Volgens de legende huilen honden graag bij het zien van een volle maan. In werkelijkheid huilen sommige honden veel vaker dan dat. Als eigenaren van honden met een voorliefde voor gehuil, krabben we ons achter de oren en vragen we ons af waar het in hemelsnaam allemaal om draait. Een hondengehuil is een bijzonder treurig geluid. Is uw hond gewoon zijn verdriet aan het uiten? Wat is de motivatie achter al het lawaai? Als je een Bullmastiff bezit die graag huilt, ben je waarschijnlijk meer perplex dan de meesten. Bullmastiffs staan bekend als een overwegend stil ras, en je begint je af te vragen of je een defect exemplaar hebt omdat de jouwe allesbehalve stil is. Een grondige studie van het gedrag van honden kan ons helpen om de motivaties achter de activiteiten van onze honden die ons vaak in verwarring brengen, het beste te begrijpen. Aangezien het gedrag van honden zijn wortels vindt in logica, dient het gehuil van uw hond waarschijnlijk een doel dat voor hem volkomen logisch is. Hoogstwaarschijnlijk zijn er veel redenen achter de liefde van uw hond om spontaan te zingen. Probeert hij je te vermaken, of heeft hij gewoon iets te zeggen dat alleen kan worden uitgedrukt in een oprecht gehuil?
De Bullmastiff is een ras dat in de 19e eeuw in Engeland is ontwikkeld. Gedurende deze tijd werden aristocratische landgoederen en jachtvelden vaak het slachtoffer van wildstroperij. Hoewel de straffen voor stroperij streng waren, waren stropers bereid hun risico te nemen, waardoor het fokken van een hond noodzakelijk werd om op te treden als bewaker van de gewaardeerde eigendommen van hun eigenaren. De originele Bullmastiff is gefokt met het uithoudingsvermogen om stropers van hun land te verdrijven. Om dit te doen, moest de hond van behoorlijke omvang zijn en toch behendig en moedig. Om de ideale combinatie te bereiken, fokten vroege fokkers selectief Mastiff-lijnen met Bulldogs om een nieuw en onderscheidend ras te creëren dat gelijk is aan het doel waarvoor ze zijn ontworpen. De romp van de originele Bullmastiff was alleen bedoeld om te intimideren. Zijn kracht lag in zijn vermogen om een stroper op afstand te houden zonder de persoon lichamelijk letsel toe te brengen. De American Kennel Club beschrijft het temperament van de Bullmastiff als "Onverschrokken en zelfverzekerd maar toch volgzaam. De hond combineert de betrouwbaarheid, intelligentie en bereidheid om te behagen die nodig is in een betrouwbare gezinsgenoot en beschermer."
De huidige Bullmastiff is de perfecte aanvulling op het gezinsleven en voelt zich net zo op zijn gemak op de bank als in het veld op het werk om het huis van zijn baasjes te bewaken. Gewapend met een grondig begrip van de geschiedenis van het ras, is het gemakkelijk in te zien dat huilen een vaardigheid is die de Bullmastiff weinig voordeel zou opleveren. Als uw Bullmastiff een brul is, waardoor komt dit dan? In zijn eenvoudigste vorm is huilen een middel waarmee onze honden met ons communiceren. Zorgvuldig onderzoek van de context voor het huilen kan ons helpen om de redenen voor het gedrag te bepalen. Sommige honden huilen om hun baasjes te waarschuwen voor de aanwezigheid van gevaar. Deze specifieke motivatie zou in overeenstemming zijn met de geschiedenis van de Bullmastiff als bewaker van huis en haard. Huilen is moeilijk te negeren, en het huilen van een gespierde reus van 120 pond is nog moeilijker te missen. Een stevig gehuil zou potentiële dieven afschrikken en de eigenaar van de hond alarmeren dat zijn eigendom werd aangevallen. Andere honden maken graag een grote "plons" om mensen te laten weten dat ze ter plaatse zijn. Een hond van 120 pond die een kamer binnen klautert, trekt zeker je aandacht, maar een onstuimig gehuil draagt alleen maar bij aan de intensiteit. Hoewel Bullmastiffs over het algemeen geen honden zijn die veel lawaai of lawaai maken, houden sommigen ervan om herrie te maken, en dit kan zijn wat uw hond hoopt te bereiken met zijn huilende razernij.
