Als je hebt besloten om je hond te steriliseren of castreren, heb je een goede beslissing genomen, want de procedure kan niet alleen enkele gezondheidsrisico's voor je hond wegnemen, maar het zorgt er ook voor dat je niet bijdraagt aan de miljoenen ongewenste puppy's en honden in opvangcentra. en zelfs elk jaar geëuthanaseerd.
Uw hond heeft echter net een behoorlijk zware operatie ondergaan.
Om een goed herstel te garanderen, zijn er een paar dingen die u moet volgen:
Als u overweegt om uw hond te laten steriliseren of castreren, of als u uw huisdier al door de procedure heeft laten gaan en in paniek raakt als u hoort dat hij zal aankomen en een totaal andere persoonlijkheid zal hebben, wees dan gerust. Hier is de waarheid over het steriliseren of castreren van uw hond.
Ten eerste kan het steriliseren of castreren van uw hond zijn gezondheid op verschillende fronten verbeteren. De American Society for the Prevention of Cruelty to Animals (ASPCA) meldt dat het steriliseren van uw hond haar in staat kan stellen een langer en gezonder leven te leiden door baarmoederinfecties en borsttumoren te voorkomen - die bij 50 procent van de vrouwelijke honden kanker veroorzaken. Om van deze voordelen te profiteren, is het het beste om uw hond vóór haar eerste loopsheid te steriliseren, wat meestal na zes maanden of later plaatsvindt. Bij reuen voorkomt castratie teelbalkanker en prostaatproblemen.
Gedragsvoordelen van sterilisatie en castratie zijn onder meer een beter opgevoede reu, omdat hij minder snel zijn territorium met urine markeert, andere honden (of mensen ... een ongelukkige ervaring) bestijgt, en castratie kan mogelijke agressie minimaliseren als de procedure is voltooid vroeg genoeg. Mannelijke honden zullen ook minder snel rondzwerven en proberen het huis te ontsnappen. Gedragsveranderingen bij reuen zijn te wijten aan een lager niveau van testosteron in hun lichaam. In het geval van sterilisatie worden vrouwelijke honden niet meer krols, wat ook betekent dat ze minder vaak zullen plassen.
Hoe zit het nu met die geruchten? Ten eerste is het gebruikelijk dat een hond zwaarder wordt nadat hij is gespoten of gecastreerd. Dit komt in de eerste plaats omdat honden de neiging hebben om daarna minder fysiek actief te worden - zoals eerder vermeld, en dit is in veel opzichten een goede zaak als het gaat om impulsiviteit - en omdat castratie/spuiten veranderingen in het metabolisme kan veroorzaken die ofwel de eetlust verhogen, het metabolisme vertragen, of allebei. Daarom is het belangrijk om het gewicht van uw hond in de gaten te houden, vooral in het begin, om de hoeveelheid voer die u hem geeft indien nodig aan te passen. Gewichtstoename komt echter niet bij alle honden voor, en als u goed bent in het trainen van uw hond, is dit minder waarschijnlijk.
Zoals te verwachten is, heeft uw hond pijn. Het proces van castratie of castratie is een serieuze operatie, aangezien castratie het verwijderen van de eierstokken, eileiders en baarmoeder van een vrouwelijke hond inhoudt, terwijl castratie het verwijderen van de testikels van een mannelijke hond en de bijbehorende structuren inhoudt. Daarom zal de dierenarts in veel gevallen pijnmedicatie mee naar huis sturen met uw hond.
Net als bij mensen die herstellen van een operatie, moet uw hond zich echter minstens twee weken onthouden van lichamelijke activiteit:laat hem niet rondrennen of op en van meubels springen. Houd hem ook binnen en uit de buurt van dieren, eerst om handgemeen met Kitty zijn boog te voorkomen, maar ook om ruw spel te voorkomen dat uw hond zou kunnen verwonden. Als u uw hond niet kunt begeleiden, houd hem dan in een bench of een kleine kamer. U wilt ervoor zorgen dat de incisieplaats niet wordt verstoord door fysieke beweging en goed kan genezen. De basisreden hiervoor is grof, maar eenvoudig:de hechtingen kunnen losraken en het risico lopen op darmverplaatsing of inwendige bloedingen.
Met dit gezegd, moet u ervoor zorgen dat uw hond niet knoeit met de incisieplaats. Zoals het geval is met wondverzorging, moet u een Elizabethaanse halsband om uw hond houden, zodat hij de hechtingen niet kan likken, vooral als u er niet bent om toezicht op hem te houden. Steken kunnen na enkele dagen erg jeuken, dus uw hond kan ermee knoeien als hij aan zijn lot wordt overgelaten. Controleer de site twee keer per dag. Waarom twee keer per dag? Het kan moeilijk zijn om te bepalen of de incisieplaats er goed uitziet, maar hoe vaker u deze controleert, hoe beter u plotselinge veranderingen kunt detecteren. Roodheid, zwelling en afscheiding zijn tekenen van infectie, dus breng uw hond zo snel mogelijk naar de dierenarts als u deze irriteert. Het is echter gebruikelijk wat blauwe plekken en roodheid te hebben, wat nogmaals aangeeft waarom u de site regelmatig moet controleren.
Was uw hond niet gedurende ten minste 10 dagen na de operatie, hoewel sommige dierenartsen 14 dagen aanbevelen. Als uw hond in iets heel vies terechtkomt en u hem echt moet schoonmaken om uw gezond verstand te behouden, gebruik dan een waterloze shampoo en vermijd de incisie site volledig.
Exacte cijfers over wanneer uw hond zijn normale lichamelijke activiteit kan voortzetten en gewassen kan worden, moeten echter afkomstig zijn van uw dierenarts, die kan meten hoe goed de wond aan het herstellen is. Een goede vuistregel is echter dat als een hond zich weer energieker en speelser gaat gedragen, hij op weg is naar herstel. Aan de andere kant zijn lethargie, verminderde eetlust, diarree en braken waarschuwingssignalen dat uw hond naar een dierenarts moet.
