Kerstdag liep ten einde, de familie kwam 's ochtends op bezoek, mama en papa hadden kerstlunch gehad met wij en we hadden om 15.00 uur naar de koningin gekeken We gingen samen zitten om de kerstspecial van Downton Abbey te zien en George kwam tot leven. Met een luide 'Miauw' en een sprong in de speelgoedkist was het tijd om te spelen. Ik keek naar mijn man, Kevin, en zei:'hoe zijn we op 62-jarige leeftijd weer ouders geworden?'
Twaalf weken terugspoelen en we hadden onze geliefde zwart-witte kat 'Sharkey' (genoemd naar het lokale rugbyteam!) van een keeltumor verloren. We moesten een beslissing nemen:'krijgen we nog een kat?' Kevin zei:'de plaats is niet hetzelfde zonder een kat, ja dat doen we!'
Nou, hier was het dilemma 62 jaar oud en bijna met pensioen, en we hadden al een toercaravan gekocht om te besteden de komende jaren een paar uitstapjes maken. Het zou verkeerd zijn om een kat te nemen en die achter te laten aan onze buurman, Allan, om hem te voeden en te verzorgen. Er werd besloten om een kat te zoeken die we mee konden nemen, een huiskat of zelfs een caravankat!
Na veel onderzoek besloten we dat een Ragdoll aan onze eisen voldeed en begonnen we in de lokale krant en op internet te zoeken. Ik ging naar de website pets4homes en er waren veel kittens, maar we vonden de prijzen een beetje hoog. Slechts een week later verscheen er een advertentie voor een twee jaar oud, niet-gecastreerd mannetje. De reden voor de verkoop was dat de eigenaar ging verhuizen naar een ander deel van Engeland. Ik probeerde te bellen maar het nummer werkte niet, ik mailde naar behoren 'Julie' en kreeg te horen dat ze een lieve jongen 'Jeddy' had die geen contact had gehad met andere katten, honden of kinderen.
Na een paar e-mails werd 'Jeddy' bij ons thuis afgeleverd door haar zoon die net zei dat het de kat van zijn moeder was en niets over de kat wist. Nou, deze dunne, ruiende kat kwam uit de kattenmand en zat als een 'uitslag' over ons heen! We werden verliefd en betaalden naar behoren £ 100 en daar ging hij.
De volgende dag realiseerden we ons dat 'Jeddy' een zieke Ragdoll was, dun, diarree, braken, winderigheid, tandvleesproblemen, niezen en hoesten. Maandag werd hij naar de dierenarts gebracht en werd gediagnosticeerd met ongeneeslijke niesziekte! Een injectie met antibiotica en nog een injectie met steroïden en de meeste andere problemen verdwenen. Maar de dierenarts leek de koffie als korrels in zijn oren te missen - oormijt en korstjes aan de achterkant van de oren. Slechts een paar doses druppels en we waren van die kleine ettertjes af!
Na veel lekker eten is George (hernoemd naar onze beide grootvaders) van 6,6 lbs naar 8,5 lbs gegaan. De niesziekte symptomen zijn in remissie gegaan en zolang George stressvrij wordt gehouden, zal de niesziekte geen probleem zijn. Zijn gezicht wordt elke dag gewassen omdat hij 'slaperige' stukjes in zijn ooghoeken krijgt, maar zoals elke kleine jongen rent hij weg zodra hij die wattenbolletjes ziet! We hebben hem laten castreren, en hij merkte niet eens dat bepaalde delen van hem ontbraken, zegen! Het enige probleem dat overblijft zijn korstjes aan de achterkant van zijn oren van de oormijt. We brengen ijverig crème aan van de dierenartsen, maar die grote oude klauwen kunnen vrij snel een stuk vlees eruit hakken. We klappen in onze handen als die grote achterste voet omhoog komt om te krabben, hij kijkt ons verbijsterd aan.
Gorgeous George is een mooie, rustige, mooie Ragdoll. We nemen hem mee op bezoek bij verschillende vrienden en familie zodat hij volgende zomer kan wennen aan het reizen met ons. Hij gaat met tuig en riem de tuin in, George snuffelt aan het gras en de planten of zit gewoon op het pad de lucht op te snuiven!
George houdt van spelen met pluizige ballen, opgerolde stukjes papier, voetballen (denk dat hij de volgende spits voor Engeland zou kunnen zijn!).
Dus tot slot is mijn vraag aan jou 'Hebben we een Ragdoll gekocht?' of ' Hebben we een Ragdoll gered?'
