Kalium is een elektrolyt dat wordt aangetroffen in de cellen en in het bloed van het lichaam van uw hond. Een ideaal kaliumgehalte is essentieel voor het beheersen van de zenuwimpulsen, hersenfunctie en spieractiviteit van uw hond. Het speelt ook een cruciale rol bij het reguleren van de hartfunctie van uw hond.
Het normale referentiebereik voor het kaliumgehalte in het bloed van een hond ligt tussen 3,6 en 5,5 mEq/L. Wanneer het kaliumgehalte van uw hond te laag wordt, wordt de aandoening hypokaliëmie genoemd. Omgekeerd, als zijn kaliumspiegel te hoog stijgt, lijdt uw hond aan hyperkaliëmie. Het kaliumgehalte van uw hond wordt bepaald door een bloedchemieprofiel uit te voeren.
De nieren van uw hond zijn verantwoordelijk voor het filteren van afvalstoffen uit het bloed van uw hond, zodat ze uit het lichaam van uw hond kunnen worden verdreven wanneer hij plast. Een optimale nierfunctie is van vitaal belang voor het handhaven van gezonde niveaus van enzymen, mineralen en andere belangrijke stoffen, waaronder kalium.
Als uw hond hyperkaliëmie ervaart, zal hij symptomen vertonen die kunnen bestaan uit:
Hyperkaliëmie is een noodsituatie die onmiddellijke veterinaire interventie vereist. Honden die tekenen van hyperkaliëmie vertonen, zullen ook hartritmestoornissen ontwikkelen, dit zijn stoornissen in het hartritme.
Uw dierenarts zal een elektrocardiogram op uw hond uitvoeren om zijn hartslag en ritme te beoordelen. Hij of zij zal de medische geschiedenis van uw hond bekijken en vragen stellen over de recente activiteiten van uw hond, inclusief de frequenties van drinken en plassen. Diagnostische tests omvatten een volledig bloedbeeld, een bloedchemieprofiel en een urineonderzoek. Aanvullende bloedonderzoeken en röntgenfoto's kunnen worden besteld om de onderliggende oorzaak van hyperkaliëmie te bepalen.
Wanneer de nieren van uw hond niet meer optimaal functioneren, hopen kalium en andere afvalstoffen zich op in het systeem van uw hond. Acute anurie, wat betekent onvoldoende urineproductie, en acute oligurie, wat betekent dat de nierfunctie volledig wordt uitgeschakeld, nierfalen zijn de meest voorkomende oorzaken van hyperkaliëmie bij honden. Enkele veel voorkomende oorzaken van acuut nierfalen zijn inname van antivries en infectie met leptospirose. Chronisch nierfalen kan ook leiden tot hyperkaliëmie. Bijkomende oorzaken van hyperkaliëmie bij honden zijn:
Een aandoening die bekend staat als pseudohyperkaliëmie is een veel voorkomende bevinding in gevallen waarin de hond gezond is, maar overtollig kalium uit de cellen lekt wanneer bloed wordt afgenomen voor laboratoriumtests. Dit wordt beschouwd als een vals hyperkaliëmisch resultaat en pseudohyperkaliëmie komt vaak voor bij Aziatische hondenrassen, zoals de Akita, de shiba inu en de Shar-Pei.
De behandeling van hyperkaliëmie omvat een onmiddellijke verlaging van het kaliumgehalte van de hond, wat wordt bereikt met intraveneuze therapie met natriumchloridevloeistof, en behandeling van de onderliggende oorzaak. Als de onderliggende oorzaak bijvoorbeeld ketoacidose is, worden insulinetherapie en andere behandelingsprotocollen toegediend om de diabetes van de patiënt te reguleren. Terwijl de hond wordt behandeld voor hyperkaliëmie, zullen elektrocardiogrammen worden herhaald om de hartactiviteit van de hond te controleren en zal het bloedonderzoek worden herhaald om de voortgang van het omkeren van de hyperkaliëmische toestand van de hond te volgen. Hyperkaliëmische patiënten die een resterende chronische nierziekte hebben, kunnen op een kaliumarm nierdieet worden geplaatst.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
