Je zou kunnen denken dat na meer dan 20 jaar van vooruitgang in de richting van een dieper en meer wetenschappelijk begrip van hondentraining en -gedrag in het hondentrainingsvak, alle mythen over alfa/dominantie in de zonsondergang zouden zijn verdwenen. Helaas zou je het mis hebben. Veel te veel trainers promoten nog steeds de ouderwetse "je moet ze laten zien wie de baas is" -benadering van training, en veel te veel zorgzame maar misleide hondenbezitters geloven ze nog steeds. De onlangs gelanceerde "nieuwe" Cesar Millan-show van Nat Geo is hier een duidelijk bewijs van.
"Dominantie" is een legitieme constructie in de gedragswereld. Het gaat er echter niet om wie de ander met kracht tegen de grond kan drukken, hem bij zijn nekvel kan schudden of hoger op het meubilair kan zitten. Het gaat gewoon om prioriteitstoegang tot een wederzijds gewenste bron.
Dit gebeurt vaker wel dan niet vreedzaam. Er komen bijvoorbeeld twee honden op een bot. De eerste hond zegt (met lichaamstaal natuurlijk):"Goh, ik wil dat bot hebben!" De tweede hond zegt:"Oh, maar ik wil dat bot echt hebben!" De eerste hond trekt zich terug en de tweede hond krijgt het bot. De tweede hond was dominant in die interactie. Hij kan wel of niet dominant zijn in de volgende.
Hoewel stabiele sociale groepen de neiging hebben om een soort hiërarchie te ontwikkelen, werken sociale groepen voornamelijk vanwege eerbied, niet vanwege dominantie. Bereidheid tot uitstel vermijdt conflicten, en conflicten in sociale groepen zijn niet gezond voor het voortbestaan van de groep - het kan letsel en de dood van individuen veroorzaken, evenals schade aan het sociale weefsel.
In het bovenstaande scenario werd een conflict vermeden omdat hond nummer één bereid was te zeggen:"Oké, je wilt het echt, je kunt het hebben!" Een hond (of ander organisme) die consequent agressie gebruikt in plaats van gezonde en passende communicatiesignalen, is een pestkop die het welzijn van anderen in de sociale groep bedreigt. Hondentrainers die nog steeds ouderwetse, op dominantie gebaseerde trainingstheorieën en -methoden gebruiken en promoten, zijn gewoon dat:pestkoppen.
Sociale groepen bestaan uit soortgenoten - leden van dezelfde soort. Hoezeer we ze ook als leden van onze familie beschouwen, we zijn geen soortgenoten van onze honden - we zijn een geheel andere soort, wat het ontkrachte idee dat we onszelf als 'alfa' moeten vestigen, nog meer in twijfel trekt.
De mythe van de alfawolf
De foutieve benadering van sociaal gedrag van honden, bekend als dominantietheorie, is ontstaan in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw met de Zwitserse gedragswetenschapper Rudolph Schenkel. Bij het observeren van in gevangenschap levende wolven in een dierentuin, concludeerde de wetenschapper dat wolven in een roedel vechten om dominantie te krijgen en dat de winnaar de alfawolf is.
Schenkel's observaties van het gedrag van wolven in gevangenschap werden ten onrechte geëxtrapoleerd naar het gedrag van wilde wolven en vervolgens naar gedomesticeerde honden. Er werd gepostuleerd dat wolven constant in concurrentie waren voor een hogere rang in de hiërarchie en alleen de agressieve acties van het alfamannetje en het vrouwtje hielden de kanshebbers in bedwang.
Het eerste probleem is, dat is niet normaal wolven gedrag. Zoals David Mech in de inleiding tot zijn studie van wilde wolven aangaf:"De pogingen om informatie over het gedrag van groepen niet-verwante wolven in gevangenschap toe te passen op de familiale structuur van natuurlijke roedels hebben geleid tot aanzienlijke verwarring. Een dergelijke benadering is analoog aan het proberen conclusies te trekken over de dynamiek van menselijke families door mensen in vluchtelingenkampen te bestuderen. Het concept van de alfawolf als een 'tophond' die een groep landgenoten van dezelfde leeftijd regeert, is bijzonder misleidend."
