Je ligt in bed na een lange dag werken en probeert in slaap te vallen. Net als je begint af te drijven, schrik je wakker van het gerinkel van halsbandlabels terwijl je hond zijn hoofd schudt. Na een paar seconden te hebben geschud, komt je hond eindelijk tot rust, en jij ook ... totdat de volgende ronde van hoofdschudden weer begint.
Dit patroon herhaalt zich keer op keer, om de paar minuten. Naarmate de nacht vordert, verandert je ergernis in bezorgdheid en begin je je zorgen te maken over wat dit gedrag zou kunnen veroorzaken.
Lees verder om meer te weten te komen over waarom honden hun hoofd schudden en wat u kunt doen om te helpen.
Honden schudden om verschillende redenen hun hoofd en het is niet altijd abnormaal gedrag. In sommige contexten is hoofdschudden volledig voorspelbaar en te verwachten. Veel honden schudden hun hoofd wanneer ze voor het eerst wakker worden, net zoals we de neiging hebben om uit te rekken als we uit bed komen.
Honden hebben ook de neiging om hun hoofd te schudden als ze met speelgoed spelen of opgewonden zijn. Sommige honden doen zelfs een full-body shake, beginnend bij het hoofd en zich helemaal langs het lichaam tot aan de staart uitstrekkend. Ze kunnen ook hun hoofd schudden als ze nat worden van een bad of van zwemmen. Af en toe het hoofd schudden is niets om je zorgen over te maken.
Overmatig hoofdschudden heeft echter vaak een onderliggende medische oorzaak. Als uw hond herhaaldelijk en vaak zijn hoofd schudt, vooral als dit een verandering is van zijn normale gedrag, is het belangrijk om de oorzaak van het abnormale hoofdschudden te achterhalen.
De meest voorkomende oorzaak van abnormaal hoofdschudden bij honden is een ontsteking van de oren, otitis genaamd. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van otitis, die elk verschillen in hun behandeling en langetermijnbeheer. Laten we ze verder verkennen.
Oorontstekingen zijn een relatief veel voorkomend probleem bij honden. Ze komen voor wanneer bacteriën of gisten (die altijd in de omgeving aanwezig zijn) zich tot een buitensporig niveau in de gehoorgang vermenigvuldigen. Infectie kan optreden in de binnen-, midden- of uitwendige gehoorgang, hoewel infecties van de uitwendige gehoorgang (otitis externa) het meest voorkomen bij honden. Factoren die een hond vatbaar kunnen maken voor het ontwikkelen van otitis externa zijn onder meer overmatig vocht in de gehoorgang, allergieën en endocriene ziekten (zoals hypothyreoïdie).
Oormijten kunnen oorontstekingen veroorzaken, maar komen bij volwassen honden relatief weinig voor. Ze komen vaker voor bij puppy's, vooral puppy's die zijn gehuisvest in een drukke omgeving die nauw contact met andere honden bevordert. Oormijten zijn microscopisch kleine parasieten die in de gehoorgang leven en ernstige irritatie en ongemak veroorzaken bij aangetaste honden.
Vreemde voorwerpen, zoals graszaden, vinden af en toe hun weg naar de gehoorgang van een hond. Als dit gebeurt, kunnen ze aanzienlijke irritatie en ontsteking veroorzaken, waardoor een hond zijn hoofd schudt en andere tekenen van ongemak vertoont.
Elke wond aan het oor kan irritatie en hoofdschudden veroorzaken. Trauma kan een externe bron hebben (zoals een bijtwond van een andere hond), of het kan worden veroorzaakt door zelftrauma (een hond die aan zijn oor krabt en een verwonding aan zijn teennagel veroorzaakt).
Als een hond zijn hoofd schudt zonder oorontsteking of andere zichtbare afwijkingen, kunnen allergieën de oorzaak zijn. Veel honden zijn allergisch voor ingeademde allergenen, zoals boompollen, onkruid, grassen, schimmels, enz. Andere honden zijn allergisch voor eiwitten in hun voedsel, zoals rundvlees of kip. Beide soorten allergieën kunnen leiden tot ontstekingen in de gehoorgangen.
Hoewel oorinfecties, oormijten, vreemde voorwerpen, oortrauma en allergische otitis zeker de meest voorkomende oorzaken zijn van hoofdschudden bij honden, kunnen er ook andere oorzaken zijn.
Elke ziekte die het oor aantast, inclusief zeldzame auto-immuunziekten en gegeneraliseerde huidproblemen, kan leiden tot hoofdschudden.
