Martini Konrad – Ragdoll van de week

Op een dag liep ik op het werk langs het bureau van mijn collega en op haar computerbehang stond het mooiste grijze kitten. Ik hou van alle dieren, maar ik heb altijd een speciale band gehad met katten. Dit kitten scheurde mijn hart eruit! Toen ik ernaar vroeg, zei ze dat het haar nichtjeskat was en dat het een Ragdoll was. Ik was geslagen. Het probleem is dat ik allergisch ben voor katten. Zucht! Welnu, na een beetje onderzoek las ik dat met de ongebruikelijke konijnenbontconsistentie van de Ragdoll, veel mensen die allergisch zijn voor katten niet allergisch zijn voor Ragdolls. Ik was nu op een missie.

Drie weken lang las ik alles wat ik kon, ging ik op TICA-websites, Ragdoll-sites en bezocht ik de nichtjes van mijn vrienden Ragdoll. Geachte heer, niet niezen van mijn kant! Lieve Jezus!

Na een uitgebreide zoektocht vond ik eindelijk een fokker in de staat New York die goede recensies had en ze leek haar dingen over Ragdolls te weten. Ze had 1 Ragdoll Blue Lynx-kitten die er precies zo uitzag als die op de computer op het werk. Zijn moeder was een oudere koningin en dit was haar laatste nest en hij was enig kind. Ze zocht een liefdevol thuis voor hem. Ik wist dat hij de mijne zou worden, alleen al door zijn foto's.

Toen hij twaalf weken oud was, ontmoette ik de fokker halverwege in de staat New York voor de uitwisseling. Ze was erg ontvankelijk voor mij om hem te controleren voordat ik hem in mijn koets deed. Eén blik op dat gezicht met een piepklein kitten-'miauw' en het was allemaal goed. Kom met mij mee naar huis! Zijn blauwe ogen waren zo blauw dat ze me deden denken aan een bepaalde Sapphire Gin die ik lekker vond! En dat werd zijn naam….Martini. Wilway's Martini, Shaken not Stirred is zijn geregistreerde naam.

Dat is ongeveer 12 jaar geleden. Martini is geen hele grote jongen, slanker dan een typische Ragdoll. Ongeveer 8 pond. Maar hij is erg slim en knap. Heel lang als hij zich uitstrekt. Hij vindt het heerlijk om op mijn schoot te zitten en naar buiten te kijken in onze schommelstoel op de veranda. Hij krult zich op en nestelt zijn gezicht onder zijn poten terwijl ik in de stoel wieg. Hij begon te snurken tijdens het slapen toen hij 10 werd. Hysterisch. Als een oude man.

Als hij niet snurkt, is hij erg vocaal en miauwt hij naar me alsof hij echt probeert te communiceren!.. Hij doet iets wat we 'Rolly-Poly' noemen, waarbij hij snakkend naar een buikwrijving en flopt op zijn rug, van links naar rechts wisselend om zo schattig mogelijk te zijn. Gelukkige kat wanneer hij zijn buik krijgt ingewreven met "liefdevolle woorden" en kusjes!. Elke ochtend om 6 uur 's ochtends word ik gewekt door een zachte poot op mijn gezicht, zachtjes wegtikkend om me eraan te herinneren dat het tijd is om op te staan. Het probleem is dat hij niet weet wat uitslapen op zaterdag en zondag is! Hij kan ook geen genoeg krijgen van de badkamerkraan, dus als moeder haar make-up opdoet, ontstaat er vraag naar het druppelen van de gootsteen en Martini gaat daar naar binnen om zijn zin te krijgen. Terwijl ik dit typ, is hij ook nauw betrokken bij het assisteren bij het typen en vindt hij het heerlijk om met alles op het computerscherm te tikken, inclusief afbeeldingen van zichzelf!

Als mensen zeggen dat Ragdolls 'hondachtig' zijn, is dat waar! Ik word elke dag begroet als ik thuiskom van mijn werk naar een 'Martini'. Hij eist kussen en een traktatie in zijn gerecht. Als ik hem over mijn schouder til, ploft hij naar voren en maakt met zijn grote poten luchtkoekjes. Luid spinnen volgt. Hij volgt me door het huis, wil bij mensen zijn, in plaats van alleen te zijn. Hij haalt zijn twinkelende speeltjes en brengt ze terug voor een nieuwe worp.

Dus dat is mijn jongen Martini. Zo zacht en lief en zo'n brave jongen! We houden zoveel van hem en ik weet dat hij net zoveel van ons houdt. Je kunt het in zijn ogen zien als hij naar je lacht, de hele tijd spinnend….

Blijf op de hoogte voor verhalen over mijn andere jongen, Mojito!