Acht jaar later...
We adopteerden de heer Tarheel Tyler en mevrouw Trinity Paige in juni 07 toen ze nog maar kleine dingen waren. Jenny noemde ze in 2010 als Ragdolls van de Week, als je wilt lezen dat ik Jenny het verkeerde jaar heb gegeven en 2008 heb gezegd. Oeps.
Toen we Tyler en Trinity voor het eerst mee naar huis namen, niesde Tyler veel en was hij kleiner dan zijn zus. Uiteindelijk kreeg hij een grasspriet in zijn neus. Trinity was meer gecoördineerd en is dat nog steeds. Tyler heeft een gevoelige buik en er is een massa tussen zijn schouderbladen verwijderd, maar hij is gezond. Trinity zou de dominante kat zijn als ze groter was. Haar geest begrijpt gewoon niet hoeveel kleiner ze is nu haar broer. Vorig jaar augustus werd bij haar de diagnose struvietkristallen gesteld die onder controle te krijgen is met 
dieet. Ik heb me nooit gerealiseerd hoe moeilijk het was om twee katten twee afzonderlijke voedingsmiddelen te laten eten waarvan de ene de andere niet kan eten. Ze willen altijd wat de ander krijgt. Dit is niet het enige gebied waar ze jaloers op elkaar zijn. In maart 2015 huilde Trinity en viel flauw. Veel testen en een paar weken later kreeg ze de diagnose idiopathische aanvallen/epilepsie. We zijn nog aan het leren en aanpassen aan dit en de behandeling.
In de acht jaar sinds ze deel uitmaken van het gezin, hebben we hun persoonlijkheden echt zien doorkomen. Ze kijken allebei wat de ander doet, speelt met of zelfs waar ze liggen. Als de ene kat op een nieuwe plek ligt, duurt het niet lang voordat de andere kat hem ook moet bekijken. Ze willen allebei een rondetijd. Tyler wil zo dicht mogelijk bij ons gezicht zijn en Trinity moet van ons af liggen. Als ze bij ons op schoot zit en Tyler loopt de kamer binnen, springt ze naar beneden. Ik denk dat ik graag hun onuitgesproken zou horen 
communicatie.
Tyler is een grote loverboy. Tyler heette Tyler toen we hem adopteerden. Ik vond de naam leuk en het leek te passen. Hij kreeg zijn tweede naam, Tarheel, om twee redenen, één omdat mijn man een grote sportfan is en twee:kijk eens naar zijn achterpoot 🙂 Geen van mijn katten houdt van geluiden of gezelschap, maar als Tyler je kent, zal hij je een hoofd-kantel (waar ik dol op ben) en als hij echt blij is en wegspint, zal hij kwijlen. Hij doet de Ragdoll-flop, hij vindt het heerlijk om zijn buik te aaien en hij heeft nooit haast. Tyler heeft een zeer verslavende persoonlijkheid. Als we een spel met hem spelen, zal hij het wekenlang meerdere keren per dag eisen totdat hij doorgaat naar het volgende spel. Hij houdt van ritjes op het tapijt, met een bal spelen zolang hij maar verborgen is onder de poef of achter de grote krabpaal die mijn man ze heeft gemaakt. Er staan een paar video's op ons YouTube-kanaal.
Trinity kreeg haar naam omdat ze drie kleuren heeft en onze derde kat. Ik vond de naam ook leuk als we humane kinderen hadden gehad. Trinity vindt het nog steeds niet leuk dat je naar haar toe komt om haar hoofd te aaien, maar ze geeft ons een kopstoot en maakt zo hard bezwaar dat we het kunnen horen en ze geeft de voorkeur aan de wereld op zijn kop. We maken een grapje dat haar benen aan de verkeerde kant werden gezet. Ze heeft het totale onvermogen om een rechte lijn te trekken tussen punt A en B en is pittiger, energieker, spraakzamer en actiever dan haar broer. Mijn meisje heeft een snor en meer ruw haar dan haar broer met zijn konijnenzachte haar. Arme meid, ik weet hoe ze zich voelt met slecht haar. Ze kan het hele computerscherm met haar lichaam blokkeren en ze kijkt graag naar dieren of sport op tv.
Ze zijn allebei totale lieverds voor ons en gedragen zich nog steeds als de broers en zussen die ze voor elkaar zijn. Ik wou dat onze familie en ons bedrijf konden zien hoe lief ze zijn, maar de meeste bedrijven zouden niet eens weten dat we katten hadden, behalve al het speelgoed, krabpalen, krabpalen en bedden in elke kamer.
Het was leuk om te zien hoe hun kleuren donkerder werden; hun persoonlijkheden krijgen vorm en delen ons leven met hen. Ik ben erg dankbaar dat ik vanuit huis werk, vooral nu met de gezondheid van Trinity. Ik hoop dat we nog vele jaren met hen beiden mogen hebben. Mijn katten zijn mijn kinderen en ik voel me gelukkig en gezegend dat ik een kattenmoeder ben.
Kimberly werd geïnspireerd om de boeken, The Friendly Floppy Ragdoll Cat (hardback en verkorte paperback) te schrijven door Tyler en Trinity van haar Ragdoll-wannabe. Nadat ze met Trinity's gezondheid te maken had gehad, heeft ze onlangs het eBook uitgebracht, You Had Me at Meow; Overwegingen voordat u uw kat adopteert. Ze is net begonnen met een #FureverPledge waarover je kunt lezen op www.atMeow.com. Naast het schrijven ontwerpt ze ook boekomslagen en houdt ze van fotografie. Je kunt contact maken met Kimberly en hier meer lezen over haar katten:
http://www.kimberlymaxwell.com/
Je had me bij Miauw; Overwegingen voordat u uw kat adopteert
De vriendelijke floppy Ragdoll Cat-boeken
