Er is geen alarm op deze planeet dat iemand sneller uit bed haalt dan het geluid van een kat die midden in de nacht een haarbal ophoest op de vloerbedekking van de slaapkamer.
Katten en haarballen, haarballen en katten. Het is slechts een van die ongelukkige feiten van kattenbezit, toch? Een kat hebben betekent gewoon dat je af en toe een slijmerige klodder vacht en maagsap vindt op de mooiste, duurste vloer in je huis. Of toch?
Zijn haarballen "normaal" voor katten? Hoeveel haarballen zijn te veel haarballen? Zijn haarballen ooit gevaarlijk? Kun je iets doen om haarballen te voorkomen? Lees dit bericht voor antwoorden op al deze vragen en meer.
Een haarbal is zowel precies hoe het klinkt, als helemaal niet hoe het klinkt.
Een haarbal is in feite een ingeslikte pluk haar die een kat naar boven brengt door te braken. Het is echter niet alleen haar, want er zijn spijsverteringsvloeistoffen en gal in vermengd, waardoor het, laten we zeggen... sappig is.[1] De wetenschappelijke term voor haarbal is 'trichobezoar'. "Tricho" (uitgesproken als "trick-o") betekent haar, en "bezoar" (uitgesproken als "BEE-zor") betekent gewoon een homp onverteerbaar spul dat zich verzamelt in het spijsverteringskanaal, wat precies is wat een haarbal is. ]
Een haarbal is geen bal. Het zou "haarworst" moeten worden genoemd, omdat een haarbal typisch cilindrisch is. Het wordt in deze vorm geperst terwijl de bundel zijn ongelukkige weg baant van de maag van een kat naar haar mond door de slokdarm, wat een smalle buis is.
Een haarbal kan bedekt zijn met slijmerig slijm [3] en kan tot vijf centimeter lang en een centimeter in diameter zijn, hoewel de meeste veel kleiner zijn:meestal ongeveer een centimeter lang.[4]
Als je voor het eerst een haarbal ziet, denk je misschien dat je kat de kattenbak heeft gemist. Zelfs een lichtgekleurde kat kan een donkere haarbal produceren, omdat de ingeslikte vacht donkerder kan worden door de kleur van wat je kat heeft gegeten, en verschillende maagsappen, zoals groene gal.
Soms is de enige manier om het verschil tussen een haarbal en uitwerpselen te zien, door te ruiken, niet iets dat ik als hobby zou aanbevelen. Uitwerpselen stinken erger, voor het geval je het wilde weten.
(Als uw kat chronisch moet overgeven, lees dan dit bericht:"Waarom blijft mijn kat overgeven?")
Katten verzorgen door hun vacht te "kammen" met hun eigen tong (of die van een vriend). De tong van een kat is bedekt met kleine haakjes die papillen worden genoemd.
De haken zien er precies uit als kattenklauwen en hebben scherpe kleine punten, zoals je waarschijnlijk al wist als je ooit door een kat bent gelikt. De tongkammen zijn verrassend effectief in het ontwarren van matten en ook heel gemakkelijk om haar uit te krijgen, zoals een wetenschapper bewees door een kattentongborstel op een 3D-printer te maken van een gescande afbeelding van een echte kattentong. Je kunt hier zien hoe gemakkelijk het is om haar te verwijderen op het tongborstelmodel van deze wetenschapper.
Maar soms slikt een kat toch onbedoeld wat haar in. Het spijsverteringskanaal van de kat is ontworpen om een bepaalde hoeveelheid vacht door te laten. Het merendeel van de ingeslikte dode haren gaat zonder problemen door het spijsverteringskanaal.[5]
En soms ook niet. Kattenbont bestaat, net als ons haar, en net als de papillen op de tong van een kat, uit een taai, onoplosbaar eiwit dat keratine wordt genoemd. Keratine is niet verteerbaar.[6] Het breekt niet af zoals voedsel dat doet in het maagdarmkanaal - het vindt zijn weg naar buiten in de ontlasting, of het verzamelt zich geleidelijk in een vochtige klomp.
Als het stuk sappige oude vacht groot genoeg wordt, zal een kat het waarschijnlijk uit zijn maag halen door te braken. Voila! Een haarbal.
Nee. Alle katten produceren geen haarballen.
Laten we het hebben over de katten die niet de neiging hebben om eerst haarballen te krijgen.
Kittens hebben niet de neiging om haarballen te krijgen omdat ze nog niet erg bedreven zijn in het trimmen en dus niet veel vacht likken en doorslikken.
Haarloze katten, zoals de Sphynx of een ultrakale Peterbald-kat, krijgen geen haarballen omdat ze – nou ja, je weet waarom.
En veel pelskatten krijgen ook geen haarballen. Dierenarts Martha Cannon ondervroeg kattenverzorgers in haar dierenartsenpraktijk voor alleen katten en publiceerde haar bevindingen in het Journal of Feline Medicine and Surgery . 43% van de eigenaren van kortharige katten en 24% van de eigenaren van langharige katten zeiden dat hun katten nog nooit een haarbal hadden gehad. Een vrij groot percentage van haar kattenbezitters zei dat hun katten (31% van haar kortharige en 21% van haar langharige patiënten) slechts één haarbal per jaar hadden.
