Je hond, Lula, vindt het heerlijk om je tuin op te graven en haar botten te verbergen. Soms gaat ze niet eens terug om ze op te halen. In feite moeten er daar nu minstens vijf begraven zijn. Je probeert haar uit de buurt van de molshopen te houden, maar je ziet ook dat dit graven een goede emotionele uitlaatklep voor haar lijkt te zijn, en ze lijkt wel wat broodnodige buitentijd en beweging te krijgen. Toch zou je willen dat je tuin er niet uit hoefde te zien als het carnavalsspel Whack-a-Mole. Hoe komt het dat Lula toch zo gedwongen lijkt haar botten te begraven?
De eerste wortel van dit gedrag gaat terug naar graven in het algemeen. Wolven groeven holen om hun jongen groot te brengen. Deze holen hielden de pups warm. Wolven waren vroeger ook afhankelijk van de jacht om te overleven. Om het stinkende vlees voor andere carnivoren te verbergen, begroeven de wolven het in het vuil, dat als een natuurlijke koelkast fungeerde, de geur verborg en zelfs voor een aardse marinade zorgde, jammie! Dit proces, dat het hamsteren van voedsel wordt genoemd, maakte het voor de wolven mogelijk om het vlees te bewaren en er later op terug te komen. Het was voor hen een manier om hun voedsel veilig en beschermd te houden. Soms at de wolf al het vlees en begroef gewoon de botten. Dit was een vangnet. Als de hond er niet in slaagde een andere vlezige prooi te doden, keerden ze terug naar het bot en aten het bot als een soort substituut. Hoewel niet zo lekker en voedzaam als sappig vlees, bevatte dit geconserveerde bot voedzaam merg en voedingsstoffen die de wolf door zouden helpen tot de volgende moord. Lula bezit nog steeds een aantal van deze instincten, maar aangezien je haar basisbehoeften om te overleven voedt en verzorgt, is het niet altijd nodig voor haar om terug te keren en haar botten in de tuin op te halen, in tegenstelling tot haar wolvenvoorouders die afhankelijk waren van die botten om te overleven.
Gedomesticeerde honden begraven soms dingen omdat ze te veel overtollige geschenken ontvangen. Als je Lula elke dag een bot geeft, zal ze meer geneigd zijn om er een paar te begraven dan wanneer een bot af en toe wordt aangeboden. Ze kunnen ook botten begraven omdat ze zich vervelen, eenzaam zijn of omdat hun ras daar bekend om staat. Terriers en teckels hebben de neiging om meer te graven dan andere rassen. Honden zijn niet de enige dieren die graag voedsel hamsteren. Eekhoorns en vossen staan ook bekend om dit instinctieve gedrag.
Hoewel graven misschien in de hersenen van je hond zit, wil je waarschijnlijk niet dat Lula je tulpentuin uitschakelt. Als je plekken hebt die verboden terrein zijn, kun je deze afzetten. Je kunt ook goede graafruimtes maken, zoals een zandbak. Prijs Lula met lekkernijen als ze in een ruimte graaft die in orde is, en verwijder haar wanneer ze op een plaats graaft die niet in orde is. Je kunt Lula ook afschrikken van ongepaste plekken door peper en citrus op die ongewenste plekken te gebruiken. Lula's graven is een goede manier voor haar om aan lichaamsbeweging te doen, en als je haar traint om te graven op plekken die je tuin niet vernietigen, zoals een zandbak, dan kan dit gedrag eigenlijk onschadelijk en heilzaam zijn. Lula haar bot laten begraven geeft haar een gevoel van controle en geluk. Ze is extatisch dat ze dit object voor later kan verbergen en beschermen. Naast een geterroriseerd gazon, wil je er ook voor zorgen dat Lula het graven in dierenverblijven, zoals mollen en schuttersputjes, vermijdt. Een van die veldslagen wil je niet aanschouwen. Daarom is het ook belangrijk om toezicht te houden op Lula als ze aan het graven is.
Als je helemaal geen fan bent van graven en je bent trots op het uiterlijk van je tuin, dan zijn er enkele manieren waarop je kunt voorkomen dat je hond botten begraaft. Een gezond verstand antwoord is om uw hond geen botten te geven. Train uw hond met kleinere traktaties, maar vermijd de botten. Voorkom ook Lula's drang om te graven door haar regelmatig mee te nemen op wandelingen, haar speelgoed rond te draaien en haar veel aandacht te geven. Dit zal Lula helpen niet na te denken over de noodzaak om naar de achtertuin te gaan en te gaan graven omdat ze te veel met andere taken bezig zal zijn.
Het graven van Lula is dus grotendeels het resultaat van de overlevingsvaardigheden van haar voorouders. Praat over een gedrag dat al generaties lang in de hersenen van uw hondje is ingebed. De grootste vernietiging van dit gedrag is wat het met uw gazon doet. Maar als je Lula kunt trainen om uit de buurt van de tulpentuin te blijven en dat bot in de zandbak te begraven, dan zou Lula geen kwaad moeten doen. Dit brengt je in ieder geval naar buiten en resulteert in wat lichaamsbeweging en mentale stimulatie, en zelfs mensen hebben die dingen van tijd tot tijd nodig. En soms kan het ook vermakelijk en opperarmbeen zijn om Lula opgewonden en gravend te zien.
