Wat te doen als een vorige eigenaar zijn hond terug wil

Als je erover nadenkt om een ​​nieuwe harige vriend aan je leven toe te voegen, zijn veel mensen er sterk voorstander van om een ​​hond te adopteren in plaats van een hond van een fokker te krijgen. Het typische verhaal zegt dat het adopteren van een huisdier betekent dat je een voorheen onbeminde of vergeten pup en een gelukkig, liefdevol huis hebt gevonden. Wie wil er geen deel uitmaken van dat verhaal? En meestal gebeurt dat ook. Als je een hond adopteert, heb je geholpen om ze een nieuw, beter leven te geven.

Er is echter een andere kant aan het adoptieverhaal dat kan gebeuren. Wanneer u een volwassen hond adopteert, adopteert u een huisdier dat voorheen eigendom was van een ander gezin. Hoewel het niet vaak voorkomt, is het mogelijk om een ​​huisdier te adopteren uit een asiel dat verloren is gegaan uit een liefdevol huis. En soms komen die voormalige eigenaren er uiteindelijk achter wat er is gebeurd en willen ze hun hond terug.

Neem bijvoorbeeld dit verhaal van een verloren hond in Waco, Texas.

De hond van Tracy Hendrick, een Engelse bulldog genaamd Jack Frost, werd vermist kort nadat ze naar Waco, Texas was verhuisd. Tracy bezocht het dierenasiel drie keer en zocht in haar buurt naar Jack Frost. Maanden later hoorde ze dat Jack Frost was gevonden en geadopteerd door een andere familie. Ze zat vast in de moeilijke situatie dat ze haar hond terug wilde, maar besefte dat een ander gezin ook van hem hield.

Hendricks situatie werd gecompliceerd door het feit dat ze de hond niet had laten chippen, dus het was moeilijk te bewijzen dat ze de hond had gehad. Het asiel erkende het nieuwe gezin als de officiële eigenaren, omdat ze waren geregistreerd op de microchip van de hond. Jack Frost raakte opnieuw verdwaald en belandde in het asiel, maar Tracy moest zeven dagen wachten voordat de huidige eigenaar het huisdier kon claimen voordat ze hem opnieuw mocht adopteren.

Wat moet je doen als je merkt dat je een baasje hebt die wil hun hond terug?

Hoewel de voormalige eigenaar niet direct een beroep deed op het nieuwe gezin van haar hond, is het een scenario dat kan gebeuren nadat je een hond hebt geadopteerd. Vooral als een hond verloren is gegaan, is het mogelijk dat zijn oude familie de hond uiteindelijk opspoort en terug wil. Dit is een moeilijke situatie voor alle betrokkenen. Hoewel er enkele wetten zijn die bepalen hoe hondenbezit wordt afgehandeld, bieden ze niet altijd een duidelijk antwoord. Er zijn ook grote morele vragen over wat het beste is voor de hond en de families in kwestie.

U moet het proces waarschijnlijk beginnen door enkele vragen te beantwoorden en enkele vragen van de vorige familie te stellen. Wees niet bang om stoer en achterdochtig te zijn. Als je het beste voor deze hond wilt, moet je misschien een beetje nieuwsgierig worden.

• Hoe lang is de hond al bij elk gezin?
  
• Wat vind je van de vorige eigenaren? Lijken ze betrouwbaar?
• Wat is de reactie van de hond op jou ten opzichte van het vorige gezin?
• Wat waren de omstandigheden waaronder de hond verloren ging?
• Wat waren de omstandigheden toen je het huisdier adopteerde?
• Kan het asiel meer informatie geven over de geschiedenis van het huisdier?
• Heeft de vorige eigenaar foto's om te laten zien hoe het leven van de hond was?

Dit is hoe dierenasielen een rol spelen in het hele proces.

De meeste opvangcentra zouden een gevonden huisdier het liefst met zijn familie herenigen. Het is gemakkelijker, sneller en betekent meestal dat ze er zeker van kunnen zijn dat de hond terugkeert naar een gelukkig huis. Vanwege de drukte en de vaak overvolle asielen zijn er echter enkele dingen die u moet begrijpen over hoe ze werken wanneer een hond wordt gevonden.

• Shelters willen honden herenigen met hun families, maar soms worden honden gevonden zonder enige identificatie of is de informatie over de microchip verouderd.
  
• De meeste opvangcentra hebben een verplichte 'wachttijd', maar deze kan korter zijn dan je zou verwachten. Op sommige plaatsen duurt het maar 3 dagen.
• Shelters ontvangen een gevonden hond mogelijk niet onmiddellijk, dus het kan dagen of weken duren voordat deze in hun systeem terechtkomt.
• Veel asielen zijn gemotiveerd om honden te adopteren, omdat ze simpelweg niet de ruimte hebben om honden voor lange tijd vast te houden.

