Tweed Water Spaniel was een groot hondenras dat leefde in de regio van Berwick-upon-Tweed, dicht bij de Schotse grens en in de buurt van de rivier de Tweed. Voorouders geloofden dat dit ras is ontstaan door het kruisen van de inmiddels uitgestorven St John's Water Dog met de lokale waterhonden.
De Tweed Water Spaniel-honden stonden algemeen bekend om hun atletische zwemcapaciteiten. Ze hadden een gekrulde bruine vacht, een gekrulde staart, langere snuiten en licht hangende lippen.
De oorsprong van de Tweed Water Spaniel gaat terug tot het begin van de 19e eeuw. Dit ras ontwikkelde zich nadat de inheemse Schot de verschillende soorten waterhonden kruiste in de regio bij de rivier de Tweed. De honden die uit de kruising werden verkregen, werden toen verondersteld te zijn gefokt met St John's Water Dog of de moderne Newfoundland Dog.
Het verhaal van de aanwezigheid van Tweed Water Spaniel werd voor het eerst geschreven in een 19e-eeuwse schriftelijke brief van Stanley O'Neil. Hij zei dat hij het ras leerde kennen toen hij de vissers ontmoette die aan het vissen waren op zalmvissen.
O'Neil schreef dat de vissers werden vergezeld door een hond met een gekrulde of golvende vacht. Toen hij de visser naar de hond vroeg, vertelden de vissers hem dat de hond uit Berwick, Schotland kwam. Later werden er drie Tweed Water Spaniels gefokt die af en toe een Golden Retriever creëerden.
De Tweed Water Spaniel stierf aan het einde van de 19e eeuw uit. Hun aantal nam af omdat ze overmatig werden gebruikt om Golden Retrievers te produceren. Vanwege hun wijdverbreide gebruik bij de creatie van de retrievers, verzuimden fokkers het ras te behouden. Vandaar dat die uitstekende waterhonden volledig verdwenen en alleen in verhalen bleven.
Tweed Water Spaniel had een moedig, intelligent en loyaal temperament. Ze stonden bekend om hun behendigheid, sport en zwemvaardigheid. Het waren lieve, vriendelijke en aanhankelijke wezens die graag met hun baasjes gingen vissen en wandelen. Omdat ze erg gehecht waren aan hun baas en oefeningen nodig hadden, konden ze zich thuis nauwelijks aanpassen.
De Tweed Water Spaniel-honden waren zo energiek dat ze de vissers de hele dag hielpen bij het vissen, maar ze werden niet snel moe. Ze waren werkgedreven en genoten van elk moment totdat ze iets hadden om mee bezig te zijn. Anders zouden ze zich snel vervelen.
Ja, Tweed Water Spaniel was een zeer kindvriendelijk ras. Ze hielden van de genegenheid en zorg die ze van de kinderen kregen. Ze zouden het leuk vinden om met de kinderen te spelen zolang ze plezier hadden. Maar omdat ze groot waren, was het zeer noodzakelijk om de baby's onder toezicht te houden, omdat hun lichaam de peuters gemakkelijk zou uitschakelen, zelfs zonder die bedoeling.
Kortom, het was zeer noodzakelijk om de kinderen en de honden te introduceren, zodat ze vanaf het begin met elkaar konden opschieten.
Tweed Water Spaniel werd voornamelijk gevonden in leverbruine kleur, terwijl ze in enkele zeldzame gevallen in bruine kleur werden gevonden.
Hoogte:De gemiddelde lengte van Tweed Water Spaniel was ergens rond de 20-24 inch (mannelijk) en 20-22 inch (vrouwelijk).
Gewicht:Het gemiddelde gewicht van Tweed Water Spaniel-honden varieerde tussen 55-80 pond (mannelijk) en 45-70 pond (vrouwelijk).
Een moeder Tweed Water Spaniel beviel vroeger van 3-7 puppy's tegelijk.
Hier zijn enkele hondenrassen die veel lijken op de Tweed Water Spaniel:
Volg Doglime voor informatie over andere uitgestorven hondenrassen.
