Je hebt misschien gemerkt dat de meeste honden geen aandacht schenken aan hun reflectie in de spiegel of dat sommige honden in het begin enige interesse tonen, maar na verloop van tijd beginnen ze het beeld te negeren. Dus waarom kijken honden niet naar zichzelf in de spiegel? Als mensen, als we onszelf in de spiegel zien, weten we dat het onze weerspiegeling is. Menselijke baby's begrijpen het concept van 'zelf' echter eerst niet wanneer ze hun beeld in de spiegel zien, dit komt omdat 'zelf' een aangeleerd concept is. Dit is de reden waarom baby's en peuters in het begin gefascineerd kunnen zijn door de spiegel, maar er later verveeld door raken als ze zichzelf leren herkennen. Het staat ter discussie of een hond het concept 'zelf' wel of niet begrijpt.
Veel mensen geloven dat het gedrag van een hond ten opzichte van een spiegel en hoe ze het vaak lijken te negeren, te wijten is aan het gebrek aan zelfbewustzijn van het dier, of met andere woorden, de hond kan zichzelf niet herkennen in de spiegel. Dit verklaart niet helemaal waarom sommige honden blaffen naar hun spiegelbeeld, tenzij ze alleen een andere hond in de spiegel zien en niet zichzelf.
Bioloog Marc Bekoff denkt daar iets anders over. Hij gelooft dat honden een gevoel van eigenwaarde hebben, alleen op een heel andere manier dan visueel. Het grootste zintuig van een hond is hun neus. Honden kunnen bekende mensen en andere bekende dieren herkennen aan hun geur. Bekoff is van mening dat het vragen van een hond om zichzelf te herkennen door reflectie geen ideale test is, aangezien hun sterkste zintuig geur is. Het is een kwestie van een andere test doen op een hond om te kijken of de hond zijn eigen geur herkent.
Marc Bekoff voerde een onderzoekstest uit genaamd de 'Yellow Snow Test'. Het onderwerp van deze test was zijn eigen hond. Wat hij uit die test concludeerde, was dat een hond zijn eigen plassporen kon herkennen, wat betekent dat de hond een zelfbeeld heeft.
Een andere theorie over dit gedrag is dat puppy's, als ze nog klein zijn, blaffen en spelen met het beeld in de spiegel, maar na verloop van tijd beseffen ze dat het hun eigen beeld is en raken ze er verveeld van. Dit concept is gebaseerd op menselijk gedrag. Net zoals de meeste mensen zich niet druk maken over hun imago nadat ze het steeds weer hebben gezien, krijgen baby's en peuters al die tijd een kick van hun spiegelbeeld. Dus de wortel van dit gedrag komt neer op de vraag of honden een zelfconcept hebben. Of zien ze het beeld toch gewoon niet echt in de spiegel? De jury is hier enigszins verdeeld over.
Er is echt geen goed of fout gedrag als het gaat om uw hond en hun reflectie in de spiegel. Als uw hond niet naar zijn spiegelbeeld kijkt, hoeft u zich geen zorgen te maken. Het is ok. Heel normaal eigenlijk. En als uw hond speelt en blaft naar de spiegel, is dat ook goed. Dit betekent gewoon dat uw hond de spiegel aan het verkennen is. De eerste paar keer dat een hond zichzelf in de spiegel ziet, krijgt hij er misschien geen goed idee van. Na verloop van tijd kan uw hond de spiegel echter snel negeren, omdat hij erachter komt dat het slechts een weerspiegeling is of, in zijn gedachten, erachter komt dat het niet echt is.
Als u wilt dat uw hond een gevoel van zichzelf heeft. Neem hem dagelijks mee voor routinematige wandelingen langs hetzelfde pad. Hoogstwaarschijnlijk zal hij gebieden ruiken waar hij eerder onbenullig is geweest en als de geur blijft, zal hij het met rust laten. Terwijl als hij een andere hond of ander dier ruikt, hij dat gebied zal markeren. Dit laat zien dat uw hond een gevoel van eigenwaarde heeft en een gevoel heeft van waar hij is geweest. Honden houden ervan om hun terreur te markeren en dat is volkomen normaal gedrag waar u zich geen zorgen over hoeft te maken.
Er valt nog zoveel te leren over het gedrag van dieren. Of uw hond nu naar zijn spiegelbeeld kijkt of niet, is nog steeds een concept dat, als u dat wilt, wat meer moet worden onderzocht. We zullen misschien nooit weten wat er werkelijk in de hoofden van onze honden omgaat, maar de wetenschap kan ons veel leren over hun gedrag en hun ingebouwde zintuigen. Houd er rekening mee dat een hond sowieso veel meer geïnteresseerd is in geuren dan in beelden. Laat je dus geen zorgen maken door zijn gebrek aan interesse in een spiegel. Dit maakt hem niet abnormaal of zo.
Honden kunnen zichzelf al dan niet echt in een spiegel zien. Als ze zichzelf wel zien, is hij misschien verveeld geraakt door het beeld. Als ze het niet zien, denken sommigen dat het het gebrek aan begrip is over 'zelf' en reflecties. Hoe dan ook, dit is volkomen normaal gedrag dat de meeste honden vertonen.
