Urineweginfecties (UTI's) zijn lastig te herkennen bij katten. Hoewel een UTI bij katten zeldzaam is, is het belangrijk om deze aandoening te kennen, aangezien een gebrek aan behandeling kan leiden tot verspreiding van de infectie naar de nieren.
Terwijl bijna een derde van de katten geen symptomen van een UTI vertoont, zullen anderen erg ziek worden. Katten hebben vaak een onderliggende aandoening waardoor ze een UTI ontwikkelen, dus testen en onderzoeken is van cruciaal belang. Lees meer om door deze complexe ziekte bij katten te navigeren.
Een urineweginfectie (UTI) is wanneer bacteriën (of zeer zelden een schimmel) het urinewegstelsel infecteren. Het urinestelsel bestaat uit de nieren tot aan het genitaal kanaal. Urine stroomt in deze volgorde door het systeem:
Een urineweginfectie is niet hetzelfde als blaasontsteking. Blaasontsteking verwijst naar een ontsteking van de blaas, een relatief veel voorkomende aandoening bij katten. Urineweginfecties komen slechts in 1-3 procent van alle gevallen van cystitis bij katten voor en worden als een zeldzame aandoening beschouwd.
Om onbekende redenen hebben katten van 10 jaar en ouder veel meer kans op een urineweginfectie dan jongere katten. Er zijn geen specifieke kattenrassen die vatbaar zijn voor urineweginfecties.
Katten met een urineweginfectie hebben vaak symptomen die ze erg ongemakkelijk maken. Zonder de juiste behandeling kan de infectie zich uitbreiden naar de nieren. Wanneer dit gebeurt, kan een levensbedreigende aandoening optreden die pyelonefritis wordt genoemd.
Het urinewegstelsel van een kat is erg goed in het voorkomen van infecties en urine is meestal steriel (zonder bacteriën of schimmels).
Bij katten kunnen de volgende aandoeningen leiden tot urineweginfecties:
Hoewel voeding belangrijk is om sommige urinewegproblemen bij katten onder controle te houden, is het niet bekend dat het UTI veroorzaakt. Aangezien er geen rassen zijn die vatbaar zijn voor urineweginfecties, is er geen bewijs dat genetica urineweginfecties veroorzaakt.
Symptomen van UTI's bij katten zijn vergelijkbaar met cystitis, omdat beide aandoeningen algemeen ongemak in het urinestelsel veroorzaken. Het is belangrijk op te merken dat niet alle katten symptomen vertonen - in één onderzoek bij katten met een UTI vertoonde 35 procent van de katten geen symptomen (1).
Hieronder staan de symptomen die u mogelijk ziet:
Dierenartsen zullen urinetests moeten uitvoeren om deze aandoening te diagnosticeren. Een urineonderzoek is een eerste basisstap om de concentratie van de urine te testen en te zoeken naar abnormale cellen of bacteriën. Meestal merkt een dierenarts op dat de urine van uw kat meer water bevat (is meer verdund) dan normaal, en kan bloed, witte bloedcellen (die wijzen op ontsteking), kristallen en/of daadwerkelijke bacteriën opmerken.
Niet alle urinemonsters vertonen duidelijke infectie of bacteriën. In één onderzoek vertoonde tot 25 procent van de urinemonsters geen bacteriën, maar UTI werd gediagnosticeerd met behulp van een urinecultuur (2). Een urinecultuur is wanneer de dierenarts een urinemonster rechtstreeks uit de blaas neemt. Dit urinemonster wordt naar een laboratorium gestuurd en op een speciale plaat geplaatst die bedoeld is om bacteriën te laten groeien. Als er na een paar dagen geen bacteriën groeien, is er geen bewijs van een UWI. Als bacteriën beginnen te groeien, zal het laboratorium verder testen om te zien op welke antibiotica de bacteriën zullen reageren.
