Als het wit van de ogen van uw hond rood wordt, breng hem dan zo snel mogelijk naar de dierenarts, aangezien de kleur van de hondenoog veel kan onthullen over zijn gezondheid. Rode of bloeddoorlopen ogen kunnen het gevolg zijn van trauma, infectie, allergieën of oogziekten, waardoor uw dierenarts de oorzaak moet vaststellen. Als er geen vreemd deeltje in het oog zit of er geen duidelijke kras of zweer is, zal ze verschillende tests uitvoeren op basis van een lichamelijk onderzoek en gerelateerde symptomen.
Enkele van de mogelijke redenen waarom de ogen van uw hond rood worden, zijn relatief goedaardig van aard, zoals bloeddoorlopen ogen van honden als gevolg van stress, er zijn een paar mogelijkheden die ernstiger zijn, zoals glaucoom, uveïtis en de ziekte van Horner.
Een rood, pijnlijk oog is een primair teken van hondenglaucoom, een ernstige oogziekte, volgens PetMD. Veroorzaakt door een sterke toename van de interne oogdruk, leidt glaucoom vaak tot blindheid. Roodheid is vaak het vroegste teken van de ziekte, dus het is van cruciaal belang voor de toekomstvisie van uw hond om een rood oog snel te laten onderzoeken. Andere symptomen zijn een troebel oog, overmatige traanproductie, oogvergroting en een verwijde pupil, die niet reageert op licht. Uw dierenarts diagnosticeert glaucoom door de intraoculaire druk van de hond te meten, met behulp van een Tono-Pen of andere tests. Indien vroeg opgemerkt, kunnen actuele medicatie en mogelijk laserchirurgie de intraoculaire druk verminderen en het gezichtsvermogen behouden. In gevorderde gevallen kan een operatie nodig zijn, niet om het gezichtsvermogen te redden, dat waarschijnlijk al verdwenen is, maar om de intense pijn te behandelen die verband houdt met de aandoening.
De uvea, die bloedvaten bevat, bestaat uit drie delen:de iris, het vaatvlies en het corpus ciliare. Wanneer er een ontsteking in het oog is, ontstaat de pijnlijke uveïtis. Naast de roodheid, is het duidelijk door zijn gedrag dat het oog van uw hond pijn doet, zegt PetMD. Uw hond zal waarschijnlijk zijn oog gesloten houden en licht vermijden. Andere tekenen zijn onder meer overmatige tranenvloed, troebelheid en bloedingen uit zijn oog. Sommige van deze symptomen lijken op die van glaucoom, maar uveïtis is eigenlijk de tegenovergestelde aandoening. Bij deze ziekte is de intraoculaire druk onvoldoende. Trauma, tumoren, parasieten en verschillende bacteriën en virussen kunnen uveïtis veroorzaken. Uw dierenarts zal een aspiratie van interne oogvloeistoffen uitvoeren, samen met een oculaire echografie. Ze kan ook testen op ziekten die uveïtis veroorzaken. Ze zal actuele medicijnen voorschrijven, die de ontsteking al dan niet kunnen stoppen. Uveïtis kan een chronisch probleem worden, omdat littekens leiden tot verlies van het gezichtsvermogen.
Volgens VCA Animal Hospitals is Keratoconjunctivitis sicca, vaak "droge ogen" genoemd, het gevolg van het uitdrogen van het hoornvlies en de omliggende weefsels. De traanklieren produceren niet voldoende vocht, waardoor het oog rood en pijnlijk wordt. Andere symptomen zijn een overvloedige, dikke afscheiding uit het oog. Trauma, allergieën, ulceratie van het hoornvlies en verschillende ziekten kunnen keratoconjunctivitis sicca veroorzaken. Uw dierenarts zal waarschijnlijk een Schirmer-traantest uitvoeren om de traanproductie te meten en het oog te kleuren voor het opsporen van zweren. Hoewel droge ogen soms vanzelf verdwijnen, hebben veel honden dagelijkse, levenslange toediening van kunstmatige tranen nodig om het oog voldoende vochtig te houden. Je zult de ogen van je hond elke dag moeten schoonmaken.
Als het derde ooglid prominent in het oog van uw hond verschijnt en gezwollen en rood is, heeft uw huisdier mogelijk het Horner-syndroom, suggereert VCA Animal Hospitals. Andere symptomen zijn onder meer wegzakken van het oog, een vernauwde pupil en hangend ooglid. Hoewel bepaalde aandoeningen het Horner-syndroom kunnen veroorzaken - waaronder oorinfecties, tetanus of spieratrofie - hebben de meeste gevallen geen bekende oorzaak. Gelukkig, als het syndroom niet gerelateerd is aan een ziekte, zou het Horner-syndroom binnen enkele dagen vanzelf moeten verdwijnen.
Het eerste dat uw dierenarts kan doen als uw hond rode ogen krijgt, is een lichamelijk onderzoek. Ze kan ook wat bloedonderzoeken doen, een urinemonster nemen om wat tests uit te voeren en een elektrolytpanel. Op dit punt is het erg belangrijk om de geschiedenis en symptomen van uw hond door te nemen, aangezien zelfs het kleinste detail uw dierenarts kan helpen de oorzaak te achterhalen. Aangezien chronisch rode ogen bij honden het gevolg kunnen zijn van iets heel ernstigs, zijn deze tests (vooral bloedonderzoek) erg belangrijk om een chronische ziekte zoals hierboven vermeld uit te sluiten. Om ernstige ziekten zoals kanker uit te sluiten, kan uw dierenarts een röntgenfoto of echografie gebruiken. Ze kan de oogdruk testen, zoeken naar fysieke schade zoals een traan in het hoornvlies en zelfs een biopsie nemen of een monster nemen van een deel van de huid rond of in het oog of ooglid.
Afhankelijk van wat uw dierenarts concludeert dat de oorzaak van de rode ogen is, zal het meestal een soort halsband bevatten om te voorkomen dat uw hond het probleem verergert en zich zorgen maakt over zijn ogen. Nogmaals, de behandeling is echt afhankelijk van de oorzaak. Als er een probleem is met het hoornvlies, zoals zweren of glaucoom, kan een operatie nodig zijn. Zorg ervoor dat wanneer uw hond thuiskomt, hij schoon en veilig blijft en zijn ogen niet verwondt of opnieuw verwondt.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
