De Anatolische Herdershond is een grote hond die oorspronkelijk uit Turkije komt. De naam Anatolisch is afgeleid van de plaats Anatolië waar het vandaan komt. Ze werden gefokt om vee te bewaken of te beschermen. Hoewel ze nu een geweldige gezinsgenoot zijn die hun mensen en eigendommen fel beschermt.
De gemiddelde lengte van de Anatolische herder is 26-29 inch en ze kunnen 80 tot 150 pond wegen. Ze lijken brutaal te zijn met een gespierd lichaam en een sterk hoofd met kleine ogen die goud of bruin van kleur zijn. De oren zijn hangend en V-vormig. De vacht is slechts 2,5 cm lang met een dichte ondervacht. De gemiddelde levensduur van Anatolische herder is tussen de 10-13 jaar.
Het temperament van de Anatolische herdershond is zeer loyaal, beschermend en toegewijd. Ze hebben een hoog beschermend instinct en zijn altijd alert op eventuele bedreigingen die hun familie, eigendom of zelfs andere huisdieren overkomen. Ze zijn buitengewoon toegewijd aan hun mensen en blijven hen hun hele leven beschermen tegen elke vorm van gevaar of schade.
Als rustige en kalme hond houdt Anatolische herder niet van harde geluiden. Dus als reactie daarop zullen ze naar het geluid gaan blaffen en agressief gedrag vertonen. Ze zijn natuurlijke kuddebeschermers en Anatolische beschermen alle huisdieren die in huis zijn als zijn eigen mensen. Ze jagen op dieren die geen deel uitmaken van zijn kudde.
Anatolian Shepherd houdt van het gezelschap van mensen en vindt het heerlijk om de hele dag met ze te spelen. Als ze echter voor langere tijd alleen worden gelaten, zullen ze destructief gedrag vertonen en hebben ze de neiging om veel te blaffen, waardoor de huizen om hen heen worden gestoord.
Anatolisch is een groot ras met een hoge neiging om te werken en ze zijn niet geschikt voor appartementen. Ze hebben een grote ruimte nodig omdat ze territoriaal zijn en de activiteit om hen heen willen inspecteren om er zeker van te zijn dat hun kudden veilig zijn. Ze moeten dus in een huis worden gehouden waar ze een grote ruimte hebben om rond te dwalen en voor de bewegingen van buitenstaanders te zorgen. Houd het gebied echter omheind, omdat ze iets kunnen vermoeden en dat ding kunnen achtervolgen waardoor ze schade kunnen oplopen.
De Anatolische herder is een zeer intelligente, loyale en alerte werkhond. Ze zijn altijd oplettend en zien zichzelf als hun plicht om voor hun mensen en kuddes te zorgen.
Anatolische herder is vriendelijk, speels en kalm tegenover zijn familie en huisdieren, maar met buitenstaanders zijn ze niet zo gastvrij. Ze hebben een natuurlijk instinct om buitenstaanders te verdenken en hun kudden tegen hen te beschermen.
Het trainen van een Anatolische herder is niet zo moeilijk als ze snel, slim en gehoorzaam zijn. Ze zullen alle commando's die je zegt leren en opvolgen, maar alleen als je een zelfverzekerde leider bent. Een beginnende leider moet beter overleggen met een ervaren trainer die het gedrag van Anatolische Herder kent. Om leiderschap te vestigen, moet je zelfverzekerd en zachtaardig zijn.
Anatoliër kan overmatig blaffen als ze vreemden of huisdieren zien naderen. Hoewel hun natuurlijke beschermende gedrag niet kan worden getraind, kun je ze echter trainen om te stoppen wanneer het wordt opgedragen.
Anatolische herder is erg vriendelijk, aanhankelijk en beschermend voor kinderen van hun eigen familie. Ze kunnen echter niet zo goed opschieten met de kinderen buiten het gezin. Dus, terwijl je Anatolische herder meeneemt in het park voor een wandeling, neem hem dan aan de lijn. Houd altijd toezicht op hen terwijl ze zich in de plaats vol kinderen bevinden.
Anatoliër is een natuurlijke beschermer van zijn kudden, mensen en hun eigendommen. Dus als hij enig gevaar op hen af ziet komen, zal hij waarschijnlijk agressie tonen. Ze zijn echter geen moordenaar of jager, dus zullen ze de overtreder waarschuwen door te blaffen en te grommen. Maar als al zijn waarschuwingen niet slagen, kan hij de indringer bijten en verwonden.
Anatolische herder is erg achterdochtig en gereserveerd tegenover vreemden. Ze houden er niet van dat vreemden hen naderen of hun territorium oversteken. Ze zijn op hun hoede voor mensen van buitenaf en hebben de neiging om te blaffen als ze hen zien.
Anatolische herder moet als puppy voor veel mensen worden gesocialiseerd om ervoor te zorgen dat ze niet blaffen tegen elke persoon die langskomt of hen benadert.
Als u een onervaren eigenaar bent of voor het eerst een hondenbezitter bent, moet u het idee uit uw hoofd krijgen om een Anatolische herder mee naar huis te nemen. Deze hond is echter voor een ervaren eigenaar die dit ras waardeert en zijn potentieel kent. Aangezien Anatolian geen huishond is, moet je hem alleen nemen als je een groot omheind gebied hebt.
