperiode na een declaw-operatie duurt twee tot zes weken, afhankelijk van de leeftijd en grootte van de kat.
Herstel lijkt moeilijker te zijn voor een volwassen kat dan voor een kitten, waarschijnlijk vanwege het feit dat een volwassen kat zwaarder is, dus rondlopen op zijn wonden is pijnlijker. Terwijl de kat herstelt, is het belangrijk om ze binnen te houden, zodat de poten schoon en droog blijven. Totdat de poten van de kat volledig zijn genezen, moet er papiersnippers in de kattenbak worden gebruikt in plaats van klei of klonterig strooisel.
De kosten van het ontklauwen van een kat variëren sterk, afhankelijk van waar je woont.
Omdat declawing een chirurgische ingreep is waarvoor anesthesie nodig is, verwacht u ergens tussen $300 en $1.000 te betalen afhankelijk van de leeftijd en het gewicht van de kat, evenals of u kiest voor het aanbevolen pre-anesthetische bloedonderzoek en een IV-katheter met vloeistoffen of andere aanbevolen tests of services.
Afhankelijk van waar je woont, is het declawing van katten wettelijk niet toegestaan. Declawing is in veel Europese landen en het Verenigd Koninkrijk verboden.
In Canada stelt de Canadian Veterinary Medical Association dat zij "zich verzet tegen electieve en niet-therapeutische gedeeltelijke digitale amputatie, algemeen bekend als declawing of onychectomie, van huiskatten" en dat "krabben een normaal gedrag is bij katten.”
In de Verenigde Staten is declawing illegaal in een aantal steden, waaronder de stad Denver, Colorado, en de hele staat New York. Steeds meer steden en staten overwegen wetgeving om het declawing van katten te verbieden.
Verschillende grote dierenorganisaties in de VS zijn gekant tegen electieve declawing voor huiskatten, waaronder de American Association of Feline Practitioners (AAFP), de American Animal Hospital Association (AAHA) en de American Society for the Prevention van Wreedheid tegen Dieren (ASPCA). De American Veterinary Medical Association (AVMA) stelt dat het "declawing (onychectomie) van katten als een electieve procedure ontmoedigt en niet-chirurgische alternatieven voor de procedure ondersteunt."
Nagel of klauwkappen zijn een humaan alternatief voor het ontklauwen van uw kat.
Als je kat destructief krabgedrag vertoont, probeer dan een van de vele humanere alternatieven voor ontklauwen:
Bied je kat veel verschillende voorwerpen aan waar ze aan mag krabben, waaronder krabpalen en krabpalen. Zorg voor zowel horizontale als verticale krabvlakken en bied verschillende soorten materiaal aan (tapijt, sisal, karton, enz.).
Lees meer:de beste krabpalen voor binnenkatten
Als uw kat aan uw bank of stoel krabt, bedek deze dan tijdelijk met iets waar de kat niet van houdt, zoals plastic, aluminiumfolie of dubbelzijdig plakband.
Voor katten die aan tapijt krabben, plaatst u een plastic mat voor een bureaustoel over het tapijt met de puntige kant naar boven. Plaats naast elk item dat u afdekt een acceptabel krabitem (bijvoorbeeld een krabpaal bij de arm van de bank of een horizontale krabplank bij het bedekte tapijt). Je kunt ook kattenkruid strooien in de buurt van de acceptabele krabartikelen om je kat te verleiden. Na verloop van tijd zal uw kat leren om het verboden item met rust te laten en kunt u het ontdekken.
Wekelijks knippen van de nagels houdt de nagels bot, zodat ze minder schade aanrichten als uw kat iets onaanvaardbaars krabt.
Afgeronde vinyl nageldoppen zoals Soft Paws glijden over elke nagel zodat de kat kan krabben zonder schade aan te richten. De nagelkapjes worden vastgezet met huisdierveilige zelfklevende lijm en blijven vier tot zes weken op de nagel zitten, waarna ze moeten worden vervangen.
Welke optie je ook kiest, onthoud dat het ontklauwen van je kat je harige vriend behoorlijk wat pijn en lijden kan bezorgen. Als deze procedure niet nodig is vanwege medische problemen, overweeg dan om een van de andere, minder pijnlijke alternatieven te proberen die hierboven worden vermeld.