Dat brengt ons bij de vraag welke katten de neiging hebben om haarballen te krijgen.
Fauteuilwetenschappers overal weten het antwoord al:langharige katten. Als de informele peiling van Dr. Cannon juist is, komen haarballen ongeveer twee keer zo vaak voor bij langharige katten als bij kortharige katten.
Haarballen komen vaker voor tijdens seizoenen waarin katten hun vacht verliezen. Haarballen komen ook vaker voor bij katten die dwangmatig kammen. Het is een simpele rekensom:hoe meer haar er op de tong van een kat komt - of het nu is omdat het haar langer is, omdat het loskomt door het verharen, of omdat een kat zichzelf meer likt - hoe meer haarballen er zullen zijn.
(Misschien ben je ook geïnteresseerd in het lezen van:"Waarom verhaart mijn kat zo veel?)
Als uw kat meer dan één haarbal per week heeft, probeer dan enkele van de onderstaande oplossingen. Als ze niet werken, neem dan contact op met uw dierenarts voor advies.
De meeste haarballen zijn alleen gevaarlijk voor mooie tapijten en blote voeten in het donker van de nacht.
Maar sommige haarballen kunnen erg gevaarlijk zijn, levensbedreigend gevaarlijk.
Haarballen worden een probleem wanneer ze te groot worden om door de nauwe sluitspieren te gaan (de ringen van spieren die de openingen tussen buizen in het lichaam bewaken) die van de slokdarm naar de maag of van de maag naar de darmen leiden.
Zeer ongewoon komt een haarbal voorbij de sluitspier die naar de dunne darm leidt en komt vast te zitten in de darm, waardoor een verstopping ontstaat. Al deze mogelijkheden zijn zeer ernstig en kunnen fataal zijn.
Hoe weet je wanneer je naar het gevaarlijke soort haarbal kijkt?
Als je getuige bent van een kat die een haarbal uitbraakt, zie je je kat meestal hurken, zijn nek uitstrekken en hakken, kokhalzen en kokhalzen. Dit levert meestal meteen een haarbal op.
Als uw kat hakt, kokhalst, voortdurend of met tussenpozen kokhalst, geen haarbal produceert en in nood lijkt te verkeren, is dit een noodsituatie.
Andere tekens om naar te zoeken zijn:
Een operatie kan de enige manier zijn om de aangetaste haarbal te verwijderen om het leven van uw kat te redden.
Als u een kat heeft die gevoelig is voor haarballen, moet u uw kat regelmatig verzorgen, bij voorkeur elke dag.
Er zijn een aantal geweldige tools die er zijn. Ik kan de FURminator-productlijn persoonlijk aanbevelen. De FURminator verwijdert geen levend haar - het "vangt" alleen en sleept reeds afgevallen haar dat zich op uw kat verzamelt, naar buiten. Je zult versteld staan hoeveel los, dood haar dit product verwijdert.
Ik heb persoonlijk alleen het product gebruikt dat bedoeld is voor kortharige dieren, maar FURminator maakt ook een product dat is ontworpen voor langharige katten. Je kunt de FURminator voor langharige katten hier kopen, of de FURminator voor kortharige katten hier.
U wilt waarschijnlijk ook een alledaags soort penseel. Veel katten genieten van de aandacht en het plezier van een zachte borstelbeurt. Deze goedkope gladde borstel van HATELI is zelfreinigend en zeer gemakkelijk voor huid en vacht.
Gladdere borstels met gewone pinnen (geen kleine knopjes of balletjes aan de uiteinden) zijn echt effectief bij het verwijderen van losse haren en knopen, vooral bij langharige katten. Ik denk dat elke langharige katteneigenaar dit type zou moeten proberen. Ik was pas overtuigd toen ik zag hoe gemakkelijk de gewone pinnen zich een weg banen door klitten. Deze van Burt's Bees is gemaakt in de VS en gemaakt van milieuvriendelijke materialen.
Burt's Bees maakt ook een mooie tweezijdige kam, die ook goed is voor het ontklitten van langharige katten.
Sommige katten vinden het heerlijk om verzorgd te worden met een paar deshedding-handschoenen, zoals deze van DELOMO. Het zijn eigenlijk gewoon een paar handschoenen met kleine siliconen noppen op de vingers en handpalmen. Het haar plakt aan de siliconen en het geeft voldoening om een handpalm vol vacht te vinden die anders op je meubels of in een haarbal zou zijn beland.
Als uw kat het niet leuk vindt om door u te worden verzorgd, en u vindt het niet leuk om met uw geliefde kat te vechten om haar goed verzorgd te houden, moet u wellicht de hulp inroepen van een professionele trimmer.
