Oorinfecties zijn een van de meest voorkomende redenen waarom honden door hun dierenarts worden gezien. Een oorontsteking kan worden veroorzaakt door bacteriën, gisten of een combinatie van beide. Meestal kan een eigenaar roodheid of afscheiding in de gehoorgang opmerken. Omdat deze aandoening jeuk en zelfs pijnlijk kan zijn, kan de hond zijn hoofd schudden in een poging het gevoel te verlichten. Wat kan resulteren is een zwelling veroorzaakt door een gebroken bloedvat in de oorflap. Dit staat bekend als een oorhematoom.
Naast oorinfecties kunnen allergieën ook hoofdschudden veroorzaken. Soms is er geen reden waarom een hond zijn hoofd schudt. Maar als het te veel wordt gedaan, kan zich een oorhematoom vormen. Een oorhematoom kan ervoor zorgen dat de oorflap gedeeltelijk of volledig met bloed wordt gevuld. Als de zwelling groot genoeg is, kan deze de opening van de gehoorgang bedekken. Het extra gewicht van de oorflap kan enig ongemak veroorzaken en kan ook leiden tot een blijvende verandering in de drager van de oren. Dit artikel bespreekt de normale anatomie van een hondenoor, wanneer een oorhematoom een probleem kan vormen en welke behandelingen beschikbaar zijn.
Als uw hond zijn hoofd schudt, laat hem dan onmiddellijk door een dierenarts zien. Vroegtijdig ingrijpen kan de kans op vorming van oorhematoom helpen verminderen.
Het oor bestaat uit het buiten-, midden- en binnenoor. Het uitwendige oor bestaat uit de oorflap (oorschelp) en de gehoorgang. Honden hebben zowel een verticale als een horizontale gehoorgang (mensen hebben alleen een horizontale gehoorgang). Het middenoor bestaat uit het trommelvlies (trommelvlies) en enkele andere belangrijke structuren, waaronder een buis die het buiten- en binnenoor met elkaar verbindt. Het binnenoor bestaat uit complexe structuren die het gehoororgaan (slakkenhuis) en het evenwichtsorgaan (vestibulair systeem) omvatten. Bij een oorhematoom is de oorflap betrokken, een deel van het uitwendige oor.
Wist u dat de gemiddelde hond ongeveer 4 keer beter kan horen dan de gemiddelde persoon, inclusief geluiden op hogere frequenties dan het menselijk oor kan waarnemen? De gehoorgang van de hond is veel dieper en het creëert een betere trechter om geluid naar het trommelvlies te transporteren.
Soms is een oorhematoom zo klein dat het misschien niet gerepareerd hoeft te worden. Dit betekent niet dat het onderliggende probleem niet moet worden aangepakt, om verdere schade te voorkomen. Hier zijn enkele gevallen waarin een hematoom aan het oor moet worden gerepareerd:
Er zijn verschillende mogelijkheden om een oorhematoom te herstellen. Uw dierenarts zal de juiste methode voor uw hond bepalen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende procedures.
Deze procedure omvat het gebruik van een naald die aan een spuit is bevestigd om vloeistof uit het hematoom te verwijderen. De vloeistof zal uiteindelijk echter terugkeren, waardoor dit een tijdelijke situatie is. Het inbrengen van een steroïde in de dode ruimte kan deze methode succesvoller maken. Een lage dosis orale steroïden kan ook nuttig zijn. Eigenaren geven misschien de voorkeur aan deze methode omdat het onmiddellijke verlichting kan bieden en geen operatie vereist, waardoor het de goedkope optie is. De nadelen zijn dat het een infectie kan veroorzaken en meerdere pogingen vereist om het te herstellen.
Hierbij wordt operatief een incisie gemaakt in de oorklep. Het hematoom wordt ontdaan van vocht en bloedstolsels. Er worden meerdere hechtingen in het hematoomgebied geplaatst om te voorkomen dat het opnieuw wordt gevuld. Soms wordt er postoperatief verband aangebracht. Hechtingen worden over het algemeen een paar weken op hun plaats gelaten om goede littekens mogelijk te maken en de kans op hervulling te verkleinen.
Een speencanule is een klein apparaatje dat wordt gebruikt bij de behandeling van uierontsteking bij rundvee. Ze kunnen ook operatief in het hematoom van het oor van een hond worden geplaatst als de oorklep groot genoeg is om het op te vangen. Het hematoom wordt ontdaan van vocht en laat het gedurende enkele weken genezen. Deze methode is over het algemeen succesvol, maar de hond moet het ongemak van de canule in de oorklep verdragen, terwijl deze vloeistof afvoert.
Als het oorhematoom met rust wordt gelaten, zal het zichzelf uiteindelijk oplossen. De vloeistof zal weer in het lichaam worden opgenomen en de oorklep zal niet langer uitpuilen. Helaas kunnen overmatige littekens optreden. Als u zich zorgen maakt over het uiterlijk van uw hond, is dit misschien niet de juiste optie. Het oplossen van een groot hematoom kan enkele maanden duren en kan ongemakkelijk zijn. Als de patiënt een laag anesthesierisico heeft, raadpleeg dan uw dierenarts voor andere opties.
Referenties