Er zijn enkele wetten die zouden dicteren wie de echte eigenaar van de hond is is.

Volgens ons rechtssysteem zijn huisdieren eigendom, net als een tv of een bank, dus voor het grootste deel wordt degene die het huisdier heeft beschouwd als de eigenaar. In deze lastige situaties zijn er echter een paar bijzonderheden waarmee u rekening moet houden.

• Het asiel kan onderhevig zijn aan verplichte wachttijden, en als ze die wetten niet volgen, kan er een probleem zijn. De meeste staten of steden hebben wetten die bepalen hoe lang een gevonden huisdier in een opvangcentrum moet worden gehouden. Staten kunnen ook wetten hebben die vereisen dat een vorige eigenaar op de hoogte wordt gesteld, en bewaartermijnen beginnen meestal pas als die melding plaatsvindt. Als een vorige eigenaar kan bewijzen dat het asiel de wet heeft overtreden door u toe te staan ​​de hond te adopteren, dan is er mogelijk een probleem.

• Als u een huisdier adopteert, ontstaat er een bindend contract tussen u en het asiel. Zolang het asiel geen wetten heeft overtreden, is het contract dat u hebt ondertekend om de hond te adopteren juridisch bindend. Dat betekent dat u de eigenaar bent van de hond, en het is uw beslissing of u deze wilt teruggeven aan een vorige eigenaar of nu.

• Als je de hond hebt gevonden maar niet hebt geprobeerd contact op te nemen met een vorige eigenaar, heeft deze mogelijk een sterkere claim. Veel staten eisen dat alle gevonden honden naar dierenasielen worden gebracht, zodat het dier gemakkelijker kan worden herenigd met zijn familie. Sommige mensen vermijden daar honden mee te nemen uit angst dat ze misschien worden geëuthanaseerd. Dierenasielen creëren echter een legaal papieren spoor en ze zijn de meest voorkomende plaats waar een eigenaar naar zijn verloren hond zoekt. Als een vorige eigenaar kan bewijzen dat hij geprobeerd heeft zijn dier te vinden, kan hij nog steeds als de wettige eigenaar worden beschouwd.

• In meer gecompliceerde gevallen kan een rechter kijken naar 'eigendomsbewijs'. Als het om honden gaat, kunnen keurmeesters kijken naar registratie, microchips, dierenartsrekeningen en andere documentatie om te bepalen wie de wettelijke eigenaar van het huisdier is.

Echter, in de Uiteindelijk zal het meestal de keuze van de nieuwe eigenaar zijn om te bepalen waar de geadopteerde hond zal leven.

Meestal heeft de huidige eigenaar wettelijke rechten op de hond. Dat betekent echter niet noodzakelijk dat u het verdient om het te houden. Als je met de vorige eigenaar hebt gesproken en een idee hebt gekregen van de juridische situatie, dan is het waarschijnlijk aan jou om te beslissen of de hond een beter leven zou hebben bij jou of bij een vorig gezin.

Probeer je te concentreren op wat het beste is voor de hond, in plaats van op je eigen gevoelens. Het klinkt misschien hard, maar het zal gemakkelijker zijn om het proces emotioneel aan te pakken als je je op je harige vriend concentreert. Probeer na te denken over alle verschillende elementen die het leven van een hond gelukkig maken.

• Woonsituatie — Wie heeft een huis dat beter geschikt is voor de hond?
  
• Levensstijl — Wiens levensstijl en werkschema past beter bij de hond?
• Gezinssamenstelling — Wat vindt de hond van andere huisdieren en kinderen? Bedenk welke situatie het meest ideale gezin voor de pup biedt. Vooral als er kinderen en andere huisdieren bij betrokken zijn, is de hond extreem gehecht aan de do?
• Financiële situatie. Vooral als de hond ouder is of speciale medische zorg nodig heeft, welk huis kan dat bieden?

Als je deze lijst eenmaal hebt doorgenomen, gericht op de behoeften en het geluk van de hond, dan kun je aan jezelf denken. Als je oprecht vindt dat je de hond een huis biedt dat net zo goed of beter is dan het vorige gezin, dan is het oké om te denken dat je de hond moet houden. Als je echter van de hond houdt, maar het gevoel hebt dat de hond gelukkiger zal zijn in zijn vorige huis, is dat ook helemaal goed. Het is een complexe situatie zonder een duidelijk antwoord, dus je zult jezelf moeten vertrouwen en geloven dat je doet wat het beste is voor het dier en alle andere betrokkenen.

Hoe dan ook, het is fijn om te weten dat uw huisdier zo geliefd is, dat mensen niet kunnen beslissen wie er meer van gaat houden.

Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.