We weten wat we van onze honden vinden. Ze zijn schattig, grappig, slim en een welkome aanvulling op onze huizen. En we denken dat ze ook van ons houden. Ze zijn zeker blij ons te zien als we thuiskomen, en ze lijken graag bij ons in de buurt te zijn als we daar zijn. Maar hoe zijn ze eigenlijk op ons afgestemd? En waarom hebben ze die verbinding ontwikkeld? Onderzoek begint overweldigend aan te tonen dat honden meer met ons verbonden zijn dan we eerder dachten. Ze wenden zich tot ons voor troost, gezelschap en het gevoel deel uit te maken van een roedel. Voor honden zijn die sociale gevoelens alles. Honden nemen mensen waar en verzorgen ze omdat we hun familie zijn.
Dus, hoe weten we dat honden zich met ons verbonden voelen? Dankzij onderzoekers van over de hele wereld hebben we nu empirisch bewijs dat onze aanwezigheid en zelfs onze geur een merkbaar effect heeft op de hersenen van een hond. Nadat ze een groep honden hadden getraind om in een MRI-scanner te liggen, stelde een groep wetenschappers van Emory University hen bloot aan olfactorische stimuli van vreemde honden, bekende honden, vreemde mensen en bekende mensen. De wetenschappers ontdekten dat menselijke geuren de beloningscentra van de honden aanzienlijk meer activeerden dan hondengeuren en dat de geuren van eigenaren het aantrekkelijkst waren. Maar waarom is de verbinding zo sterk en wat haalt de hond eruit? Een aantal onderzoeken suggereert dat honden hun baasjes waarnemen en verzorgen omdat ze ons als ouders zien. Work out of Budapest heeft aangetoond dat honden naar hun baasjes rennen als ze van streek zijn. Op deze manier maken ze meer contact met mensen als kinderen dan als andere huisdieren, die de neiging hebben om weg te rennen van mensen als ze bang zijn of pijn hebben.
In verband hiermee hebben onderzoekers van de Universiteit van Florida en de Arizona State University samengewerkt om aan te tonen dat honden actief op zoek zijn naar het gezelschap van hun baasjes, zelfs als er geen ander tastbaar voordeel bij komt kijken. Ze ontdekten dat wanneer ze een taak kregen die resulteerde in het openen van een deur, honden extreem gemotiveerd waren om die taak uit te voeren als de beloning werd getimed met de eigenaar aan de andere kant van de deur. Als de eigenaar al in de kamer was, toonden de honden minder interesse in de deur, zelfs als de ruimte buiten significant meer boeiende prikkels had. Maar zoals elke hondenbezitter je zal vertellen, hebben mensen geen monopolie op emotionele verzorging. Onderzoek uit het VK en Brazilië geeft ook aan dat honden het vermogen hebben om onze signalen te lezen, zowel auditief als visueel, en onze emoties te begrijpen. Als je ooit verdrietig thuis bent gekomen en je hond op schoot heeft laten springen, weet je dat honden deze kracht voorgoed gebruiken.
De gedachte dat honden ons kunnen begrijpen en zich met ons kunnen verbinden, is zeker warm en aantrekkelijk. Maar kunnen we deze perceptie gebruiken om de verbinding te versterken en onze honden effectiever te 'opvoeden'? Nogmaals, onderzoek zegt ja. Onderzoekers van de Universiteit voor Diergeneeskunde in Wenen, Oostenrijk, hebben aangetoond dat de aanwezigheid van een eigenaar helpt om een hond vertrouwen te geven en hem of haar kan motiveren om gewenst gedrag te vertonen. Het Weense team gaf honden de kans om een eetbare beloning te verdienen door op een bepaalde manier met hondenspeelgoed om te gaan. Onderzoekers ontdekten dat de honden significant enthousiaster waren over het voltooien van de taak wanneer de eigenaar aanwezig was, en dat onbekende mensen niet hetzelfde bemoedigende effect hadden.
Daarom, als u wilt dat uw hond iets leert, kan het een groot verschil maken om bij hem of haar te zijn. Gewoon naast je hond staan, creëert misschien niet meteen een viervoetige Einstein, maar het kan voldoende zijn om hem of haar te motiveren om te oefenen met "zitten", "blijven" of "laten zitten". Deze natuurlijke verbinding kan je er als eigenaar ook aan herinneren om die band tussen mens en hond te cultiveren en te versterken. Nu je weet wat een troost je voor je hond bent, kun je jezelf er misschien aan herinneren om er voor hem of haar te zijn. Geef voldoende aandacht, houd een voorspelbare routine aan en help uw hond zich veilig te voelen in uw aanwezigheid. Omdat uw hond afhankelijk is van deze band, zal hij of zij daardoor gelukkiger en beter aangepast zijn.
Natuurlijk is uw hond niet de enige die baat heeft bij deze verbinding. Als je weet dat je hond aandacht aan je besteedt en eraan werkt om je emoties waar te nemen, kan het dienen als een herinnering om je hond te laten zien wanneer je van streek bent en hem of haar zelfs om genegenheid te vragen.
Honden zijn uitstekend in het geven van wat bekend staat als diepe druktherapie. Door op uw borst te liggen of gewoon zijn romp op die van u te plaatsen, afhankelijk van de grootte van de hond, kan uw hond een deel van uw angst of stress verlichten. Leer uw hond dit te doen door hem aan te moedigen de voorkant of het hele lichaam op u te leggen en dat gedrag vervolgens te associëren met een commando, zoals "Paws up" of "Op mij". Als je jezelf toestaat om verdrietig te kijken en te klinken, kan je hond leren dat zijn knuffels zijn wat je nodig hebt als je van streek bent.
Je wist altijd dat jij en je hond iets speciaals hadden. Nu je weet dat je band echt is, volgens de harde wetenschap, kun je er gebruik van maken als een bron van veiligheid voor zowel jou als je trouwe viervoeter - vooral wanneer een van jullie door iets "kneus" gaat.
