We zijn er allemaal geweest. Misschien heb je onlangs een hond aan je familie toegevoegd, of misschien ben je geïnspireerd door iets dat je op Animal Planet hebt gezien. Je hebt besloten dat het vandaag de dag is, en dat het nu de tijd is dat je hond eindelijk echt naar je gaat luisteren, misschien een kunstje gaat doen of misschien een einde maakt aan vervelend gedrag. Je probeert haar aandacht te krijgen. Ze kijkt naar je, je kijkt terug met een sterke, vaste blik om te laten weten dat je deze keer niet aan het spelen bent. En ze knippert, ze kijkt weg, ze sluit haar ogen. Alles om je blik te breken. Het is alsof ze gewoon niet wil communiceren!
In het wild gebruiken hoektanden, zoals wolven en coyotes, vaak langdurig oogcontact als een voorbode van dominantie-uitdagingen. In feite gebruiken andere zoogdieren om dezelfde reden langdurig oogcontact. Je hebt dit gedrag misschien gezien als je ooit chimpansees of gorilla's in de dierentuin hebt gezien. Maar je hoeft niet naar de dierentuin. Denk terug aan tijden dat je conflicten hebt gezien, of je nu anticipeert op geweld, zoals bij een voetbalwedstrijd of een feestje of tijdens een bijzonder gespannen vergadering op het werk. Je hebt mensen naar elkaar zien staren in een onuitgesproken dominantiewedstrijd.
Natuurlijk staren mensen ook om andere redenen. We staren in de ogen van een minnaar, we knikken en kijken aandachtig naar een vriend die je vertelt over een moeilijke tijd. We glimlachen naar onze kinderen en kijken naar hen om hen aan te moedigen ons over hun dag te vertellen. Dit type niet-agressieve, gerichte blik is bijna ongehoord bij andere dieren, met één uitzondering:tussen mensen en gedomesticeerde honden. Wanneer we diep in de ogen van onze honden staren, is er een wederzijdse afgifte van oxytocine, een hormoon dat sommigen de 'liefdesdrug' noemen. De wederzijdse blik veroorzaakt een reactie bij mensen die vergelijkbaar is met de reactie van ouder/kind. van de hondenbezitters heeft een relatie met hun honden die meer op een ouder dan op een hondenbezitter lijkt. We gebruiken babypraat met onze honden, we geven ze schattige bijnamen, we nemen ze mee naar de kinderopvang en sommigen van ons kleden onze honden zelfs in schattige kleine outfits.
Dierengedragsdeskundigen en biologen theoretiseren dat honden hebben ontdekt dat mensen een zwak hebben voor jongeren en hebben geleerd hun gedrag aan te passen om puppy's na te bootsen. Wanneer een volwassen dier het uiterlijk en het gedrag van een onvolwassen dier behoudt, staat dat bekend als "neotenie". Bij hoektanden betekent dit dat honden hun grote ogen, ronde buiken en zachte vacht behouden. Het betekent ook dat gedomesticeerde honden veel meer speels en vocaal dan volwassen wolven. Mensen moedigden dit aan en namen hieraan deel, wat resulteerde in selectief fokken op deze eigenschappen, aanvankelijk onbedoeld. Honden blijven onvolwassen wolven om ons te plezieren, en we belonen ze voor deze veranderingen, waardoor ze verder worden versterkt. In op een bepaalde manier zou men kunnen zeggen dat de moderne hond het resultaat is van een gezamenlijke inspanning tussen mensen en wolven.
Wanneer we diep in de ogen van onze honden kijken, kunnen we een diepe bindingservaring hebben. Maar zulke ervaringen zijn zeldzaam, net als bij mensen. Als jij en je vriend een diep, filosofisch gesprek hebben, zal een aanhoudende blik deel uitmaken van de ervaring. Maar hoe vaak gebeurt dat? Als je geen serieus gesprek met je vriend voert en je toch staart, zul je je vriend waarschijnlijk bang maken. Zo is het ook met honden. De meeste oogcontacten duren één tot twee seconden. Alles meer dan dat kan net zo grof en vaag bedreigend zijn als voor een mens. U moet dit in gedachten houden bij elke interactie met honden, vooral als u niet bekend bent met de hond.
Omdat langdurig oogcontact een diepe betekenis heeft voor honden, raden veel hondentrainers aan om het tijdens de training te gebruiken, maar ze adviseren om het zorgvuldig en oordeelkundig te gebruiken. Gebruik een aanhoudende blik wanneer u de aandacht van uw hond probeert te krijgen. Zodra je haar aandacht hebt, geef je je hond instructies of geef je op een andere manier vorm aan het gedrag dat je wilt modelleren of veranderen. Zorg ervoor dat u uw stem en houding matigt, zodat uw hond niet wordt geïntimideerd door uw gebruik van de blik. En, zoals altijd, zorg ervoor dat je lekkernijen uitdeelt.
Net als mensen hebben honden verschillende persoonlijkheden. En net als mensen zijn sommige honden van nature verlegener dan andere. Of dit te wijten is aan persoonlijke geschiedenis of mentale ontwikkeling kan een mysterie zijn, maar als je een verlegen hond hebt, moet je extra stappen nemen om ervoor te zorgen dat ze zich op haar gemak voelt bij het ontmoeten van je ogen. Probeer uw hond eenvoudig aan de lijn te houden en te wachten tot ze naar u kijkt. Zodra ze je blik ontmoet, geef haar dan een traktatie en prijs haar. Je kunt ook clickertraining aan de mix toevoegen. U moet uw hond laten weten dat ze niet bang hoeft te zijn voor uw ogen, en hoewel u de alfa bent, probeert u haar niet te intimideren. Als je dit vertrouwen eenmaal hebt opgebouwd, zul je merken dat de training veel soepeler verloopt.
Dus daar ben je. Misschien is het een bar of een coffeeshop of de kantoorcafetaria waar je merkt dat iemand naar je kijkt. Nee, je aandachtig aanstarend in een poging je aandacht te trekken. Je kijkt en slaat dan je blik neer. Als je weer kijkt, staren ze nog steeds. Je voelt je ineens heel ongemakkelijk. Plots realiseer je je dat dit waarschijnlijk is hoe je hond zich voelt als je staart. Dus DAAROM keek ze weg. Staren is tenslotte onbeleefd.