Huilen kan een activiteit zijn die aandacht zoekt. Als je Bullmastiff huilt, probeert hij je misschien te laten weten dat hij extra genegenheid van je verlangt. Immers, zelfs negatieve aandacht is nog steeds aandacht. Wanneer huilen in deze context wordt aangetoond, kan het worden gekoppeld aan verlatingsangst. Verlatingsangst treedt grotendeels op wanneer de afwezigheid van een gezinslid een hond diep verontrustend maakt. Er volgt veel gedrag, waaronder vernietiging van het huishouden, graven, ontsnappingspogingen, vocalisaties en in extreme gevallen zelfverminking. Als uw Bullmastiff last heeft van verlatingsangst, kan zijn gehuil daarbij een rol spelen. In deze gevallen wordt het gehuil over het algemeen het eerst opgemerkt door uw ongelukkige buren. Als het gehuil van uw hond zijn basis vindt in verlatingsangst, is het verstandig om zowel uw dierenarts als een professionele hondentrainer te raadplegen die gespecialiseerd is in gedragsverandering om u te helpen uw Bullmastiff een positievere benadering te leren van het omgaan met de stress die hij ervaart wanneer u afwezig bent. Luide en doordringende geluiden zoals politiesirenes en krijsende brandalarmen kunnen pijnlijk zijn voor de gevoelige oren van veel honden. Als gevolg hiervan besluiten sommige honden om in natura te reageren. Het gehuil van uw hond kan gewoon een reactie zijn op een geluid dat ze verontrustend of vervelend vinden.
Een voor de hand liggende oorzaak voor het uiten van hondengeluiden omvat natuurlijk pogingen om uw aandacht te vestigen op het feit dat uw Bullmastiff ziek is of pijn heeft. Over het algemeen blijven honden erg stoïcijns als ze pijn hebben, dus als uw hond huilt als gevolg van een verwonding of ziekte, is het probleem hoogstwaarschijnlijk ernstig genoeg om onmiddellijke medische aandacht te rechtvaardigen. Het kan niet worden ontkend dat de oude oorsprong van de moderne hond bijdraagt aan zijn huidige gedrag. Aangezien onze honden hun wortels herleiden tot de wolf in het wild, is het mogelijk dat een huilende Bullmastiff gewoon doet wat van nature voor hem is. Wolven in het wild zouden om verschillende redenen huilen. Ze kunnen huilen om hun roedel te waarschuwen voor de aanwezigheid van een roofdier of om een verdwaald lid van de kudde terug naar zijn familie te lokken. Hoewel onze moderne hondenvrienden niet bang hoeven te zijn voor een aanval door een roofdier, blijft het instinct vandaag de dag nog steeds krachtig in hen leven. De waakhondinstincten van de Bullmastiff kunnen huilgedrag aanmoedigen. Hoewel de meeste honden stropers alleen al zouden afleiden door hun enorme omvang, kunnen anderen huilen als een vorm van territoriale markering. Howling biedt een stevige bevestiging van eigendom die er bij elke indringer geen twijfel over laat bestaan wie daar woont en hoe ongewenst hun aanwezigheid op het terrein is.
Sommige honden huilen omdat ze zich vervelen. Als er niets anders te doen is, lijkt huilen net zo'n goede activiteit als alle andere. Voor honden die worstelen met verveling, is het belangrijk om alternatieve activiteiten aan te bieden die ze kunnen ondernemen als je hoopt je buren aan je goede kant te houden. De beste manier om dit te bereiken, is ervoor te zorgen dat uw Bullmastiff de juiste fysieke en mentale stimulatie krijgt. Als uw Bullmastiff snel gaat huilen, zijn er enkele dingen die u kunt doen om het gedrag te voorkomen. Zorg er eerst voor dat er dagelijks aan de fysieke en mentale behoeften van uw hond wordt voldaan. De eenvoudigste manier om dit te doen, is door een speelgoeddoos voor uw honden te kopen die u vult met een verscheidenheid aan speelgoed om zijn hersens bezig te houden. Kies uit een brede selectie speelgoed in verschillende kleuren, vormen, maten en texturen. Je kunt ook botten, kauwspeeltjes of Kongs toevoegen die gevuld kunnen worden met hoogwaardige lekkernijen. Speelgoed en eetbare artikelen zorgen voor urenlang kauw- en likplezier, wat een krachtige stressverlichtende stoot voor uw honden vormt.
Hoewel mentale stimulatie erg belangrijk is voor uw Bullmastiff, is het ook belangrijk om aan zijn trainingsvereisten te voldoen. Hoewel Bullmastiffs geen overdreven energiek ras zijn, hebben ze wel baat bij een dagelijkse wandeling en verandering van omgeving. Als u uw hond niet dagelijks kunt bewegen, overweeg dan om Fido een paar dagen per week naar een gerenommeerde hondenopvang te sturen. Je kunt ook een hondenuitlater inhuren om langs te komen om met Fido te gaan rennen en even zijn plas-mail te checken. Uw hond heeft veel baat bij de extra beweging en een vermoeide hond heeft niet de energie om te huilen. Een win-win voor jullie allebei. Ten slotte, als uw hond blijft huilen ondanks uw inspanningen om hem bezig te houden, is het misschien tijd om een specialist in gedragsverandering te raadplegen. Door het gebruik van desensibilisatie en tegenconditionering, is het voor uw hond mogelijk om te leren zijn liefde voor huilen tot een minimum te beperken.
Heeft het gehuil van je Bullmastiff je naar beneden gehaald? Hoewel het ras geen hinderlijk gedrag is, is huilen een activiteit waar veel honden graag mee bezig zijn. Houd Fido's hersenen en lichaam productief bezig om hem aan te moedigen te leren wat een "binnenstem" is en waarom het goed is om het te gebruiken!
