Net als het lage gegrom van een hond of het gezoem van de staart van een ratelslang, is het sissende geluid van een kat onmiskenbaar. Maar waarom sissen katten? Is sissen een teken van woede of kattenagressie, of is het iets anders?
Lees verder om erachter te komen.
Het gesis van een kat is een plotselinge, explosieve uitademing van lucht over de gewelfde tong van een kat en door de mond. Wanneer katten sissen, vertonen ze ook andere verwante lichaamstaal, zoals het ontbloten van hun tanden, het terugtrekken van hun lippen uit de mond en het platdrukken van hun oren tegen het hoofd.
Veel katten krommen ook hun rug en hun haar kan uitsteken van de huid (een fenomeen dat bekend staat als pilo-erectie). De gewelfde rug en de opgeblazen vacht (opstaande nekharen) zijn bedoeld om de kat groter te laten lijken dan hij in werkelijkheid is om roofdieren ervan te weerhouden naderbij te komen. Als katten echt van streek zijn, kunnen ze grommen en spugen (zo krachtig sissen dat het speeksel uit de mond komt).
Wanneer een kat sist, is dit een teken dat ze zich bedreigd, angstig of extreem overstuur voelt. Sissen is een waarschuwing:blijf achter! Benader mij niet! Een sissende kat voelt dat ze in gevaar is. Een kat kan sissen naar een andere kat, naar een hond of ander dier, of naar mensen.
Hier zijn enkele veelvoorkomende scenario's waarin een kat kan sissen:
Het is normaal dat katten sissen bij de dierenarts, vooral wanneer ze op de koude onderzoekstafel worden geplaatst of wanneer veterinair personeel de kat komt porren en porren. Als eerdere bezoeken beangstigend waren, herinnert de kat zich de bezienswaardigheden, geluiden en geuren van de dierenkliniek. Ze kan sissen zodra je aankomt, zelfs als ze nog niet is aangeraakt.
Katten kunnen ook sissen als je ze naar een andere onbekende plek brengt, zoals een pension of trimsalon. Het is normaal dat katten, die normaal gesproken thuis blijven, bang zijn voor beelden, geluiden en geuren waaraan ze niet gewend zijn.
Katten sissen vaak wanneer nieuwe gasten of werknemers het huis binnenkomen, of als ze in de buurt zijn van onbekende kinderen die luidruchtig en luidruchtig zijn.
Een kat kan naar u of een ander gezinslid sissen als u probeert haar een bad te geven, haar te borstelen, haar nagels te knippen of medicijnen te geven.
Katten kunnen ook sissen als iemand ze aait of vasthoudt en ze voelen zich om wat voor reden dan ook niet op hun gemak. Als uw kat sist wanneer u haar benadert of probeert aan te raken, kan dit een teken zijn dat ze pijn heeft. Het is niet ongebruikelijk voor katten met artritis of een sissend letsel zonder schijnbaar reden. In feite communiceren ze met je om weg te blijven omdat ze pijn hebben.
Moederkatten kunnen sissen als een andere kat of mens haar nest kittens probeert te benaderen. Het is haar instinct om haar baby's te beschermen tegen mogelijke schade, echt of ingebeeld.
Katten die in huishoudens met meerdere katten leven, kunnen ruzie krijgen, wat resulteert in veel luid gesis. Soms kunnen twee of meer katten samenspannen met een andere kat, ze stalken of in een hinderlaag lokken in de kattenbak of bij de voerbakken. Evenzo, als een kat zich bedreigd voelt door of nerveus is in de buurt van de hond van het gezin, kan ze sissen als waarschuwing om weg te blijven.
Het is heel normaal dat katten naar elkaar sissen wanneer ze een nieuwe kat of kitten introduceren bij uw bestaande kat. Wanneer de katten op de juiste manier worden geïntroduceerd en de gelegenheid krijgen om aan elkaars geur en aanwezigheid te wennen, neemt het sissen meestal af als de katten aan elkaar wennen en zien dat de andere kat geen bedreiging vormt.
Sissen of zelfs grommen is niet per se een teken dat een kat boos is, en sissen is ook niet een teken dat je een agressieve kat in je handen hebt. Sissen is een uiting van angst en een waarschuwing om weg te blijven.
Een sissende kat is bang en ongemakkelijk. Als de waarschuwing voor een sissend geluid niet wordt opgevolgd en de kat zich kwetsbaar of bedreigd blijft voelen, kan een sissende kat overgaan in agressief gedrag zoals krabben of bijten.
Sissen is een duidelijke communicatie:blijf achter! Laat uw kat zich terugtrekken op een veilige plek en tot rust komen voordat u opnieuw probeert haar te benaderen. Dit kan minuten of uren duren, afhankelijk van hoe bang je kat was.
Katten moeten altijd een veilige, rustige plek hebben om zich terug te trekken als ze zich nerveus of bang voelen. Dit kan een hoge krabpaal zijn of een rustige kamer aan de achterkant van het huis.
Verwijder indien mogelijk de waargenomen bedreiging of verplaats de kat naar haar veilige plek. Als de bezoekende hond van een vriend uw kat bijvoorbeeld lastigvalt, leg de hond dan aan de lijn of in een bench. Als uw kat bang is omdat de werksters voorbij zijn, zet haar dan weg in een veilige kamer, ver van het lawaai totdat de werksters weg zijn. Je kunt rustgevende muziek spelen in de veilige kamer om enge geluiden te overstemmen.
Het kan enkele weken duren voordat nieuwe katten zich hebben genesteld en zich aan elkaar hebben aangepast. Forceer geen interacties en grijp in als het te heet wordt. Feromoonverspreiders en sprays kunnen ook in deze situatie helpen. De meeste katten leren op zijn minst lang te worden, zelfs als ze niet van elkaar houden.
Als u ruzie vermoedt tussen meerdere volwassen katten in uw huis, probeer dan de oorzaak van het probleem te achterhalen. Als de ene kat de andere lastigvalt, probeer dan meer kattenbakken en voer- en waterbakjes toe te voegen. Zorg ervoor dat de kat die gehinderd wordt een veilige plek heeft om zich terug te trekken en probeer in te grijpen als een kat zich tegen de helmknop ophoopt. Soms kunnen feromoonverspreiders, sprays en halsbanden katten helpen kalmeren.
Sissen kan een uiterlijk teken zijn dat uw kat ergens gestrest over is of zelfs pijn heeft. Als u er niet achter kunt komen wat uw kat triggert, is een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk om er zeker van te zijn dat uw kat gezond is.
Als uw dierenarts geen fysieke oorzaak vindt voor het sissen van uw kat, kan hij of zij u doorverwijzen naar een dierenarts-gedragstherapeut. Deze professionals zijn experts in het begrijpen van kattengedrag. Als u een gedragstherapeut wilt raadplegen, kan uw reguliere dierenarts u een verwijzing geven.