Keep Pet >> Huisdier >  >> katten >> Gezondheid

Atopische dermatitis bij katten:oorzaken, symptomen en behandeling

Atopische dermatitis bij katten:oorzaken, symptomen en behandeling

Dit artikel is bedoeld om de details van atopische dermatitis (atopie) bij katten uit te leggen. Het doel van dit artikel is om een ​​eenvoudige, duidelijke uitleg te geven over deze veel voorkomende allergische huidziekte voor eigenaren van gezelschapsdieren.

Wat is atopische dermatitis?

Atopische dermatitis is een jeukende huidaandoening die wordt gezien bij katten (en bij andere kleine dieren zoals honden), veroorzaakt door een ontsteking die volgt op een allergische reactie op allergenen uit de omgeving.

​Hoe vaak komt atopische dermatitis voor?

Dit type allergische dermatitis is een veelvoorkomend probleem en treft ongeveer een op de acht katten die worden doorverwezen voor onderzoek naar dierenartsen die gespecialiseerd zijn in veterinaire dermatologie.

​Hoe krijgen katten atopische dermatitis?

Aangetaste katten kunnen een genetische aanleg hebben om deze op allergie gebaseerde aandoening te ontwikkelen, maar in de meeste gevallen zijn er geen specifieke oorzaken bekend en komt het bij sommige rassen niet vaker voor dan bij andere.

Symptomen van atopische dermatitis bij katten

Atopische dermatitis bij katten:oorzaken, symptomen en behandeling

Meest voorkomende symptomen van atopische dermatitis bij katten zijn meestal jeuk, likken aan de voeten, oorinfecties en huidinfecties.

Klinische symptomen geassocieerd met atopische dermatitis zijn onder meer:

  • Jeuk (jeuk, overal krabben, voeten likken, enz.)
  • Otitis externa (oorontstekingen)
  • Terugkerende huidlaesies en huidinfecties (pyoderma)
  • Alopecia (kaalheid)
  • Miliaire dermatitis (opgeruwde plekken op de schurftige huid)
  • Eosinofiel granuloom (verhoogde delen van roze, pijnlijk uitziende huid, ook bekend als eosinofiele plaques)

Oorzaken van atopische dermatitis bij katten

Dit is een immuungemedieerde ziekte (een ziekte van het immuunsysteem), waarbij aangetaste katten een genetische aanleg lijken te hebben voor het ontwikkelen van overgevoeligheid voor allergenen in hun omgeving.

Diagnose van atopische dermatitis

Als uw DVM-dierenarts vermoedt dat uw kat atopische dermatitis heeft, kunnen de volgende stappen worden genomen.

Gedetailleerde geschiedenis:

Uw dierenarts zal elk aspect van het leven en de gezondheidszorg van uw kat bespreken. Er zijn andere oorzaken van dezelfde soorten symptomen als atopische dermatitis, en deze geschiedenis zal helpen om de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden.

Soms heeft de jeuk een seizoenspatroon (bijvoorbeeld als een allergie voor een bloeiende plant de oorzaak is), maar vaak gebeurt het het hele jaar door, en soms kan het in het begin seizoensgebonden zijn en in de loop van de tijd evolueren naar het hele jaar door.

Lichamelijk onderzoek:

Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en letten op de precieze aard en het patroon van de laesies in de jeukende huid. Er kunnen rode plekken (erytheem), netelprikachtige uitslag (papels en striemen) en ontvellingen (gebieden met zelfbeschadiging door krabben) worden waargenomen.

Aangetaste gebieden zijn onder meer de oksels (oksels), liezen (liesgebied), onder de staart (perianaal), rond de ogen (perioculair), rond de mond (perioraal), evenals de oren en het hoofd.

Huidtests:

Uw dierenarts kan een aantal huidtesten voorstellen om het probleem te onderzoeken. Sommige primaire dierenartsen verwijzen mijn voorkeur naar een dierenarts met een bijzondere interesse in dermatologie (een veterinaire dermatoloog) voor een deel of al dit werk dat gedaan moet worden.

1. Schimmelcultuur

Ringworm (dermatofytose) moet mogelijk worden uitgesloten door huid- en vachtmonsters te kweken.

2. Huidschilfers en cytologie

Jeuk wordt vaak veroorzaakt door parasieten zoals vlooienallergie, luizen, demodex, notoedres en andere, dus deze moeten worden uitgesloten. Bacteriën/secundaire schimmelinfecties moeten ook worden geïdentificeerd als ze een onderliggende allergie verergeren.

3. Allergie testen

Er kunnen twee typen worden gebruikt.

  • Intradermale allergietest (IDT): IDT kan worden gebruikt om te identificeren welke allergenen dit probleem kunnen veroorzaken, en dit maakt het mogelijk allergenen te selecteren voor allergeenspecifieke immunotherapie (ASIT) of om allergenen te identificeren zodat ze kunnen worden vermeden.
  • Serologische allergietest (SAT): omvat het gebruik van een bloedmonster om de aanstootgevende allergenen te identificeren door antilichaam (IgE) niveaus te meten.