Wat we nu weten, dankzij Mech en anderen, is dat een wolvenroedel in het wild een familie is, bestaande uit een gepaard paar en hun nakomelingen van de afgelopen één tot drie jaar. Soms komen er twee of drie families bij elkaar. Naarmate het nageslacht volwassen wordt, verspreiden ze zich uit de roedel; de enige lange termijn leden van de groep zijn het kweekpaar. In gevangenschap daarentegen worden niet-verwante wolven gedwongen om vele jaren samen te leven, waardoor er spanningen ontstaan tussen volwassen volwassenen die niet voorkomen in een natuurlijke, wilde roedel.
Het tweede probleem is dat dit allemaal niets te maken heeft met hondengedrag. Honden zijn geen wolven. De meeste van onze honden metgezellen leven niet in stabiele familiale groepen, maar worden willekeurig geadopteerd in verschillende huizen, soms (helaas) meerdere huizen gedurende hun leven. Proberen conclusies over wolvengedrag toe te passen op ons begrip van hondengedrag is gewoon een oefening in zinloosheid, die gegarandeerd leidt tot ongepaste en ineffectieve trainingsmethoden. Honden zijn geen wolven.
Dus wat doe je als je een hond hebt die lijkt alsof hij je wereld probeert te regeren? Om te beginnen kun je je perspectief veranderen.
Alle levende wezens doen wat werkt. Het gedrag dat op je overkomt als een potentiële machtsgreep zijn gewoon zijn pogingen om de wereld voor hem te laten werken.
Een basistrainingsprogramma voor goede manieren (met natuurlijk krachtvrije methoden) zal een uitstekende basis leggen voor communicatie en begrip tussen u en uw hondvriend.
Deze strategieën zullen helpen:
Het agressieve gedrag van een hond wordt maar al te vaak ten onrechte gezien als de pogingen van een hond om "alfa" te zijn. Dat is niet wat het is. De meest voorkomende presentatie van agressie bij honden is angstgerelateerde of defensieve agressie. Hoewel er veel redenen zijn waarom een hond defensief agressief kan zijn, is het logisch dat een hond die willekeurig en onvoorspelbaar is gestraft voor normaal hondengedrag, zoals proberen door een deur te lopen of zijn waardevolle bezittingen te beschermen, defensief kan worden.
Met de uiterst zeldzame uitzondering van idiopathische agressie, wordt agressie over de hele linie veroorzaakt door stress. Een hond die wordt blootgesteld aan alfarollen en ander onredelijk en ongepast menselijk gedrag, is zeer waarschijnlijk gestrest.
De eerste stap om met zijn defensieve agressie om te gaan, is te stoppen met wat het ook is waardoor hij agressief reageert. Vind manieren om hem te laten doen wat jij wilt dat hij doet zonder geweld of dwang te gebruiken. Het doel is bereidwillige samenwerking - en er zijn tegenwoordig tal van effectieve, hondvriendelijke tactieken voor u beschikbaar, onderwezen en beoefend door trainers met behulp van moderne gedragsaanpassingstechnieken, tot uw beschikking.
Als op positieve bekrachtiging gebaseerde trainingstechnieken de agressie aanzienlijk verminderen of elimineren, kunt u doorgaan met uw trainingsprogramma om de communicatie en relatie te verbeteren. Als de agressie aanhoudt, zoek dan de hulp van een gekwalificeerde, geweldloze professional om je te helpen de agressie aan te passen en de relatie te herstellen.