Bloedonderzoek is ook belangrijk voor katten met een UTI omdat er meestal onderliggende systemische aandoeningen bij betrokken zijn. Omdat stenen in het urinestelsel een oorzaak (of gevolg) van infecties kunnen zijn, zijn röntgenfoto's een veel voorkomende test en echografie om het urinestelsel te bekijken.
Urineweginfecties vereisen het gebruik van antibiotica om ze te behandelen (of, in het zeer zeldzame geval van een schimmelinfectie, antischimmelmedicijnen). Als er ook onderliggende systemische aandoeningen aanwezig zijn, is behandeling van de andere aandoening ook vereist om het lichaam in staat te stellen de UTI te bestrijden.
Veel voorkomende antibiotica die worden gebruikt om urineweginfecties bij katten te behandelen, zijn onder meer:
Deze medicijnen zijn allemaal verkrijgbaar in pil- of vloeibare vorm, behalve cefovecin, een injectie. De meeste dierenartsen zullen vloeibare medicijnen bestellen voor ouders van huisdieren om te helpen bij het geven van medicijnen aan katten. Sommige antibiotica moeten worden samengesteld, wat betekent dat ze speciaal voor uw huisdier zijn gemaakt.
Cefovecin is niet de beste behandelingskeuze voor UTI bij katten. Het is een aantrekkelijke optie omdat één injectie 10-14 dagen duurt. Maar cefovecin is niet zo effectief tegen sommige van de soorten bacteriën die typisch worden gezien bij urineweginfecties bij katten. Hoewel het misschien niet de beste keuze is, kan het de enige beschikbare keuze zijn als een huisdierouder geen medicijnen via de mond aan zijn/haar kat kan geven.
De kosten voor de behandeling van urineweginfecties bij katten variëren sterk, afhankelijk van welke andere onderliggende problemen aanwezig zijn. Het diagnosticeren van een urineweginfectie met veterinair onderzoek kost waarschijnlijk ongeveer $ 200- $ 300.
Er zijn echter meestal andere tests nodig om naar onderliggende redenen te zoeken. Deze variëren en kunnen $ 100 tot $ 500 extra kosten, afhankelijk van wat uw kat nodig heeft.
De meeste dierenartsen zullen u aanraden om met uw kat terug te keren voor een nieuwe urinetest om er zeker van te zijn dat de infectie verdwenen is voordat de antibiotica voorbij zijn. Dit is een cruciale stap, want als de infectie niet weg is wanneer de antibiotica worden gestopt, zal de infectie onmiddellijk terugkomen en misschien zelfs erger worden dan de eerste keer. Deze hertest kost waarschijnlijk $ 200- $ 300 extra.
Sommige katten hebben kristallen in hun urine en mogelijk stenen in hun urinestelsel. Als dit het geval is, zal uw dierenarts een voorgeschreven dieet aanbevelen. Er zijn geen vrij verkrijgbare diëten die kristallen en stenen voorkomen. De kosten van deze diëten bedragen ongeveer $ 75- $ 100 per maand en zouden de rest van het leven van uw kat moeten worden gegeven.
Er zijn veel holistische remedies die bedoeld zijn om ontstekingen in de blaas te verminderen. Deze remedies zullen een bacteriële infectie echter niet genezen of adequaat behandelen. Het gebruik van holistische remedies in combinatie met antibiotica kan helpen het comfort van uw kat te vergroten en de kans op herhaling te verkleinen. Zoek in het ideale geval een holistische dierenarts voor behandeling.
Voorbeelden van holistische behandelingen voor een katten-UTI zijn:
Neem contact op met een dierenarts voordat u uw kat supplementen of kruidengeneesmiddelen geeft. Als deze middelen verkeerd worden gegeven, kunnen ze schadelijk zijn voor uw kat.
Hoewel niet alle urineweginfecties bij katten kunnen worden voorkomen, zijn er stappen die u kunt nemen om uw kat te helpen urineproblemen te voorkomen.
Preventieve maatregelen kunnen het volgende inhouden:
