Willy – Ragdoll van de week

Onze familie heeft Willy, ook wel bekend als Sir William, The King, The Sir, The Buds, The Little Sir of The Buddy, geadopteerd uit de nu gesloten Angelica Ragdolls, in 2016. Zijn ouders waren kampioen showcats, en dat is zeker te zien in zijn mooie, dikke vacht, aftekeningen en schitterende blauwe ogen.

We hadden jarenlang katten gered, maar rond de leeftijd van 8 begon ik allergieën voor katten te ontwikkelen. Maar omdat ons gezin dol is op katten, wilden we er toch graag een adopteren. Dus nadat onze twee oudere reddingskatten van ouderdom stierven, deed onze moeder wat onderzoek en vond uiteindelijk Ragdolls, waarvan wordt gezegd dat ze hypoallergeen zijn vanwege het ontbreken van een ondervacht.

Sommige mensen zijn nog steeds allergisch, maar na een bezoek aan enkele Ragdolls, ontdekte ik dat ik gelukkig in orde was. Mijn moeder vindt het heerlijk om oudere reddingskatten te adopteren, maar besloot een kitten te nemen om haar twee zonen bij te houden - ik en mijn broer. We waren negen en elf toen we Willy drie jaar geleden adopteerden.

Willy was voorbestemd om onze kat te worden. Toen we een kat aan het uitkiezen waren, was hij al gekozen. Maar toen zijn kopers hem kwamen halen, verstopte Willy zich onder de bank en werd zijn broer per ongeluk meegenomen. Ze realiseerden zich ongeveer een dag later, maar tegen die tijd hadden ze een band met zijn broer, dus hielden ze hem in plaats daarvan.

Willy, de mooiste kat uit het nest, werd wederom gekozen door een andere koper. Toen de volgende nieuwe eigenaren hem kwamen halen, verstopte hij zich echter weer.

Omdat ze dachten dat hij een nerveuze persoonlijkheid moest hebben, veranderden ze van gedachten en namen in plaats daarvan de kat die we zouden kopen. Toen we Willy, de laatste kat in het nest, gingen halen, verstopte hij zich weer, dus moesten we hem met een speeltje naar buiten lokken en hem in de reismand vastgrijpen.

Ondanks zijn schijnbaar schichtige gedrag, nadat we hem hadden gekregen, werd hij de meest kalme, chille, vorstelijke kat die ik ooit heb gezien. Op weg naar huis was hij helemaal stil, hij miauwde niet één keer.

Hij heeft die kalmte over zich, de manier waarop hij zich gedraagt, samen met zijn grote manen, waardoor hij zo koninklijk en koninklijk lijkt. Hij geniet er vaak van om vanaf een zitstok op de trap op onze kittens neer te kijken, en hij zal met zijn rug rechtop zitten, als een klein mensje.

Zijn vorstelijkheid leek ervoor te zorgen dat hij zich boven het concept van "spelen" voelde. Zelfs toen we hem voor het eerst als kitten kregen, had William weinig interesse in het spelen met speelgoed, behalve die eerste ontmoeting, waar hij nog een beetje aarzelend was.

Ondanks zijn anti-speelgoed aanleg, die sommigen misschien snobistisch noemen, is hij nog steeds een kat, dus hij houdt van kattenkruid, en we hebben een selectie kattenkruidspeelgoed voor hem.

Als je snobistische katten hebt, maar toch met ze wilt spelen, raad ik "Da Bird" van Go Cat aan, vooral met het sterretje-opzetstuk. Al onze katten zijn er dol op, zelfs William!

In feite zal onze nieuwe kleine Ragdoll Magnus hem in zijn mond oppakken en ronddragen, om te doen alsof hij jaagt. Ze worden er nooit moe van, en wanneer Magnus het ronddraagt, zal zijn zus Chi hem achtervolgen terwijl hij probeert aan te vallen en op het handvat te kauwen, wat resulteert in eindeloos plezier voor iedereen!

Of je je snob nobel wilt krijgen, een bed, dat hangt er echt van af. We hebben hem deze kleine doos met een gat aan de voorkant van IKEA gegeven, en de langste tijd negeerde hij het. Maar nu brengt hij er veel van zijn tijd door met slapen, toen zijn koninklijke aandacht erop werd gevestigd door zijn kleine broers en zussen.

Maar een ding dat we zeker zouden aanraden, is het aanschaffen van een krabblok, ook al is het maar een goedkope kartonnen. En als je er geen hebt, zal je bank een vreselijk lot ondergaan, dus het is de kosten zeker waard.

In feite zijn vooral de kleine goedkope exemplaren geliefd, en er is vaak nogal wat concurrentie voor hen, vooral degene die William toevallig voor zijn stoel heeft gekozen!

Voor zijn koninklijke hoogheid hebben we een grote verscheidenheid aan waterbakken, waaronder twee zen-fonteinen met stromend water, speciaal gemaakt voor katten, omdat ze de voorkeur geven aan stromend water. Maar we hebben ook dit zilveren schaaltje, ik geloof dat het gemaakt is om te scheren.

Toen de koning het gevuld met schoon water zag, besloot hij dat het een geweldige kelk was voor zijn koninklijke zelf, dus sindsdien is het het 'koningswater' geweest. Alle katten zijn dol op die kom, dus als ze dorst hebben, hoeven ze er gewoon bij te gaan zitten, en iedereen in de buurt zal meteen rennen om hem bij te vullen. We weten niet waarom ze de kom zo leuk vinden, maar dat doen ze wel. Misschien is het het zilver.

Wat zijn naam of namen betreft, die kreeg William op veel plaatsen. Toen we hem kregen, had hij al de naam Willy, die we van plan waren te veranderen. We realiseerden ons echter al snel dat zijn naam een ​​geweldige woordspeling was; "Willy houdt van zijn appartement?" "Willy valt het speelgoed aan?" Ja en Nee.

Later merkten we op dat Willy een afkorting zou kunnen zijn voor William, dus kreeg hij die naam als volgende.

Lange tijd leek hij klein, wat hij voor Ragdoll-normen nog steeds is:8,5 pond. Dat gezegd hebbende, hij is zo volumineus gezwollen, je zou denken dat hij meer als vijftien is. Vanwege zijn kleine formaat kreeg hij zijn volgende naam, The Little Sir.

Mijn vader gaf hem de namen The Buds en The Buddy, omdat ze samen zouden zitten terwijl hij als maatjes werkte.

The King, zijn meest recente naam, kwam toen we onze kittens kregen, en het komt door het feit dat ze allebei naar hem opkijken. Hij is ook een ongelooflijk grote kat, zeer koninklijk, en dus werd hij de koning van de katten.

De meest recente ontwikkeling is de toevoeging van onze kittens. Op 16 oktober van dit jaar kregen we twee ragdoll kittens, Magnus en Chi. Het zijn halfbroers en zussen, en het zijn energieke, nieuwsgierige, hilarische kleine pelsballen. Maar vertel dat aan Willy, en hij zal het er niet mee eens zijn, of dat deed hij tenminste voor een tijdje.

Toen we ze voor het eerst kregen, was hij niet geamuseerd. Ondanks zijn afkeer van de nieuwkomers, zou hij nooit krabben, bijten of sissen. In feite is hij de meest vreedzame Ragdoll, of dier in het algemeen, dat ik ooit heb gezien.

Hij zal niet klagen als je hem als een baby vasthoudt. Hij was zo volgzaam dat, toen de kittens kwamen, hij, de volwassen kat, wegrende en zich verborg. Hoewel hij niet de grootste fan van het kitten was, zijn de kittens van hem.

Ze verafgoden hem, volgen hem en proberen naast hem te slapen. Magnus, de baby, probeerde zelfs op hem te voeden! Onlangs, na een paar maanden, is hij opgewarmd voor hen en lijkt hij zelfs van hun gezelschap te genieten.

Tegenwoordig brengt Willy veel van zijn tijd door met luieren, zoals de meeste katten doen. Hij vindt het heerlijk om onze twee kittens te zien spelen en doet zelfs mee. Hij houdt nu van worstelen, achtervolgen en tackelen van de kittens, waarbij hij vaak de initiator is van hun speelgevechten. Hij heeft eindelijk zijn innerlijke kitten omarmd!

Naast loungen in zijn favoriete positie, de kattenworst, vindt hij het soms heerlijk om in tenten te loungen die gemaakt zijn van dekens die over menselijke benen of stoelen zijn gedrapeerd. Hij zal ook soms in onze eettafelstoelen zitten, hoewel de kittens de stoelenmarkt proberen te monopoliseren. Hij is vaak blij om mee te doen en laat slechts drie stoelen over voor onze familiediners. We vinden het echter niet erg.

Hij is niet iemand die op schoot zit, hoewel hij dat in zeldzame gevallen wel zal doen, tot grote jaloezie van de rest van de familie.

William is een van de liefste, vriendelijkste, gezwollen, kalmste (en absoluut meest koninklijke!) katten die we ooit hebben gehad. Hij maakt ons leven elke dag beter.