Stinkt er iets naar een hond?

Iedereen die ooit een hond heeft uitgelaten, weet dat ze van houden snuiven. Zelfs als we niets kunnen zien, kunnen ze de aanwezigheid van iets voelen met hun supersnuffelaars. Het is op een heel fundamenteel niveau in hun DNA ingebouwd. Serieus:er zijn aanwijzingen dat het reukvermogen van honden zo indrukwekkend is, dat het bijna een tweede gezicht is.

WOOF:kunnen honden hun weg naar huis ruiken?

Maar niet alles wat honden kiezen om te snuiven is, nou ja, iets dat wij als mensen ooit zouden kiezen om te snuiven. En aangezien het reukvermogen van honden ongeveer 100.000 keer beter is dan dat van ons, lijkt het alsof ze ongeveer 100.000 keer meer zouden moeten worden afgestoten door stinkende geuren dan wij. Maar dat zijn ze niet, zoals iedereen die ooit vol afschuw heeft gezien hoe hun hond aan een stapel uitwerpselen van een ander dier of een dode vogel snuffelde, kan getuigen.

Waarom worden honden aangetrokken door bedgeuren?

Honden worden niet afgestoten, maar lijken aangetrokken tot vieze geuren. Maar waarom? Een theorie is dat ze een biologische noodzaak hebben om hun eigen geur te bedekken. In het wild moeten honden (en hun wolvenvoorouders) op voedsel jagen, maar ze moeten zich ook zorgen maken dat ze worden opgejaagd. Niet alleen helpt het snuiven van alles om hen heen om voedsel te vinden, maar het bedekken van hun geur met minder aantrekkelijke geuren (zoals die van dode dieren) kan ook dienen als bescherming tegen roofdieren. Ook al leeft je hond een luxe leven met jou, die instincten leven nog steeds in hem.

MEER:Waarom snuiven honden aan hun kruis?

Een andere reden is dat uw honden leren wanneer hij aan poep ruikt. Een stapel vreemde uitwerpselen is als een encyclopedie voor een hond. Als hij eraan ruikt, kan hij een heleboel informatie opnemen en verwerken.

"Voor de hond, uitwerpselen zijn een bron van een enorme hoeveelheid informatie. Ze vertellen honden over de persoon die de uitwerpselen heeft gedeponeerd, hun dominantiestatus, verwantschap, geslacht enzovoort," — Peter Hepper, hoofd van de school voor psychologie aan de Queen's University in Belfast.

Bovendien is uitwerpselen een manier om territorium voor een hond af te bakenen, dus ruikende uitwerpselen is een manier voor uw hond om erachter te komen op wiens terrein hij zich bevindt.

"Een belangrijke functie voor wilde hoektanden is de afbakening van het territorium," vertelde Hepper aan Gizmodo. "Honden poepen rond territoriumgrenzen en belangrijke paden om eigendom te markeren met uitwerpselen."

Onze definitie van "slecht" zou het probleem kunnen zijn.

Een andere populaire verklaring onder experts is dat we deze vraag verkeerd formuleren. Door aan te nemen dat mensen gelijk hebben over wat slecht ruikt of dat wat slecht ruikt voor ons universeel weerzinwekkend is, negeren we de rol die onze eigen evolutie in de vergelijking heeft gespeeld.

"Mensen nemen 'slechte' geuren waar door ofwel een ingebouwd evolutionair verworven mechanisme om schade te voorkomen, bijv. afstoting door uitwerpselen om ziekte te voorkomen, of door te leren,' legde Hepper uit.

Alexandra Horowitz, auteur Binnen in een hond en Een hond zijn , duwt die theorie zelfs nog verder en legt uit dat hoewel sommige geuren mensen om biologische redenen afstoten, andere we gesocialiseerd zijn om een ​​hekel aan te hebben.

"Zogenaamde 'slechte' en 'goede' geuren zijn producten van onze cultuur. Als jonge kinderen staan ​​we ambivalent tegenover geuren als poep en stinkende voeten:ons moet worden geleerd dat deze 'slecht' zijn," legde ze uit. "Honden daarentegen zijn in, maar niet van onze cultuur. Ze erven ons waardesysteem niet (tenzij we ze expliciet in de regels ervan trainen) en blijven dus achter met hun eigen hondenneigingen... Voor honden lijkt er geen om goed of slecht te zijn (op een paar uitzonderingen na) geuren; geuren zijn precies hoe de wereld eruitziet. Geuren zijn slechts informatie."

Hoe werkt de neus van een hond?

Een ander heel belangrijk stuk van de waarom-honden-liefde-grove-geuren-puzzel is te vinden in de biologie van hoe hun neus werkt.

Volgens Donald Wilson, auteur van Learning to Smell:Olfactory Perception from Neurobiology to Behavior , hebben veel dieren een tweede reuksysteem dat speciaal is ontworpen om zware geuren aan te pakken.

MEER:Hoe ver kunnen honden geuren detecteren?

"Honden hebben een structuur die het vomeronasale orgaan wordt genoemd, en dat werkt niet door alleen in te ademen, maar het is eigenlijk een soort pompje", legde hij uit aan Gizmodo. "Het zit in de neus, of soms zit het in het verhemelte. Ze kunnen hun neus in de kont van een andere hond begraven, of in de urine, of poepen, [en met] hun vomeronasal kunnen ze deze zware moleculen echt opzuigen en meer info extraheren uit dan we kunnen."

Volgens PBS, honden hebben tot 300 miljoen reukreceptoren in hun neus (ter vergelijking:mensen hebben er ongeveer zes miljoen) en het deel van hun hersenen dat zich toelegt op het analyseren van geuren is in verhouding 40 keer groter dan bij mensen. Met andere woorden:ze zijn gemaakt om te ruiken.

Het zijn niet alleen de hersenen en het vermogen van honden om geuren te verwerken die anders zijn dan wij. Hun neuzen werken ook op een fundamenteel andere manier. Wanneer mensen door onze neus inademen, ruiken en ademen we door dezelfde luchtwegen - honden niet. Een stukje weefsel in de neus van honden scheidt geur van ademen.

"We ontdekten dat wanneer luchtstroom de neus binnenkomt, deze zich splitst in twee verschillende stroompaden, één voor reuk en één voor ademhaling", legt Brent Craven, een bio-ingenieur aan de Pennsylvania State University, uit.

Hoe u kunt voorkomen dat uw hond grove dingen snuift

Omdat dit gedrag biologisch ingebed is in honden, is het moeilijk om alles tegelijk te stoppen. Als u uw hond echter traint op het "laat het"-commando en u dit onder de knie krijgt, kunt u het gedrag inperken en stoppen wanneer u het ziet gebeuren.

Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.