4. Huidbiopsie

Een huidbiopsie onthult geen specifieke veranderingen die de directe diagnose van atopische dermatitis bij katten mogelijk maken, maar histopathologie van een huidmonster maakt het wel mogelijk om andere differentiële diagnoses uit te sluiten.

5. Reactie op therapie:

Een eenvoudig en logisch proces om andere oorzaken van jeukende huid uit te sluiten, kan een belangrijke rol spelen bij het diagnosticeren van atopische dermatitis bij katten.

  • Een voedingsproef (met alleen een speciaal dieet gedurende 6 – 8 weken) kan nuttig zijn om voedselallergie uit te sluiten.
  • Grondige parasietbehandelingen (bijv. het implementeren van grondige vlooienbestrijding) zijn vaak nodig om huidparasieten volledig uit te sluiten.
  • Een reactie op een proefbehandeling met ontstekingsremmende medicatie kan de waarschijnlijkheid van atopische dermatitis bevestigen.

Hoeveel kost het om een ​​kat met atopische dermatitis te behandelen?

De kosten zijn afhankelijk van veel factoren van individuele gevallen. U moet uw dierenarts om een ​​gedetailleerde schatting vragen voordat u akkoord gaat met de behandeling. Meestal kost het $400 tot $800 om een ​​eerste opwerking uit te voeren, dan $30 tot $100 per maand voor doorlopende zorg.

Behandeling voor atopische dermatitis

Atopische dermatitis bij katten:oorzaken, symptomen en behandeling

Behandelingsopties bevatten meestal corticosteroïden of glucocorticoïden, antihistaminica, EFA-supplementen, calcineurineremmers en shampoos.

Er zijn een aantal behandelingsopties.

  • De hoeksteen van de behandeling waren corticosteroïden of glucocorticoïden , waarbij oraal prednisolon vaak wordt gebruikt, waarbij wordt gestreefd naar de laagst mogelijke dosis, misschien om de andere dag gegeven, indien nodig om het probleem onder controle te krijgen. Langwerkende depot-glucocorticoïde-injecties zijn een nuttig alternatief voor katten die moeilijk te mediceren zijn.
  • Antihistaminica zijn niet sterk genoeg om vastgestelde tekenen onder controle te houden, maar kunnen in een later stadium nuttig zijn om opflakkeringen te voorkomen.
  • Essentiële vetzuren (EFA) supplementen kan op de lange termijn helpen door de gezondheid van de huid te optimaliseren en zo de benodigde dosis van sterkere medicatie zoals corticosteroïden te verminderen.
  • Calcineurineremmers zoals cyclosporine (“Atopica”) en tacrolimus zijn modulatoren van het immuunsysteem die nuttig kunnen zijn als onderdeel van langdurige behandeling.
  • Andere, meer recent ontwikkelde ontstekingsremmende medicijnen zoals Oclacitinib ("Apoquel") is mogelijk nog niet goedgekeurd voor katten, maar kan in bepaalde gevallen door dierenartsen worden aanbevolen.
  • Shampoos en baden kan in sommige gevallen helpen (bijv. specifieke medicinale baden als een malassezia-infectie de jeuk verergert).
  • Immunotherapie: Allergeenspecifieke immunotherapie (ASIT) kan worden gebruikt om de behoefte aan sterkere systemische, immunomodulerende medicijnen te verminderen. ASIT werkt via een proces dat bekend staat als hyposensibilisatie. Causatieve allergenen of antigenen worden eerst geïdentificeerd door intradermale allergietesten (IDT) of bloedtesten (SAT). Deze allergenen kunnen vervolgens worden verwerkt in een op maat gemaakte steriele formulering. Dit kan in geleidelijk toenemende doses worden gegeven door middel van een subcutane injectie of door sublinguale druppels, en het kan effectief zijn bij ongeveer 60% van gevallen. Het idee is dat het immuunsysteem van de kat geleidelijk vertrouwd raakt met de allergenen, en dus minder snel op een overdreven manier reageert, wat de jeuk veroorzaakt.
  • Het vermijden van allergenen kan in sommige gevallen mogelijk zijn (bijvoorbeeld het verwijderen van stoffen, het vermijden van specifieke vegetatie enz.).

Bewaking en prognose

Aangezien het belangrijkste teken van atopische dermatitis jeuk is, is het voor eigenaren over het algemeen eenvoudig om deze ziekte te controleren, hoewel regelmatige veterinaire controles nuttig zijn. De meeste gevallen reageren goed op de behandeling, hoewel langdurige, voortdurende medicatie meestal nodig is.

Conclusie

Atopische dermatitis is een type allergische huidziekte die bij katten jeuk en huiduitslag veroorzaakt. Het heeft vaak een levenslange behandeling nodig met voortdurende medicatie onder veterinair toezicht.