Als je in het bezit bent van een kat, weet je het al:katten doen wat ze willen. In tegenstelling tot honden, die altijd in de stemming zijn om te rennen wanneer ze worden geroepen, bukken onze katachtige opperheren niet zo laag dat ze opgewonden reageren als ze ons zien. Hun afstandelijke en ongeïnteresseerde gedrag bracht mensen ertoe te geloven dat katten op de een of andere manier menselijke communicatie minder begrijpen dan honden. Maar een nieuwe studie bevestigt wat veel andere vermoedden:katten begrijpen ons prima, ze willen het gewoon niet laten zien.
Een groep onderzoekers van de Universiteit van Tokyo ging op zoek naar de mate van het vermogen van de huiskat om met mensen te communiceren. Om daar achter te komen, probeerden Japanse wetenschappers te bepalen of katten hun naam herkennen wanneer ze worden geroepen en ervoor kiezen om het te negeren, of dat het allemaal gewoon menselijk geklets tegen hen is. De reeks tests omvatte 78 katten, sommigen uit de beroemde kattencafés van Tokio, anderen die als huisdier met hun gezin leven.
Het team van wetenschappers speelde de opname van vier verschillende zelfstandige naamwoorden voor de deelnemende katten, gevolgd door hun naam. Vervolgens hielden ze het gedrag van de katten in de gaten om te proberen vast te stellen of ze het herkenden of niet. De resultaten varieerden:huiskatten bleken hun namen meer te herkennen dan cafékatten, die waarschijnlijk gewend zijn aan vreemden die ze verschillende schattige bijnamen geven. Dus, wat was het uiteindelijke oordeel van de studie over communicatie tussen katten en mensen? Saito, de leidende onderzoeker, zegt dat "katten niet zijn geëvolueerd om te reageren op menselijke signalen - ze zullen met mensen communiceren wanneer ze dat willen. Dat is de kat.”
De volgende keer dat je katachtige vriend niet komt wanneer hij wordt gebeld of je liefdesduif-oproep voor knuffels negeert, vat het dan niet te persoonlijk op. De minachting en onbewogenheid van uw kat spreken niet over hun emoties (of het gebrek daaraan) - het is eerder slechts een van de vele eigenaardigheden van katten waarmee we leren leven. Uiteindelijk is het negeren van je niet zo erg als hun kont recht in je gezicht krijgen - of ligt dat aan mij?
