Mijn buitenkat stierf eind januari 2021. Zijn naam was Charcoal.
Terwijl ik Charcoal mijn kat noemde, was hij een gemeenschapskat en had hij misschien andere plaatsen waar iemand hem voedde.
Schrijven en delen over mijn overleden kat helpt me bij het rouwproces.
Houtskool verscheen in mijn tuin tijdens het winterseizoen 2017-2018 als een wilde kat. In het voorjaar van 2018 heb ik hem gevangen en gerepareerd.
Na verloop van tijd ontspande Charcoal zich en kon ik hem aaien en naar de dierenarts brengen. Hij was ook beste vrienden met Midnight en Pork Chop, andere katten die ik in mijn achtertuin voer.
Tijdens de laatste week van december merkte ik dat Charcoal misschien verkouden was. Ik dacht dat hij dat misschien wel deed, maar ik was er niet helemaal zeker van.
Toen ik hem die dag zag, was het niet op de gebruikelijke voedertijd, dus hij liet me niet dichtbij komen. Zijn typische gedrag was om alleen aaien toe te staan tijdens het ontbijt of tijdens de avondontmoeting voordat hij een diner of lekkernijen kreeg.
Ik was dus niet bang dat hij me ontweek. En ik besloot om de volgende keer dat ik hem zag nader te kijken.
Alleen zou ik hem een tijdje niet meer zien. Toen het weer voor het eerst koud werd (waarschijnlijk in november), begon Charcoal meer tijd in de schuur door te brengen voor de buitenkatten. Hij kwam niet meer naar buiten voor het avondblik natvoer. En toen wachtte hij niet op het ontbijt.
Terugkijkend was deze routinematige verandering een teken dat hij misschien dierenartszorg nodig had. Toen Charcoal in de zomer ziek was, werd ik geïnspireerd om te schrijven over hoe je zieke buitenkatten kunt helpen.
Maar ik rechtvaardigde hem minder te zien, want het was koud. En op nachten dat het vriest, komen de wasberen meestal niet op bezoek, dus er is altijd voldoende droog kattenvoer beschikbaar in het voedselasiel voor de katten. En ik dacht dat hij misschien de nieuwe katten vermeed die naar het erf kwamen om te eten.
Ik heb een schuldgevoel over het negeren van deze gedragsverandering. En over het algemeen wilde hij, sinds hij herstelde van een ziekte in de zomer met vocht in de longen, minder tijd met mij doorbrengen. Op dat moment moest hij een week lang in de garage in de kattenbox blijven voor een behandeling, wat hij steeds minder leuk vond naarmate hij beter werd.
In januari, aangezien ik hem minder zag, ongeveer een keer per week (of minder), controleerde ik hem in de schuur. Hij was bij elke controle in het verwarmde kattenhuis en zou de schuur uit rennen.
Hij hield er niet van om uit de schuur te worden geschrokken en kwam niet bij me in de buurt voor een goede evaluatie. Maar van een korte afstand leek hij in orde.
Daarna hadden we een paar "warmere" dagen met temperaturen in de 30s (Fahrenheit). Hij wachtte 's ochtends in de buurt van de garage op eten, samen met Midnight en Porkchop, hun gebruikelijke routine.
Ik was super opgewonden dat hij buiten was en dacht dat dat moest betekenen dat hij zich beter voelde! Het was donker (voor zonsopgang), dus ik kon hem echt niet goed zien, maar hij had het gevoel dat hij was afgevallen toen ik hem aaide.
Het bleek dat dit de laatste keer zou zijn dat ik Charcoal levend zou zien.
Iets meer dan een week later was ik paden in de sneeuw aan het scheppen van de kattenschuur naar het voergebied en besloot om Charcoal te controleren. En toen vond ik hem dood in de kattenschuur.
Mijn vriend verraste me met een herdenkingsgeschenk om Charcal te gedenken. Het is katten beschermengel zonnelicht. (Amazon-affiliate links - ik verdien een commissie als je op de link klikt en een aankoop doet).
Als het weer warmer wordt, plaatsen we het op het dek. Houtskool lag graag op het dek in de zon.
Charcaol verliezen was moeilijk. Ik had het gevoel dat ik niet kon stoppen met huilen nadat ik zijn lichaam had ontdekt.
Zijn verlies, hoewel niet geheel onverwacht na de routinematige veranderingen en het opmerken dat hij mager was (zoals hierboven vermeld), was toch een beetje een verrassing.
Hij was de eerste buitenkat die stierf in de tuin. Chloe, een zeer verwilderde kat, stierf terwijl ze herstellende was van een gecompliceerde operatie in de garage.
Charcoal was een oudere kat. Hoewel we zijn exacte leeftijd niet weten, schatte de dierenarts dat hij bij een van zijn eerste dierenartsbezoeken ouder was dan tien. Ook had Charcoal FIV, FeLV en een hartruis.
Ik moet ook accepteren dat, zelfs als ik hem naar een dierenarts had gebracht, ze misschien euthanasie hebben aanbevolen. Het had kunnen zijn dat dit zijn tijd was om te gaan.
We hebben tot nu toe twee binnenkatten laten sterven en hun situaties waren heel anders. Mijn kat Lina stierf na een langzame achteruitgang en ik zou zeggen ouderdom (ze was bijna 18). En haar nestgenoot Kilala (16 jaar) stierf na jarenlang een schildklierziekte te hebben gehad.
Het verlies van een kat kan verschillende gevolgen hebben voor mensen. Schrijven over mijn overleden kat helpt me tijdens het rouwen.