Hier zijn goede bronnen voor het vinden van gekwalificeerde force-free professionals:
Heb je ooit een cursus gevolgd bij een hondentrainingsprofessional die "hondvriendelijke" technieken gebruikt en verbaasd was over hoe gemakkelijk ze je hond konden laten begrijpen en doen wat ze wilden dat hij deed? Dit is niet omdat ze "hondenfluisteraars" zijn of speciale "energie" hebben. Het is omdat ze:
Als uw hond gedrag vertoont dat u zorgen baart en de basistraining en managementstappen deze niet oplossen, zoek dan de hulp van een gekwalificeerde gedragsdeskundige om u te helpen oplossingen te vinden met behulp van methoden die een relatie tussen u en uw hond behouden die is gebaseerd op wederzijds vertrouwen en bereidwillige samenwerking.
Honden en mensen hebben al minstens 15.000 jaar hechte relaties, waarbij huidig onderzoek suggereert dat de domesticatie van onze honden metgezellen wel 40.000 jaar terug kan gaan. Je zou kunnen denken dat als ze gebonden en vastbesloten waren om het over te nemen, het eeuwen geleden zou zijn gebeurd. Het is echt tijd om onze honden niet langer als tegenstanders te zien en gewoon te ontspannen en te genieten van het leven met hen als onze coöperatieve partners en metgezellen.
Alfa-foutenWe willen je herinneren aan alle tekortkomingen in de volgende absurde – maar potentieel zeer schadelijke – mythes over alfa/dominantie over onze relaties met onze honden die nog steeds de ronde doen in de hondenwereld:
U moet een "Alpha-rol" (of "scruffshake" of "hangend") gebruiken om het alfagedrag van uw hond te "corrigeren". Dit is waarschijnlijk een van de meest schadelijke en gevaarlijke mythen. Wanneer je een hond ziet "opstaan" naar een andere, biedt die hond vrijwillig een verzoeningsgedrag aan om conflicten te vermijden of onschadelijk te maken. Wanneer u daarentegen uw hond agressief op haar rug dwingt, is het enige dat u doet ofwel uw hond intimideren om te stoppen - of haar te provoceren om terug te vechten. In beide gevallen kan het ernstige, mogelijk onherstelbare schade toebrengen aan de relatie tussen hond en mens en kan het aanzienlijke verwondingen of zelfs de dood van de hond veroorzaken. Alleen maar. niet doen. Doen. Het.
Je moet altijd eten voordat je hond het doet. Dit is gebaseerd op de misvatting dat de "alpha" altijd eerst eet. Dit is niet het geval. Hoewel een assertiever lid kan kiezen voor prioriteitstoegang tot een bron, is dit niet altijd het geval.
Je moet eerst door deuropeningen. In werkelijkheid gaat de groepsleider van de hond (als die er is) niet altijd eerst. Misschien willen we onze honden trainen om te wachten tot we door de deur gaan om veiligheidsredenen en algemene beleefdheid, maar laat je niet misleiden - het gaat niet om dominantie.
Als u uw hond op het meubilair laat slapen, wordt hij dominant. Deze mythe heeft te maken met het absurde idee dat de alfa te allen tijde fysiek hoger moet staan dan andere groepsleden en dat het toelaten van honden op het meubilair hen teveel "status" geeft. Je hebt het volste recht om je honden om andere redenen van levensstijl niet op meubels toe te staan, maar koop niet in de "status" -rommel.
Je moet niet met je hond trekken - of, als je dat doet, moet je hem niet laten winnen. Trekken is eigenlijk een geweldig spel om je hond te leren beleefd te handelen als ze iets in haar mond heeft - maar dit gaat over veiligheid, niet over dominantie. (Zie "Regels voor het spelen van sleepboot", december 2016.)
U heeft recht op alles wat uw hond heeft en u dient dit regelmatig te demonstreren. Sommige mensen geloven echt dat je het voer, speelgoed, botten, mand of iets anders van je hond moet kunnen wegnemen zonder enige weerstand van haar. Maar het bewaken van hulpbronnen is een natuurlijk, normaal gedrag. Organismen die hun bezittingen (voedsel, water, huis) niet beschermen, zullen sterven. Het is van grote waarde om onze honden te leren hun bezittingen met ons te delen en ontspannen te zijn wanneer we in de buurt van hun waardevolle spullen zijn, maar dat geeft ons niet het recht om zomaar alles en nog wat van hen af te nemen op een bevlieging. (Zie "Een bronbewaker wijzigen", april 2020.)