Veel traditionele hondentrimmers hebben ook kattenklanten - vraag de trimmer die u overweegt of zij ervaring heeft met het werken met katten. Denk dan eens aan een mobiele trimmer, die met een volledig ingerichte bestelwagen bij u aan huis komt. Uw kat wordt in het busje verzorgd terwijl hij buiten uw huis geparkeerd staat en wordt onmiddellijk naar u teruggestuurd. Deze optie kan voor uw kat minder stressvol zijn dan bij een traditionele trimsalon, omdat hij de enige klant in het busje is en omdat hij niet op zijn beurt hoeft te wachten in een kooi tussen blaffende honden en andere huisdieren.
Misschien kun je eens in de zes maanden wegkomen met een professionele bruidegom.
Uw dierenarts kan een zacht glijmiddel aanbevelen, zoals Laxatone, een petroleumproduct met tonijnsmaak, om het haar te coaten en te laten passeren.[9] Je legt een halve tot een volle theelepel van dit product op de poot of neus van je kat in de hoop dat ze de smaakvolle pasta eraf likt. Het kan zijn dat u dit product twee tot drie dagen achter elkaar elke dag aan uw kat moet geven en vervolgens twee tot drie keer per week moet afbouwen tot een kwart tot een halve theelepel.[10]
U kunt ook overwegen een klein beetje (ongeveer een theelepel) visolie, maïsolie of olijfolie toe te voegen aan het natvoer van uw kat om de weg voor haar in het spijsverteringskanaal te vergemakkelijken. Vraag uw dierenarts voordat u deze oplossing probeert.
Er zijn ook commerciële kattenvoeding op de markt die beweren haarballen te voorkomen, waaronder Blue Buffalo Hairball Control Droog kattenvoer, Royal Canin Hairball Care, Purina ONE Hairball Formula Adult droog kattenvoer. Dit zijn vezelrijke formules die zogenaamd zijn ontworpen om het haar aan te moedigen om door het spijsverteringskanaal te gaan. Werken ze?
Er was een kleine, korte studie met 21 lang- en kortharige katten die was ontworpen om de vraag te beantwoorden of het toevoegen van vezels katten hielp om hun haarballen uit te poepen. De katten kregen eerst een vezelrijk dieet en werden daarna langzaam overgezet op een vezelrijk of vezelrijk dieet.
De langharige katten hadden tot 113% meer vacht in hun poep toen ze het vezelrijke dieet kregen. Maar het dieet leek er niet toe te leiden dat kortharige katten meer vacht uitpoepen. Betekent dit dat het niet werkte voor kortharige katten? Nee, omdat in het onderzoek niet is vastgesteld of de extra vezels überhaupt hebben bijgedragen aan het voorkomen van haarbalvorming.[11] Er moet meer werk op dit gebied worden gedaan voordat we de rol van vezels in het dieet van een kat volledig begrijpen.
Zijn deze speciale diëten het proberen waard als je kat echt last heeft van chronische haarballen en je er alles aan hebt gedaan om haar losse vacht "weg te kammen"? Alleen jij en je dierenarts kunnen dat samen beslissen.
Als haarballen nog niet erg genoeg waren, zijn er medische aandoeningen die zich voordoen als haarballen. En je zult het verschil niet kunnen zien.
Katachtige allergische bronchitis (“kattenastma”) ziet er over de hele wereld uit als een kat die een haarbal ophoest.
Parasieten zoals hartwormen en longwormen kunnen ook hoesten veroorzaken die eruitziet als een kat met een haarbalprobleem.
Vlooien en allergieën kunnen jeuk veroorzaken, wat kan leiden tot meer verzorging, en kan op zijn beurt haarballen veroorzaken die anders niet zouden worden gevormd.
En er zijn andere ziekten die kunnen voorkomen dat een doodgewone haarbal door het spijsverteringskanaal beweegt, waaronder inflammatoire darmaandoeningen en darmkanker.[12] Katten die behandeld worden voor gastro-intestinale aandoeningen zien vaak een significante vermindering van het braken van haarballen.[13]
Als uw kat last heeft van chronische haarballen, of lijkt te lijden aan chronische haarballen, raadpleeg dan een dierenarts.
Alle kattensoorten krijgen haarballen, volgens Letitia Fanucchi, een gedragswetenschapper aan de Washington State University.
In 2015 verwijderden dierenartsen in de staat Colorado operatief een haarbal van vier pond uit de maag van Arthur, een Afrikaanse leeuw in het Wild Animal Sanctuary in Keenesburg, Colorado.
Een andere vierponder werd operatief verwijderd uit een tijger in het Wildlife Rescue and Rehabilitation Centre in Clearwater, Florida.[14]
Ik denk dat een kat een kat is, een kat is.
De laatste vrijdag in april is de Nationale Haarbal Awareness Day. Het is niet echt een feest... maar het is een gelegenheid om de aandacht te vestigen op dit belangrijke probleem waarmee veel katten en hun liefhebbende verzorgers worden geconfronteerd.
Zet je feestmuts op en nodig je vrienden uit.
