Een abces is een infectie die wordt gekenmerkt door een verheven, met pus gevulde, cysteachtige formatie. Een abces kan zich op elk gebied van uw hond vormen. De meest voorkomende oorzaken van abcessen bij honden zijn geïnfecteerde beten, schrammen of snijwonden waarbij een bacteriële infectie ontstaat. Abcessen worden op verschillende manieren behandeld, van prikken en draineren tot orale of plaatselijke antibiotica. Raadpleeg een erkende dierenarts voor advies over de beste behandeling van een hondenabces.
Honden die worden gebeten door andere dieren, met name wilde dieren, ontwikkelen vaak abcessen op de punten van de beten. Medische behandeling omvat meestal het onderzoeken van de hond op tekenen van bijtwonden op andere delen van het lichaam. Een dierenarts of dierenarts zal rond de wond scheren, zodat het gebied kan worden onderzocht en grondig kan worden schoongemaakt. Afhankelijk van hoe dicht het abces zich bij het huidoppervlak bevindt, kan de dierenarts lichte druk uitoefenen of warme kompressen gebruiken om pus en bacteriën uit de wond te verwijderen. Een dierenarts kan diepere abcessen doorboren en afvoeren en ze vervolgens hechten. Een hond kan antibiotica krijgen en, in het geval van een abces als gevolg van een beet van een wild dier, worden gescreend op infecties zoals hondsdolheid.
Buitenhonden zijn gevoelig voor krassen en snijwonden door hekken, gazonafval en doornige bomen en struiken. Een snee of kras die onopgemerkt en onbehandeld blijft, kan een abces ontwikkelen op het punt van de verwonding. Een hond die op een scherp voorwerp stapt en een abces ontwikkelt, kan met een opgeheven poot lopen of constant aan de wond likken. Abcessen van deze aard worden meestal behandeld met orale antibiotica; in sommige gevallen zal een actueel pijnmedicijn worden toegediend om het ongemak te verminderen. Tijdens het herstel moet de hond zoveel mogelijk binnen en inactief worden gehouden. Wanneer de hond naar buiten gaat om zichzelf te ontlasten, onderzoek en reinig dan voorzichtig de gewonde, abcesgebieden wanneer hij weer binnenkomt om ervoor te zorgen dat er geen verdere infectie ontstaat. Honden kunnen tijdelijk worden afgeleid van het likken van medicinale poten met een kauwspeeltje of ongelooide huid.
Een tandabces vormt zich meestal langs de tandvleesrand van de hond en wordt veroorzaakt door een geïnfecteerde, gebroken of rotte tand. Het abces ziet eruit als een rode, gezwollen bult. Een dierenarts maakt meestal een röntgenfoto van de mond van een hond om de beste medische behandeling voor het tandabces te bepalen. In sommige gevallen kan het abces worden doorboord en gedraineerd of worden behandeld met orale antibiotica. Als tandbederf ernstig is, kan tandextractie de beste behandeling zijn.
De anale zakjes van een hond zijn vatbaar voor abcessen, vooral de anale zakjes van kleine honden. Anale zakjes lopen op natuurlijke wijze weg via de anus van een hond, maar als de zakjes vol raken, onvolledig gedraineerd of geïmpacteerd worden, kan zich een abces ontwikkelen. Preventieve behandeling via anale zakdrainage is de beste manier om abcessen te voorkomen. Abcessen die zich ontwikkelen, worden meestal behandeld met anaalklierexpressie, antibiotica en, in sommige ernstige gevallen, chirurgische verwijdering van de zakjes.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