Uw hond moet alles verdienen wat hij van u krijgt. Volgens de stroming "Niets in het leven is gratis" moet alles wat uw hond wil, worden verdiend om haar lagere status te behouden. Hoewel ik een "Say Please" -gedrag aanmoedig (mijn hond zit om iets te "vragen"), gaat het alleen om beleefde manieren, niet om mijn dominantie over mijn hond. En sommige dingen in het leven zijn vrij! Mijn honden hoeven niet altijd iets te doen om mijn huisdieren en kussen te verdienen.
Als u zich niet opstelt als de leider van de alfa/roedel, zal uw hond de rol op zich nemen. Nou, aangezien het hele alfa/pack leader-ding verkeerd is, heeft deze geen zin. Structuur, regels en consistentie zijn belangrijk; ze helpen een hond zijn omgeving te begrijpen. Maar het gaat er niet om een alfa te zijn; het gaat om eenvoudige goede manieren als je met anderen samenwoont!
Als uw hond in uw pad ligt, moet u de hond verplaatsen of over haar heen stappen. De implicatie hier is dat als je om je hond heen loopt, je haar uitstelt en haar daardoor de controle geeft. Dit is gewoon absurd! Er is niets mis met beleefd zijn. Verdorie, ik wed dat zelfs de president van de Verenigde Staten soms mensen rondloopt die op zijn pad staan, en ik betwijfel oprecht of hij ooit over hen heen stapt!
Je moet nooit achteruitgaan of wegkijken van een "staarwedstrijd" met je hond. Oh mijn. Dit is een uitstekende manier om in het gezicht gebeten te worden! In de hondenwereld is een directe, harde blik een bedreiging. Ik zie veel honden met agressief gedrag in mijn gedragsconsultatiepraktijk, en als een hond me een harde blik geeft, de allereerste eerste wat ik doe is wegkijken om de spanning te verminderen en haar een betere optie te geven dan haar agressieve daden te laten escaleren. Honden gebruiken veel gedrag, waaronder een harde blik, om anderen te waarschuwen om achteruit te gaan en ze wat ruimte te geven. Als je hun minder agressieve waarschuwingen negeert, kunnen ze zich gedwongen voelen om hun gedrag te intensiveren. Als je van plan bent terug te staren, zorg er dan voor dat je medische verzekering actueel is.
U moet uw hond straffen voor het grommen, grommen of het tonen van humeurigheid naar u, andere mensen of andere honden. Nogmaals, dit gaat volledig voorbij aan het feit dat al deze waardevolle communicatie met honden de inspanningen van uw hond zijn om u te vertellen dat ze zich niet op haar gemak voelt. Het is niet haar poging om jouw wereld te regeren. Ze doet haar uiterste best om je te vragen afstand te nemen en haar wat ruimte te geven, om niet om je te bijten. Haar straffen voor deze signalen zal haar waarschijnlijk dwingen tot agressievere communicatie, zoals bijten. Stop in plaats daarvan met datgene wat haar ongemak bezorgt, en doe het ofwel niet meer of zoek uit hoe je haar kunt helpen zich er prettig bij te voelen.
Je moet (X) doen, want zo doen moederhonden (of wolven) het. 1) Waarschijnlijk niet, en 2) zelfs als dat zo is, zijn we niet moederhonden of wolven en zijn waarschijnlijk erg onhandig en ineffectief in het communiceren van wat andere honden communiceren.
Honden moeten leren dat ze honden zijn. Ernstig? Denken we echt dat honden niet weten dat ze honden zijn en dat wij mensen zijn?
Laat uw hond niet zien dat u zijn zindelijkheidstrainingongevallen opruimt. Volgens de mythe zou de hond, als de hond getuige zou zijn van het opruimen van de mens, denken dat die mens de dienaar is. Dit is een relatief onschuldige mythe, maar... serieus? Waar halen mensen dit spul vandaan?