In zeldzame gevallen kan het schudden van het hoofd van uw hond zelfs een andere oorzaak hebben dan oor- of huidziekte. Het bepalen van de oorzaak van het schudden van het hoofd van uw hond vereist een grondige veterinaire opwerking.
Een nieuw begin van aanhoudend hoofdschudden bij een hond zou moeten leiden tot een bezoek aan de dierenarts. U hoeft niet per se meteen naar de spoeddierenarts te gaan, omdat een enkele episode van hoofdschudden een milde oorzaak kan hebben (zoals een insectenbeet). Als het hoofdschudden echter aanhoudt, wilt u uw hond binnen een tot twee dagen laten onderzoeken.
Een hond die krachtig en langdurig met zijn hoofd schudt, kan zijn oor zelfs beschadigen. Bloedvaten in het oor kunnen barsten, de oorschelp (oorflap) vullen met bloed en resulteren in een aandoening die een auditief hematoom (oorhematoom) wordt genoemd. De oorschelpen kunnen ook beschadigd raken door de kracht waarmee ze het hoofd en de nek van uw hond raken, wat leidt tot korsten en wonden op de oren.
Als het schudden van het hoofd van uw hond wordt veroorzaakt door een oorontsteking, is een vroege behandeling effectiever en zal deze tot een snellere oplossing leiden. Het uitstellen van de behandeling zal niet alleen het ongemak van uw hond verlengen, het kan de oorontsteking van uw hond ook uitdagender en duurder maken om te behandelen.
Uw dierenarts zal waarschijnlijk beginnen met het uitvoeren van een grondig lichamelijk onderzoek, op zoek naar andere tekenen van ziekte of ziekte. Vervolgens zal uw dierenarts zich concentreren op de oren van uw hond. Ze zullen de oorschelpen (uitwendige oorkleppen) van uw hond grondig onderzoeken, op zoek naar wonden, ontstekingen en andere afwijkingen. Vervolgens zullen ze een otoscopisch onderzoek uitvoeren, waarbij een otoscoop (een instrument dat is ontworpen om de gehoorgang te evalueren) wordt gebruikt om een vergroot beeld te krijgen van de gehoorgangen en het trommelvlies van uw hond. Het otoscopische onderzoek stelt uw dierenarts in staat om te zoeken naar ontstekingen van de gehoorgangen, vuil in de gehoorgangen en eventuele afwijkingen die verband houden met het trommelvlies.
Als uw dierenarts enig bewijs van otitis ziet of anderszins een aandoening vermoedt die de oren van uw hond aantast, wordt waarschijnlijk een oorcytologie aanbevolen. Deze test omvat het verwijderen van een klein stukje vuil uit de gehoorgang met een wattenstaafje en vervolgens dat vuil onder de microscoop onderzoeken. Een oorcytologie kan uw dierenarts vertellen of uw hond oormijt, een bacteriële infectie of een schimmelinfectie in de oren heeft. Als ontstekingscellen worden gevonden in afwezigheid van een infectie, kan dit wijzen op de aanwezigheid van allergische ontsteking.
Zodra uw dierenarts de oorzaak van de oorontsteking van uw hond heeft vastgesteld, wordt een behandeling voorgeschreven. De meeste oorinfecties worden behandeld met voorgeschreven oorreinigers en actuele medicatie. Orale medicatie kan ook worden voorgeschreven, vooral bij honden met onderliggende allergieën.
Sommige actuele medicijnen worden toegepast door een dierenarts in de dierenkliniek. Dit verlicht het gedoe dat u de oren van uw hond thuis moet mediceren, maar vereist dat u elke één tot twee weken terugkomt voor vervolgbehandelingen totdat de infectie is verdwenen. Andere behandelingen zijn ontworpen om een of twee keer per dag door de eigenaar van een hond thuis te worden toegediend. Uw dierenarts zal met u praten over welke behandeling het beste is voor uw hond en u instructies geven voor het voltooien van de behandelingskuur van uw hond. Indien nodig kan een veterinaire technicus demonstreren hoe u de oren van uw hond schoonmaakt en medicamenten geeft. Er zal waarschijnlijk een nieuwe controleafspraak worden gepland, zodat uw dierenarts ervoor kan zorgen dat de infectie is verdwenen.
Als het otoscopisch onderzoek van uw hond en de oorcytologie geen tekenen van otitis vertonen, zal uw dierenarts met u praten over verdere aanbevolen tests om de oorzaak van het schudden van het hoofd van uw hond vast te stellen.
Verwante voorwaarden
