Anatolische herder, ook wel bekend als de Kangal, is een groot hondenras dat is gefokt om te bewaken. Ze zijn een liefdevol en zachtaardig ras met familie, maar wantrouwend tegenover vreemden.
Anatolische herder is een groot hondenras dat hun ontwikkeling en rijpingsproces traag maakt. Hier is een artikel waarin u het gedrag van de puppy's kunt leren kennen en manieren kunt vinden om voor hen te zorgen.
De pasgeboren Anatolische herder is volledig doof, blind en tandeloos. Het zijn fragiele kleine puppy's die volledig afhankelijk zijn van hun moeder voor elke activiteit, van lichaamswarmte tot poepen. Omdat ze zelf geen warmte kunnen genereren, houdt de moeder ze warm door ze tegen haar lichaam aan te laten stapelen. De moeder likt hun buik om ze te stimuleren te poepen, omdat ze niet zelfstandig kunnen plassen of poepen.
De puppy's krijgen alleen moedermelk omdat hun tanden nog niet zijn ontwikkeld en de melk rijk is aan antilichamen die hen helpen beschermen tegen elke vorm van ernstige ziekte.
De eerste twee weken van de pups zijn erg delicaat. Ze zijn afhankelijk van hun moeder en kunnen niets alleen. Ze hebben voldoende slaap nodig voor hun groei en ontwikkeling. Anatolische herder-puppy's staan alleen op om te eten en de resterende tijd slapen ze. Tegen het einde van de tweede week kun je zien dat ze het dubbele lichaamsgewicht en de lengte bereiken.
Na 10-12 dagen beginnen de puppy's hun ogen te openen, maar ze hebben nog steeds een levendig zicht. Tegen het einde van de tweede week beginnen ze geluid uit de omgeving te horen. Hoewel ze niet goed kunnen lopen, kun je ze nog steeds zien worstelen en wiebelen.
Dit is een zeer belangrijke fase in het leven van elke puppy, inclusief de schattige puppy's van de Anatolische herder. Dit is de periode waarin ze kennismaken met de hondenwereld. Ze kunnen voor het eerst hun moeder en nestgenoten horen, zien en voelen. Ze beginnen te spelen en rennen met hun nestgenoten. Je kunt ze zien hoe ze hun eigen vocabulaire vormen door te blaffen, janken en jammeren om met hun moeder en nestgenoten te communiceren.
Je ziet hun tanden groeien en de puppy's beginnen vast voedsel van hun moeder te proeven. De moeder zorgt voor hun gedrag en leert ze manieren en discipline. Tussen de 6e en de 8e week moeten ze hondenziektevaccinatie krijgen.
Een van de belangrijke en noodzakelijke perioden in het leven van puppy's is de socialisatiefase. Dit is het moment waarop ze de buitenwereld moeten leren kennen. Neem ze mee naar buiten in een park, maar aan de lijn, zodat ze niet rondrennen. Stel ze bloot aan verschillende mensen en andere huisdieren, zodat ze met ze kunnen opschieten en niet agressief of verlegen worden in de buurt van mensen.
De Kangal-pups wegen in de 8e week ongeveer 20 pond. Ze zijn ondeugend en ondeugend op deze leeftijd, dus er moet een op beloning gebaseerde training worden gestart. Begin met een basis gehoorzaamheidstraining door ze te belonen met heerlijke traktaties en veel lofzang om ze te motiveren.
Uw puppy's moeten tussen 12 en 16 weken de vaccinatie tegen het adenovirus, DHPP, parvovirusinfectie en medicatie tegen hartworm krijgen. Tussen 12 en 24 weken moeten ze de rabiësvaccinatie krijgen.
Omdat de Anatolische herder langzaam rijpt, bereikt hij het juveniele stadium pas op een leeftijd van 5-10 maanden. Ze beleefden hun eerste loopsheid in 9-13 maanden, wat laat is in vergelijking met kleinere hondenrassen. Echter, fokken en paren rond de eerste loopsheid is niet goed voor de gezondheid van de pup. Daarom is dit het moment dat je voor ze zorgt en fokken en paren vermijdt.
De Kangal krijgt alle ontwikkelde tanden en kan gedurende deze tijd vast puppyvoer eten. Ze moeten gezond voedsel krijgen met voldoende beweging.
Tegen die tijd hebben uw puppy's van de Anatolische herder hun puppygezicht verloren en zijn ze volwassen geworden. Ze hebben nog steeds wat ondeugend en puppygedrag in zich, wat tijd kost om te gaan. Dit is het perfecte moment om je Anatolische herder in te schrijven voor behendigheid.
De rabiësvaccinatie moet worden gegeven tussen 12 en 24 maanden na een aanbeveling van de dierenarts voor die tijd. Voorzie ze van de benodigde supplementen en complete uitgebalanceerde diëten. Voed ze op in een fijne en liefdevolle omgeving, anders kunnen ze opgroeien tot agressieve volwassenen.
