Calciumoxalaatkristallen die zich in de urine van een hond vormen, kunnen samenklonteren en blaasstenen of urolieten vormen. Deze stenen kunnen de urethra van een hond blokkeren, waardoor zijn vermogen om te plassen wordt belemmerd. Dat is een alarmerend veterinair noodgeval, aangezien een hond die niet kan plassen binnen een paar dagen kan overlijden, hetzij door een urinewegvergiftiging of door een blaasruptuur.
Oorzaken
Hypercalciurie, de aanwezigheid van te veel calcium in de urine, kan de vorming van calciumoxalaatkristallen of -stenen veroorzaken. Hoewel de oorzaak hiervan onduidelijk is, ontstaat hypercalciurie wanneer de nieren niet genoeg calcium afscheiden of het skelet van de hond te veel absorbeert.
Aangetaste rassen
Hoewel elke hond calciumoxalaatkristallen of blaasstenen kan ontwikkelen, komt het vaker voor bij bepaalde rassen. Deze omvatten de bichon frise, shih tzu, Lhasa apso, Yorkshire terrier, dwergschnauzer en miniatuurpoedel. Mannetjes vormen de overgrote meerderheid van de honden die calciumoxalaatkristallen ontwikkelen. Andere soorten kristallen komen vaker voor bij verschillende rassen.
Symptomen
Als uw hond last heeft van calciumoxalaatkristallen of -stenen, kunt u bloed in zijn urine opmerken. Hij kon zich inspannen om te plassen. Als de steen een obstructie veroorzaakt, spant uw hond zich in om te plassen en heeft hij duidelijk pijn. Hij likt aan zijn geslachtsdelen en kan huilen of jammeren van de druk.
Behandeling
Een verandering in voeding lost soms struvietstenen op. Dat is niet het geval bij calciumoxalaatstenen. Als uw hond stenen in zijn blaas of urethra heeft, moeten deze waarschijnlijk operatief worden verwijderd. Uw dierenarts kan niet zeggen wat voor soort stenen uw hond hindert zonder een monster voor analyse. Als uw hond last heeft van stenen maar niet verstopt is, kan uw dierenarts een urohydro-voortstuwing uitvoeren, die bestaat uit het wegspoelen van de stenen via een katheter. Dit werkt alleen met kleine steentjes.
Preventie
Geef uw hond nooit calciumsupplementen zonder veterinaire goedkeuring. Zodra honden calciumoxalaatkristallen en -stenen ontwikkelen, lopen ze een groter risico om ze opnieuw te ontwikkelen na chirurgische verwijdering. Om herhaling te voorkomen, zal uw dierenarts een dieet van blikvoer voorschrijven met een laag natrium-, eiwit- en oxalatengehalte. Een dergelijk dieet zou de urine-pH-waarden tussen 6,5 en 7,5 moeten houden, volgens de Merck Veterinary Manual. Uw dierenarts moet de urine van uw hond om de paar maanden testen om er zeker van te zijn dat het dieet helpt om de pH van de urine binnen het juiste bereik te houden.
Door Jane Meggitt
Referenties
Veterinaire partner:oxalaatblaasstenen (hond)
VCA Dierenziekenhuizen:calciumoxalaatblaasstenen bij honden
Universiteit van Minnesota Minnesota Urolith Center:calciumoxylaat uroliths bij honden [PDF]
petMD:Kristallen in de urine van honden
Veterinair handboek van Merck:urolithiasis bij kleine dieren
Over de auteur
Jane Meggitt is al meer dan 20 jaar schrijver. Naast rapportage voor een grote krantenketen, is ze gepubliceerd in "Horse News", "Suburban Classic", "Hoof Beats", "Equine Journal" en andere publicaties. Ze heeft een Bachelor of Arts in het Engels van de New York University en een Associate of Arts van de American Academy of Dramatics Arts, New York City.
