We hebben Lilly als metgezel voor onze eerste Ragdoll, Tyler. Tyler begon mijn benen aan te vallen (op een speelse maar pijnlijke manier) elke keer als ik naar bed ging, en dan miauwde hij eindeloos en heel zielig, dus we besloten dat hij een andere metgezel nodig had.
De eerste paar dagen nadat we Lilly kregen waren RUW! Ze was waanzinnig hyperactief, scheurde door het huis, klom door de gordijnen en terroriseerde in het algemeen de bewoners van ons huis. Ik belde de fokker (die beweerde dat Lilly haar favoriete kitten was) en vertelde haar dat we ons zorgen maakten. Haar antwoord was:"Maak je geen zorgen, ze zal kalmeren." Ik had serieus mijn twijfels, maar ze had gelijk - Lilly kalmeerde...uiteindelijk!
Tegenwoordig is Lilly de lieveling van ons huishouden. Haar persoonlijkheid neigt meer naar een Siamees dan naar een Ragdoll, omdat ze erg actief is (ze klimt elke ochtend naar de top van mijn bureau - 2 meter hoog - en duikt dan met bommen op ons bed ... het is geen leuke manier om wakker te worden! ), ze is ook erg vocaal en wordt niet slap als ze wordt vastgehouden.
Lilly is echter erg aanhankelijk en vindt het heerlijk om voorover te ploffen en over haar buik te wrijven. Ze is waarschijnlijk de meest intelligente kat die ik ooit heb gehad (en ik heb er veel gehad). Als kitten wist ze bijvoorbeeld intuïtief 'apporteren' te spelen, ze weet zich in dingen te mengen die onze andere kat compleet overrompelen, ze kent onze schema's en ze 'antwoordt' als we met haar praten.
Verrassend genoeg, ondanks al haar kattenkwaad, als ik haar zeg iets niet te doen, stopt ze er onmiddellijk mee en sluipt er niet naar terug als ik niet kijk. Tyler is het tegenovergestelde! Lilly is gewoon zo leuk om in de buurt te hebben en ik ben echt blij dat we door haar 'maniak'-fase heen zijn gegaan, want ze is de liefste en meest speciale kat die ik ooit heb gehad. Ik hou van, hou van, hou van haar!
